Tuesday 13 February 2007

I hate Μondays (δουλεμποριο + τρελες σφαιρες)

η ημέρα ξεκίνησε υπέροχα, με 2 γεγονότα που ναι μεν δεν έγιναν σήμερα αλλά οι τηλεκανίβαλοι, τα μμε δηλαδή, σήμερα ασχολήθηκαν μαζί τους.

1. η πρώτη περίπτωση αφορά ένα κύκλωμα δουλεμπορίας που δρούσε στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο Άδενδρο Θεσσαλονίκης. εκεί 3 Βούλγαροι (2 άντρες + 1 γυναίκα) κρατούσαν φυλακισμένη σε σταύλο, μια 37χρονη συμπατριώτισσα τους.
την κρατούσαν δεμένη μαζί με τα ζώα, τη βίαζαν, την κρέμαγαν ανάποδα, της έδιναν ελάχιστο φαγητό (ένα κομμάτι ψωμί και ακαθαρσίες ζωών – έτσι είπαν οι αστυνομικοί που την βρήκαν) και την απειλούσαν ότι θα κάνουν κακό στα παιδιά της αν δεν εκδιδόταν όπως της ζητούσαν (λέγεται ότι είχαν απαγάγει τη 16χρονη κόρη της και της έλεγαν ότι αν δεν τους υπακούσει θα την εκδώσουν στην Τουρκία)..

Η 37χρονη είχε έρθει στην Ελλάδα από τη Βουλγαρία, το περασμένο καλοκαίρι αναζητώντας δουλειά. Σύμφωνα με τον διευθυντή της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, Αποστολίδη, οι συμπατριώτες της ζητούσαν 3.500 ευρώ, τα οποία όπως ισχυρίζονται τους χρωστούσε καθώς την είχαν φέρει στη χώρα μας. Η υπόθεση εξιχνιάστηκε όταν την αναζήτησε ο σύζυγος της από τη Βουλγαρία.

με το που αποκαλύφθηκε το περιστατικό όλοι οι γείτονες έλεγαν ότι την έβλεπαν συχνά την γυναίκα αυτή, ότι φερόταν σαν αγρίμι, ότι την είχαν αλυσοδεμένη στον σταυλο… και αναρωτιέμαι τώρα εγώ… γιατί κανείς/μια δεν σήκωσε το ακουστικό του τηλεφώνου του να πάρει την τοπική αστυνομία ή γιατί δεν πήγε να το καταγγείλει; εφόσον το γνώριζαν, εάν το γνώριζαν, πως άντεχε η συνείδηση τους να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε ένα συνάνθρωπο μας/σας/τους;

και να τα ρεπορτάζ για να μας πείσουν ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι αδιάφορη, ότι αν δεις κάποιον να αρπάζει την τσάντα μιας κοπέλας στον δρόμο θα τρέξεις να τη βοηθήσεις σε αντίθεση με τις αποξενωμένες δυτικές και καλά κοινωνίες κλπ… και κάθε λίγο και λιγάκι βγαίνουν τέτοια περιστατικά στην επιφάνεια… είτε ο πατέρας που βίαζε τις κόρες του και το ήξεραν κάποιοι/ες στο χωριό αλλά κανείς δεν μίλαγε, ή το περιστατικό της Αμαρύνθου όπου οι δράστες είχαν ξαναπροσπαθήσει να κάνουν τα ίδια με άλλη συμμαθήτρια τους, είτε αυτό τώρα με την άτυχη (άραγε η λέξη «άτυχη» περιγράφει το ότι έζησε η γυναίκα αυτή;) γυναίκα… δεν ξέρω αν ήταν η αδιαφορία ή κάτι άλλο που δεν άφησε όσους και όσες ήξεραν το τι γινόταν να δράσουν για να τη σώσουν… νοιώθω οργισμένος πάντως που κανείς τους δεν αντέδρασε.

κάποτε βέβαια, θα μας πουν/υπενθυμίσουν, κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα και πόρτες… εγώ πάντως τότε που εμένα στους Αμπελόκηπους ποτέ δεν κοιμήθηκα με ανοιχτή πόρτα… κλειδώναμε και βάζαμε και αλυσίδα. ίσως στην επαρχεία να ήταν αλλιώς...

υγ. αλήθεια ποιοι/ες ήταν αυτοί/ές που προσλάμβαναν εργάτες από τους συγκεκριμένους 3 βούλγαρους; ποιοι/ες ήταν αυτοί/ές που στήριζαν το δουλεμπόριο που έκαναν;

~.~

2. το δεύτερο περιστατικό αφορά την ληστεία σε ένα κατάστημα των Έβερεστ, νομίζω στο Χαλάνδρι (Αθήνα), που κατέληξε στην δολοφονία ενός εκ των δυο δραστών από αστυφύλακες της αντιτρομοκρατικής.

το θέμα για εμένα είναι το πόσο εύκολα πυροβολεί ο κάθε αστυνομικός.

λέει ότι τον πυροβόλησε ο δράστης πρώτα. ότι απείλησε τον συνάδελφο του και αυτός ορθά ενήργησε ευρισκόμενος σε νόμιμη άμυνα... γιατί όμως βρέθηκαν μόνο κάλυκες του όπλου του αστυνομικού και όχι και των ληστών; δηλαδή εν μέσω ανταλλαγής πυροβολισμών ο δεύτερος ληστής αντί να φύγει μην "φάει" καμία αδέσποτη, γύρισε πίσω για να πάρει το όπλο του νεκρού συνεργάτη του και μετά έφυγε; δεν φαίνεται λίγο περίεργο αυτό;

λένε ότι υπάρχει βίντεο που αποδεικνύει ότι οι δράστες ήταν οπλισμένοι... δεν ξέρω, δεν έχω δει κάτι σχετικό.

μου κάνει εντύπωση επίσης ότι οι αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι ο αστυνομικός πυροβόλησε μόνο και όχι ο ληστής. μου κάνει εντύπωση οτι ο συγκεκρίμενος αστυνομίκος ανακρίθηκε κάποιες ώρες από τους συναδέλφους του. γνωρίζουν κάτι παραπάνω και δεν μας το λένε; κατηγορείται για φόνο εκ προθέσεως... γιατί; δεν ήταν σε άμυνα;

μου κάνει εντύπωση επίσης πως τα όπλα τους εκπυρσοκροτούν τυχαία και σκοτώνουν κόσμο, πως πάνε να προστατευτούν από κάποιο που τους πετάει μολότοφ και τον πετυχαίνουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, και πως εν πάση περίπτωση χρησιμοποιούν το όπλο τους τόσο μα τόσο εύκολα.

για 200 ευρω έφυγε ένας άνθρωπος... από ότι ειπώθηκε μετά ήταν σεσημασμένος για υποθέσεις ναρκωτικών... ίσως να ήταν και χρήστης που να έψαχνε λεφτά για τη δόση του... δεν ξέρω και δεν θέλω να αφήσω τον συναισθηματισμό μου να επηρεάσει την κρίση μου.

αναρωτιέμαι τι εκπαίδευση πάντως τους κάνουν... τους λένε, στην πρώτη στραβή βγάλτε αμέσως το όπλο σας και πυροβολήστε; και πως τυχαίνει όλοι να τρέμουν τα χέρια τους αλλά να πετυχαίνουν το θύμα πάντα στο κεφάλι; τέτοια ακρίβεια ούτε ο τζέιμς μποντ...





υγ. όλα αυτά σε περίπτωση που οι απορίες μου ισχύουν. εάν όντως ο/οι δράστης/ες πυροβόλησαν τους αστυνομικούς, το βρίσκω λογικό να ανταπέδωσαν για να αμυνθούν.

2 comments:

Anonymous said...

Μιλαμε η πρωτη περιπτωση με την Βουλγαρα ειναι τρομακτικη, απο ολες τις αποψεις κι εγω οταν καπου το διαβασα ανατριχιασα

για την δευτερη περιπτωση, καμμια εντυπωση, ειναι γνωστο αλλωστε εδω και χρονια οτι τα οπλα της αστυνομιας ως προς την εκπυρσοκροτηση ειναι ελαττωματικα σε αντιθεση με την σκοπευση του ενιοτε στοχου

Unknown said...

ωραίο το σχόλιό σου για τους αστυνομικούς, συντάσσομαι με την άποψή σου..