Ηρωίνη (πρέζες υπάρχουν πολλές, η ηρωίνη όμως σκοτώνει).

ευχάριστη έκπληξη στην χθεσινή (12/02/07) «ζούγκλα» του τριανταφυλόπουλου η παρουσία και ο καλά δομημένος λόγος του Δημήτρη Αΐβατζίδη. κρίμα που δεν του δόθηκε περισσότερος χρόνος να μιλήσει γιατί είχε πολλά χρήσιμα πράγματα να πει.

αν και παλιοτερα βεβαια ειχε κανει κατι ''ακυρες'' εμφανισεις στα δελτια ειδησεων στο θεμα "μανα ρειβερ"...



στις 2 Ιουνίου, ο Δημήτρης Aϊβατζίδης, που παρακολουθεί το πρόγραμμα υποκατάστασης μεθαδόνης (του OKANA) στη μονάδα της Eρεσού, πληροφορείται από την ψυχοθεραπεύτριά του ότι στην τελευταία ουροληψία διαπιστώθηκε υποτροπή. Kαι ότι στις 10 Iουνίου θα αποβαλλόταν από το πρόγραμμα. H αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει. Tο μυαλό του άρχισε να θολώνει. Σε όσους συναντούσε έλεγε «φεύγω με πενθήμερη» -αυτό στη γλώσσα των τοξικομανών σημαίνει ότι μέσα σε 5 μέρες πρέπει να μειώσει σταδιακά τα μιλιγκράμ μεθαδόνης που του χορηγούνται, με σκοπό να τα μηδενίσει την 5η μέρα της αποβολής από το πρόγραμμα. Σε άλλες περιπτώσεις (ανάλογα με την κρίση των θεραπευτών), η αποβολή από το πρόγραμμα μπορεί να γίνει σε 15 μέρες ή και σε 25. H αποβολή από το πρόγραμμα άρχισε να διογκώνεται στο μυαλό του. Ένιωθε ότι πνίγεται. Ότι επιστρέφει στα παλιά -ο απόλυτος εφιάλτης.

Mια μέρα πριν αποβληθεί από το πρόγραμμα, κατεβαίνει στην Oμόνοια, μπαίνει σε ένα μαγαζί με όπλα στη συμβολή της Πανεπιστημίου με την πλατεία και αγοράζει μια καραμπίνα. Ξαναμπαίνει στο OKANA και πυροβολεί στο εσωτερικό του κτιρίου. Μια θεραπεύτρια του δίνει 50mg μεθαδόνης και εκείνος φεύγει. Αμέσως μετά την έξοδό του, πυροβολεί δύο αστυνομικούς που περιπολούν την περιοχή, χωρίς να τους τραυματίσει, και επιβιβάζεται στο αυτοκίνητο. Στη συνέχεια περνά από το Α.Τ. Εξαρχείων, ακινητοποιεί με την καραμπίνα το φρουρό και του αποσπά το υπηρεσιακό του περίστροφο, ενώ πυρπολεί σταθμευμένο αυτοκίνητο . Επόμενη στάση είναι η πρωθυπουργική κατοικία, όπου βγαίνει από το αυτοκίνητο, πυροβολεί την τζαμαρία της εισόδου της πολυκατοικίας και προς τη φρουρά, η οποία ανταποδίδει και τον τραυματίζει, ξαναμπαίνει στο αυτοκίνητο και κατευθύνεται προς το Κουκάκι. Ο μοτοσικλετιστής της ομάδας «Ζήτα» Βάιος Φουρκλιώτης που υπηρετεί στη φρουρά του Σημίτη, τον ακολουθεί πυροβολώντας και τελικά τον συλλαμβάνει στο Κουκάκι έξω από το σπίτι του. Ο Αίτβαζίδης μεταφέρεται στο νοσοκομείο και υποβάλλεται σε επέμβαση λόγω τραυματισμού του.

«Δεν ήθελα να κάνω κακό σε κανέναν», θα δηλώσει μετά τη σύλληψή του. «Όμως κανείς δεν θα ήθελε να ζήσει αυτό που ζω εγώ 23 χρόνια. Bίωσα τον κοινωνικό αποκλεισμό. H κορύφωση ήρθε όταν με έκοψαν από το πρόγραμμα του OKANA. Θόλωσε το μυαλό μου, δεν ήξερα τι έκανα. Tο σίγουρο είναι ότι δεν είχα προσχεδιάσει τίποτα». στις 24/5/06 το 3μελές Ορκωτό Δικαστήριο τον απαλλάσσει από την έναρξη μιας άλλης εξοντωτικής φυλάκισης.

Στην δίκη για τα γεγονότα υπερίσχυσε ο γόνιμος συλλογισμός πού σπανίζει στα δικαστικά χρονικά, η νομική τοποθέτηση, η διαπίστωση και η κατανόηση πώς ο τοξικοεξαρτημένος δέν είναι εγκληματίας καί δέν "θεραπεύονται" τα θύματα των κοινωνικών συνθηκών και τής ηρωϊνης με τον αυταρχισμό και την καταστολή.

Καταδικάσθηκε σε φυλάκιση τών 38 μηνών με αναστολή και θα ήταν ελεύθερος αν δεν υπήρχε η ποινή των 7 χρόνων πού ήδη εκτίει για άλλο αδίκημα! Το δικαστήριο όμως, οι ιατροί του, η διεύθυνση των φυλακών (με θετική έκθεση για την αποφυλάκιση του) και το υπουργείο Δικαιοσύνης γνωρίζουν πώς ο κρατούμενος Δημήτρης Αϊβατζίδης πάσχει από σοβαρό πρόβλημα υγείας με έντονους πόνους (μορφή κήλης στην περιοχή τής βουβωνικής χώρας), πρόβλημα πού τον έχει οδηγήσει σε απώλεια σημαντικού σωματικού βάρους και αποδυνάμωσης τής όλης οργανικής του κατάστασης.

Στις 17/7/06, ο Αϊβατζίδης πέρασε ξανά στην ελευθερία μετά από μία 4χρονη ταλαιπωρία στις φυλακές.

(από συνέντευξη του Αϊβατζίδη και από κείμενα και επιστολές του Κύκλου Διασωθείσης Ανθρωπιάς - Πρωτοβουλία συμπαράστασης από φίλους και φίλες τού κρατουμένου Δημήτρη Αϊβατζίδη)

υγ. η δημοσίευση αυτή δεν γράφτηκε για να υποστηρίξει τους όποιους πυροβολισμούς του Αϊβατζίδη. Ούτε γιατί ο γραφών γνωρίζει τον συγκεκριμένο (η την δράση του προσωπικά). Ότι ξέρω, το γνωρίζω μέσα από τα διάφορα έντυπα και τις όποιες επιστολές γράφτηκαν ζητώντας την αποφυλάκιση του. Μοναδικό κριτήριο για αυτή την δημοσίευση, η πεποίθηση πως τα θύματα της ηρωίνης δεν πρέπει να τα ενοχοποιούμε και να τα καταδικάζουμε στην οδυνηρή και απάνθρωπη ταλαιπωρία των φυλακών και των ψυχιατρείων, κρίνοντας πώς δεν πρέπει σαν κοινωνία να γίνουμε δικαστές, θύτες και βασανιστές τους αλλά μία κοινότητα υποδοχής, στήριξης και αλληλεγγύης πού θα τούς ωθήσει να αντισταθούν αποτελεσματικά στους ψευτο-παραδείσους και στους εμπόρους τους. Ο Αϊβατζίδης και το προσωπικό του δράμα ήταν απλά η αφορμή.