Wednesday 21 February 2007

πες βροντερο οχι στον πολεμο - αρνησου τον στρατο.

μια πολυ καλη και χρησιμη ιστοσελιδα σχετικα με το αναφαιρετο δικαιωμα του καθενος στη μη-στρατευση.


http://arnisi-strateusis.gr/

2 comments:

FuSmOKer said...

Άλλο πόλεμος.
Άλλο στρατός.
Στρατό στην τελική πήγαινε για την πάρτη σου.
Για την κάβλα σου.
Ή δηλώνεις α/α στα δύσκολα?
Πηγαίντε ρε στον Ε.Σ. να δείτε και λίγο τι παίζει.
Φυσικά και δεν γουστάρω πόλεμο.
Αλλά δεν το αποφασίζω (μόνο) εγώ.
Ο Ε.Σ. είναι εμπειρία ότι και να λες.
Το τι θα πάρεις είναι δικό σου θέμα.
Και σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν δέχομαι την άρνηση στράτευσης.

{και φυσικά δεν είμαι στρατόκαβλος. Για την πάρτη μου είπαμε έγιναν όλα}

Man on the moon said...

άλλο πόλεμος και άλλο στρατός. συμφωνώ απόλυτα.

θεωρώ επίσης απόλυτο δικαίωμα του καθενός την άρνηση στράτευσης. το αν θα έχει τα κότσια ο οποιοσδήποτε να το διεκδικήσει είναι άλλο θέμα.

θεωρώ επίσης κοροϊδία την όποια εναλλακτική θητεία, σχεδόν τριπλάσιας διάρκειας από την κανονική. θεωρώ κοροϊδία επίσης και τις οποίες επιστημονικές επιτροπές που εξετάζουν τα πιστεύω σου για να δουν εάν όντως είσαι αντιρρησίας συνείδησης. ποιοι είναι αυτοί που θα κρίνουν τα πιστεύω μου/σου/του;

είναι εμπειρία ο στρατός. δεν αντιλέγω. θες η υποχρεωτική συνύπαρξη (με άτομα που μπορεί να «γουστάρεις» η όχι), θες η τυφλή υπακοή και η μη αμφισβητήσει… όπως και να το κανείς είναι εμπειρίες.

το α/α που λες δεν το κατάλαβα.

ο στρατός είναι και αυτός μια διαδικασία υποχρεωτικής ένταξης σε μια ταυτότητα, την οποία προσωπικά δεν εγκρίνω. προτιμώ την διαφορετικότητα μου παρά την όποια ψευδή ομοιογένεια.

ακριβώς επειδή άλλο η στράτευση και άλλο η άμυνα στην οποία πιθανή επίθεση σταματά να υπάρχει και το παραμύθι της προστασίας της πατρίδος κλπ. το τι θεωρεί πατρίδα ο καθένας είναι άλλο θέμα.

άσε δε το παραμύθι ότι ο στρατός σε κάνει άντρα (ενώ στην ουσία σε κάνει «μαλάκα»), τις όποιες ηθικές ενστάσεις στον κανιβαλισμό του στρατού, στην οπλοφορία, στην καταρράκωση της προσωπικότητας (δες και τα ποσοστά αυτοκτονίας στον στρατό), στην προβατοποίηση και στην υποχρεωτική υποταγή/υπακοή στους ανωτέρους χωρίς το παραμικρό δικαίωμα αμφισβήτησης (λες και η καρτεσιανή αμφιβολία δεν υπάρχει στο οικοδόμημα του δυτικού πολιτισμού), τον ρόλο του στρατού στα τόσα δεινά που έχει περάσει αυτή η χώρα (χούντα, διώξεις, εξορίες, κλπ).

για όλα αυτά και για πολλά άλλα λοιπόν είμαι υπέρ της άρνησης στράτευσης.

ούτε μια ώρα στον στρατό. όχι μόνο στον ελληνικό. άρνηση στράτευσης σε όλους τους στρατούς του κόσμου.