Πράσινο φώς στις συζυγοκτονίες

Το Σάββατο 12/11/05 εξαφανίσθηκε από το σπίτι της στις Σέρρες η 44χρονη Πόπη Χατζίδου, νοσηλεύτρια και μητέρα δύο κοριτσιών 15 και 21 ετών. Ο σύζυγός της, Χημικός, καθηγητής σε δημόσιο σχολείο, ύστερα από δύο μέρες ομολόγησε ότι τη σκότωσε κτυπώντας την μέσα στο σπίτι τους και στη συνέχεια μετέφερε το πτώμα της και το πέταξε στον ποταμό Στρυμώνα.. Επί μέρες υποδείκνυε στις αστυνομικές αρχές διαφορετικά σημεία του ποταμού, με αποτέλεσμα το πτώμα να μη βρεθεί ποτέ.

Ο δράστης προφυλακίσθηκε, αλλά μετά από λίγους μήνες αφέθηκε ελεύθερος, για να «συμπαρασταθεί» στις κόρες του και την πεθερά του. Εκτοτε παρέμεινε ελεύθερος μέχρι τη δίκη του.

Κατά το προηγούμενο της δίκης διάστημα υπήρχε στις Σέρρες κλίμα αποσιώπησης του στυγερού εγκλήματος και εκφοβισμού όλων όσων τολμούσαν να καταγγείλουν το δράστη, να ζητήσουν την τιμωρία του και να υπερασπιστούν τη μνήμη του θύματος. Οι φίλες και συναδέλφισσες του θύματος δέχονταν συνεχώς απειλές από την οικογένεια του θύματος και την υπεράσπιση του δράστη – το γνωστό ποινικολόγο Διαλυνά - ότι θα τους ασκηθεί μήνυση αν συνεχίσουν να ανακινούν το ζήτημα και να διαμαρτύρονται, με το επιχείρημα ότι παραβιάζουν την γαλήνη της οικογένειας του θύματος (την ηλικιωμένη μητέρα της θανούσης και τις δύο κόρες). Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου εξέφρασε την επιθυμία να κάνει ετήσιο μνημόσυνο για να τιμήσει τη μνήμη της Πόπης Χατζίδου, δέχθηκε εξώδικο και αναγκάσθηκε μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας να το ματαιώσει.

Είναι αλήθεια ότι στην υπόθεση αυτή υπάρχει ένα επιπλέον σκοτεινό – για μας – στοιχείο. Η στάση του, έτσι κι αλλιώς, πολύ μικρού στενού οικογενειακού περιβάλλοντος του θύματος. Η ηλικιωμένη μητέρα, για λόγους που αυτή γνωρίζει, συντάχθηκε εξ αρχής απολύτως με την πλευρά του δράστη, τον οποίο υπερασπιζόταν μέχρι υπερβολής, ακόμη και μέσα στο δικαστήριο, προκαλώντας την απορία των δικαστών και την δυσφορία των συναδέλφων του θύματος. Δεν όρισε πολιτική αγωγή, δεν υπήρχε δηλαδή κατήγορος από την πλευρά της οικογένειας του θύματος και ό,τι κατέθεσε η μητέρα της νεκρής ήταν μόνον για να ελαφρύνει τη θέση του δολοφόνου της κόρης της. Εμείς μπορεί να μη γνωρίζουμε, δικαιούμαστε όμως να κάνουμε πολλές υποθέσεις και να λυπούμαστε πολύ, που η μνήμη του θύματος τιμήθηκε τόσο λίγο.

Η δίκη άρχισε στις 15 Φεβρουαρίου 2007 στα Γιαννιτσά και κράτησε δύο μέρες. Η κατηγορία ήταν φόνος εκ προμελέτης. Η δικαστική απόφαση εξωφρενική και πρωτοφανής στα ελληνικά δικαστικά χρονικά: 12 χρόνια και η έφεση να έχει ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Ενας ευυπόληπτος πολίτης των Σερρών – δάσκαλος εφήβων – δολοφονεί τη γυναίκα του και χωρίς ίχνος μεταμέλειας την μεταφέρει και την πετά σαν σκυλί στο Στρυμώνα, ομολογεί ότι το έκανε, και στην πράξη αθωώνεται και κυκλοφορεί κανονικά στην πόλη του, κάνει μαθήματα σε παιδιά, κάθεται στις καφετέριες και παραμένει ο «στυλοβάτης» της οικογένειάς του.

Είμαστε βαθύτατα οργισμένες μ’ αυτή τη δικαστική απόφαση. Ξέρουμε πολύ καλά πόσο εκφοβισμένες και απειλημένες από το δράστη και το δικηγόρο υπεράσπισης είναι οι φίλες και συναδέλφισσες του θύματος που αποπειράθηκαν να ζητήσουν απονομή δικαιοσύνης και τιμωρία του δολοφόνου. Γνωρίζουμε από τις μαρτυρίες των συναδελφισσών της ότι το θύμα ζούσε για χρόνια μία σχέση ψυχολογικής και σωματικής κακοποίησης από το σύζυγό της, τον κ. καθηγητή, ότι πήγαινε στη δουλειά της κτυπημένη και ταπεινωμένη, αλλά σιωπούσε, γιατί δεν ήθελε να τον εκθέσει, όπως κάνουν άλλωστε οι περισσότερες κακοποιημένες από το σύντροφό τους γυναίκες. Γνωρίζουμε ότι λίγο πριν τη δολοφονία της, σχεδίαζε να κάνει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του, πράγμα που κατατέθηκε και στο δικαστήριο και να ζητήσει διαζύγιο, αφού εντωμεταξύ είχε συνάψει σχέση με έναν άλλο άνθρωπο. Αυτή η πρόθεση του θύματος ήταν γνωστή στο δράστη και αντί αυτό να εκληφθεί ως τεκμήριο φόνου εκ προμελέτης, θεωρήθηκε, μαζί με τον ισχυρισμό του δράστη ότι ο φόνος έγινε πάνω σε διαπληκτισμό, ως τεκμήριο βρασμού ψυχής. Οσο για την απόρριψη του σώματος στον ποταμό, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι έγινε εν συγχύσει, όπως βεβαίωσε μάρτυρας νευροχειρούργος !!!

Ωραιότατα! Δημιουργείται ένα εξαιρετικό δικαστικό προηγούμενο, φωτεινό παράδειγμα για κάθε επίδοξο συζυγοκτόνο και για κάθε μελλοντική δικαστική απόφαση. Η συστηματική κακοποίηση της γυναίκας από το σύντροφό της κάποια στιγμή θα την οδηγήσει στην επιθυμία απομάκρυνσης από τη σχέση. Τότε ο σύντροφος επικαλούμενος τον βρασμό ψυχής λόγω της αβάσταχτης γι αυτόν απόφασής της, θα έχει το κίνητρο να τη σκοτώσει. Στη συνέχεια, επικαλούμενος την απώλεια συνείδησης λόγω της ταραχής του, μπορεί άνετα να οργανώσει την εξαφάνιση του σώματός της, έτσι ώστε να μην γίνει ποτέ γνωστός ο τρόπος θανάτου. Κατόπιν μπορεί να ομολογήσει, και, με αρωγό την δικαιοσύνη και το νόμο, να καταδικαστεί με αναστολή και να κυκλοφορεί ελεύθερος. Αρκεί να μη δολοφονήσει και την επόμενη σύντροφό του !!!

Από τον Ιανουάριο του 2007 είναι σε ισχύ ο νέος νόμος για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, ο οποίος διαφημίζεται στα ΜΜΕ από την πολιτεία ως ένα νέο όπλο στα χέρια των γυναικών για να ξεφύγουν από μία σχέση κακοποίησης. Υποστηρίζει η πολιτεία ότι αυτός ο νόμος ενθαρρύνει τις γυναίκες να μην ανέχονται τη βία, να καταγγείλουν το βίαιο σύντροφο, να κάνουν ασφαλιστικά μέτρα, να τον απομακρύνουν από το σπίτι, να ζητήσουν διαζύγιο. Αυτά ακριβώς που σχεδίαζε να κάνει η 44χρονη νοσηλεύτρια Πόπη Χατζίδου και για τα οποία τιμωρήθηκε με φόνο από το σύζυγό της και με προσβολή της μνήμης της από την ουσιαστικά απαλλακτική για το δράστη απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης.

Ζητούμε και κάνουμε έκκληση το θέμα να πάρει τη μέγιστη δημοσιότητα αυτές τις μέρες, ούτως ώστε η πολιτεία να κάνει την ελάχιστη πράξη επανόρθωσης.

Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΕΦΕΣΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΧΑΤΖΙΔΟΥ ΖΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ.

Καλούμε την έντιμη και μαχόμενη δημοσιογραφία να συνδράμει στον αγώνα μας.

ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Π. Παπαγεωργίου 8
54635 Θεσσαλονίκη
omadaginekon@yahoo.gr
www.femnetsalonica.gr
τηλ. Επικ. 6972394861
6944736194