ο καιρός των ρουφιάνων.
επειδή ζούμε σε εποχές κιτρινισμού, φακελώματος, ρουφιάνων, αναισθησίας... σε δύσκολους και περίεργους καιρούς... επειδή άνθρωποι ξεφτυλίζονται στα ΜΜΕ γιατί απλά είναι ο εαυτός τους... επειδή η εξουσία γίνεται ολοένα και αυταρχικότερη... επειδή κάποτε όλα αυτά ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ, τα λόγια του Μάρκος ηχούν περισσότερο επίκαιρα απο ποτέ.
~.~ ~.~ ~.~ ~.~ ~.~
"Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αμερική, ασιάτης στην Ευρώπη, μεξικανός των ΗΠΑ στο Σαν Ισίδρο, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, ιθαγενής στους δρόμους του Σαν Κριστομπάλ, αλητοπαρέα στη Νέζα, ροκάς στην πανεπιστημιούπολη, εβραίος στη Γερμανία, συνήγορος του πολίτη στο Υπουργείο Άμυνας, φεμινιστής σε πολιτικά κόμματα, κομμουνιστής στη μεταψυχροπολεμική εποχή, κρατούμενος στη Σινταλάπα, ειρηνιστής στη Βοσνία, ιθαγενής Μαπούτσε στις Άνδεις, δάσκαλος του συνδικάτου CNTE, καλλιτέχνης χωρίς γκαλερί ούτε πορτοφόλι, νοικοκυρά ένα Σάββατο βράδυ σε οποιαδήποτε γειτονιά οποιασδήποτε πόλης οποιουδήποτε Μεξικού, αντάρτης στο Μεξικό του τέλους του 20ου αιώνα, απεργός στη Συνομοσπονδία Εργατών Μεξικού, ρεπόρτερ που κλείνει ‘τρύπες’ στις μεσαίες σελίδες, φαλλοκράτης στο φεμινιστικό κίνημα, γυναίκα μόνη στο μετρό μετά τις 10 το βράδυ, συνταξιούχος που διαμαρτύρεται στην κεντρική πλατεία, αγρότης χωρίς γη, περιθωριακός εκδότης, φοιτητής, διαφωνών με το νεοφιλελευθερισμό, συγγραφέας χωρίς βιβλία ούτε αναγνώστες, και βέβαια Ζαπατίστα του Νοτιοανατολικού Μεξικού
Τελικά ο Μάρκος είναι ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο ον, σε αυτό τον κόσμο. Ο Μάρκος είναι όλες οι καταπιεσμένες μειονότητες που αντιστέκονται, εκρήγνυνται και λένε ‘Φτάνει πιά!’. Όλες οι μειονότητες την ώρα που πρέπει να μιλήσουν, και όλες οι πλειονότητες την ώρα που πρέπει να σωπάσουν και να υπομείνουν. Όλοι οι αποκλεισμένοι που αναζητούν ένα λόγο, το λόγο τους, αυτό που ξαναδίνει την πλειοψηφία στους αιώνια διασπασμένους –εμάς. Ότι ενοχλεί την εξουσία και τις καθησυχασμένες συνειδήσεις –αυτό είναι ο Μάρκος»".
~.~ ~.~ ~.~ ~.~ ~.~
ελπίζω να είμαστε πολλοί/ές όσοι/ες νοιώθουμε ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε το όνομα του Μάρκος με το δικό μας στην παραπάνω δήλωση...
ΓΙΑΤΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΣ.
ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΙΣΣΕΣ - ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ/ΕΣ.
5 comments:
να μπορούμε να ζούμε με ψηλά το κεφάλι,ΟΛΟΙ,αυτο είναι το ζητούμενο...πραγματικά πολυ όμορφα τα λόγια του Μάρκος:-)
man on the moon,
(τι κάνεις,καλά όλα?)
Νομίζω οτι η ελευθερία είναι πέρα από την εξέγερση. Την ξεπερνά. Ο εξεγερμένος είναι κπς που πιέστηκε πολύ και ξεσπά , κι αυτό μόνο ελευθερία δεν συνεπάγεται. Η εξέγερση έχει να κάνει με την αλλαγή ενός καθεστώτος. Η ελευθερία, αντίθετα, είναι τρόπος θέασης των πραγμάτων. Για μένα ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που έχει επιλογές και συνείδηση αυτών.
καλα ειμαι, εσυ;
εγω τον εξεγερμενο τον αντιλαμβανομαι καπως αλλιως. ως καποιον που διεκδικει. για αυτο λεω οτι ο πραγματικα ελευθερος ανθρωπος ειναι αυτος που διεκδικει αυτα που επιθυμει (αυτος που εξεγειρεται δηλαδη), αυτα που επιλεγει οπως σωστα γραφεις και εσυ. στο θεμα της συνειδησης συμφωνουμε.
σχετικα με τη θεαση των πραγματων τωρα... η εξεγερση ειναι και αυτη τροπος θεασης... αντιλαμβανεσαι οτι πρεπει να εξεγερθεις εναντια σε κατι. δεν εχει υποχρεωτικα την αρνητικη χροια του επαναστατη χωρις αιτια... η ελευθερια παλι για εμενα ειναι μια κατασταση που μπορεις να βρεθεις, και οχι ενας τροπος να δεις την πραγματικοτητα. για εμενα δεν μπορεις να δεις κατι ελευθερα... μπορεις να δεις ομως την αναγκη να εξεγερθεις στην ανελευθερια για να φτασεις σε μια ελευθερη κατασταση...
βεβαια διαβαζοντας ξανα το τι εγραψα νομιζω οτι ισως και να λεμε το ιδιο θεμα... η ισως να εχω προβλημα στο να αντιληφθω την ελευθερια ως οπτικη γωνια (σκεψου ποσο σκλαβωμενος μπορει να νοιωθω...).
το "για εμενα δεν μπορεις να δεις κατι ελευθερα..." διαβασε το ως "δεν πιστευω οτι μπορεις να δεις κατι ως 'ελευθερο' ".
εγώ μια χαρά και δυο τρομάρες- μάλωσα με τον Άλκη στο γραφείο, θα στα πω άλλη φορά.
Λοιπόν καταλαβαίνω τι λες και συμφωνούμε. Η ελευθερία είναι μία κατάσταση που μπορείς να βρεθείς. Μέσω πολλών τρόπων. Η εξέγερση είναι ο ένας. Η αλλαγή οπτικής γωνία είναι ο άλλος. Πιστεύω στην αλλαγή τρόπου θέασης των πραγμάτων για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί συνδέω την ελευθερία με την συνειδητοποίηση των επιλογών. Συνεπώς, είμαι ελεύθερη όταν συνειδητοποιήσω τη θέση μου στον κόσμο και πόσο με περιορίζει η φυσική αναγκαιότητα. Γιατί τότε δεν είμαι σκλάβος της.
Δεύτερον, γιατί ισχύει αυτό που λένε "έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε οτι είναι". Αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα μέσα από εμάς. Μέσα από τις αισθήσεις και τη λογική μας.Δεν έχουμε ενόραση. Αλλάζοντας λοιπόν οπτική γωνία, αλλάζει όλη η κατάσταση. Αν βλέπω μια φυλακή, συμπεριφέρομαι σαν φυλακισμένη. Αν όμως σκεφτώ οτι είμαι ελεύθερη μέσα στον περιορισμό των 4 τοιχων, συμπεριφέρομαι σαν ελεύθερη. κι αν πιστέψω οτι είμαι ελεύθερη και δρω σαν ελεύθερη, τότε γίνομαι ελεύθερη.
Post a Comment