Kαμερα στραμενη πανω μου, στης πολης το κεντρο (μερος 2ο)...

[αναδημοσίευση από το φυλο της Παρασκευης (16/03/07) της Ελευθεροτυπιας].

Η ιστορία που θα σας αφηγηθεί ο «ναυτίλος» σήμερα είναι αληθινή, πλην όμως διατυπώνεται υπό ελαφράν παραλλαγή, ώστε οι πρωταγωνιστές της να μην μπορούν να «φωτογραφηθούν» από κάθε «ενδιαφερόμενο».

Ομως, και μόνον το γεγονός ότι καταφεύγουμε σε ένα τέτοιο τέχνασμα για τον φόβο του Μεγάλου Αδελφού δείχνει ότι δεν πάμε καθόλου καλά. Το ότι εκ προοιμίου παραδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε πια (χάριν της ασφάλειας άλλων) να κάνουμε αυτό που παλιότερα θα κάναμε εύκολα με πείσμα και τσαμπουκά, είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.

***

Η νεαρή κυρία Εψιλον εργάζεται σε μεγάλο κατάστημα στο κέντρο των Αθηνών. Μιαν όμορφη αμφίθυμη μέρα της φετινής άνοιξης γύρω στις 11 προς το μεσημέρι, νεαρός πελάτης μπήκε στο κατάστημα και με το πρόσχημα ότι ήθελε να ψωνίσει άρχισε να φλερτάρει τη νεαρή κυρία Εψιλον.

Στην προσπάθειά του να την εντυπωσιάσει ο νεαρός κατά παρένδυση πελάτης, άρχισε να περιγράφει στη νεαρή κυρία Εψιλον, πολλές απ' τις συνηθισμένες της κινήσεις που, καθημερινώς σχεδόν, πριν πιάσει δουλειά συνιστούν τη ρουτίνα της -πού πάρκαρε το αυτοκίνητό της, τι έπαιρνε απ' το καφέ δίπλα στο κατάστημα πριν πιάσει δουλειά και άλλα- έκπληκτη στην αρχή

η νεαρή κυρία Εψιλον κι έντρομη στη συνέχεια άκουσε τον τρομερό της «πελάτη» να της περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια πώς έκλεισε η ίδια την προηγουμένη την πόρτα του αυτοκινήτου της, τη μικρή βλαστήμια που της ξέφυγε διότι δεν την έκλεισε καλά, τι ακριβώς ρούχα φορούσε κι ότι είχε φθάσει στον προορισμό της με κάποια καθυστέρηση, αγχωμένη!...

Εμβρόντητη η νεαρή κυρία Εψιλον δεν πίστευε στα αυτιά της, όπως ακριβώς και δυο-τρεις πελάτες γύρω της, καθώς και άλλοι τόσοι συνάδελφοί της καθ' όσον άρχισαν να ακούν όλοι μαζί τον «πελάτη» να κομπορρημονεί πλέον, υψώνοντας τόσον τον τόνο της φωνής του, ώστε να είναι εις επήκοον όλων, ήθελαν δεν ήθελαν τα κατορθώματά του!!

Το μυστήριο δεν κράτησε πολύ! Εδωσε τη θέση του στον τραγέλαφο, όταν ο «πελάτης» απεκάλυψε ότι ήταν αστυνομικός, ότι όλα αυτά τα «έπαιρνε καθημερινώς μάτι» μέσω της... κάμερας της... Τροχαίας, ήτις καλύπτει την περιοχή ένθα το κατάστημα, οι διαβάτες, οι διαδηλωτές, οι συναντήσεις των ανθρώπων και πάει λέγοντας. Τραγέλαφος είπαμε; Α μπα! Απτόητος ο προφανώς ανεγκέφαλος αστυνομικός, συνέχισε να επαίρεται πιστεύοντας ότι έτσι εντυπωσιάζει τους ακροατές του για την τρομερή εξουσία που διαθέτει

εφ' όσον δύναται (μάλιστα μαζί με τους συναδέλφους του, όπως πασιχαρής διατράνωνε) να κάνει μπανιστήρι απ' το πρωί ώς το βράδυ ή όποτε άλλοτε γουστάρει μέσω της κάμερας, ζουμάροντας κατά το δοκούν σε πρόσωπα, μπούστα, γάμπες, συνήθειες και δεν συμμαζεύεται.

Αλαλοι οι πελάτες μπροστά σε όσα διαλαλούσε το αφελώς ηλίθιο όργανο της τάξεως, πανικόβλητη η νεαρή κυρία Εψιλον, γυμνή η πραγματικότης. (Ειρήσθω εν παρόδω ότι η κάμερα η οποία έχει στηθεί για να ελέγχει την κυκλοφορία στον δρόμο, αποδεικνύεται να διαθέτει βεληνεκές όρασης αλλά και ακρόασης έως το παρακείμενο πάρκινγκ και τα λοιπά πέριξ που, μαζί με το εν λόγω κατάστημα, συνθέτουν τον ευρύτερο χώρο στον οποίον κινείται η νεαρή κυρία Εψιλον).

Η οποία, όχι μόνον δεν θέλει να καταγγείλει την ιστορία αυτή, για να μη χάσει τη δουλειά της, αλλά φοβάται πλέον και να μουρμουρίσει μήπως ακουσθεί ο ψίθυρος. Οργουελικό; τι απ' όλα; ο τρόμος του θύματος; ο τρόμος των ανθρώπων που έζησαν από πρώτο χέρι τον τρόμο του θύματος; ο τρόμος όλων μας διαβάζοντας αυτήν την ιστορία; ο τρόμος μας για τη βλακεία του «οργάνου»; ο ακόμα μεγαλύτερος τρόμος μας για τα «όργανα» που δεν διαθέτουν τέτοιαν βλακεία, αλλά διαθέτουν πρόσβαση στην κάμερα; ο τρόμος μας για το ποιοι και πόσοι άλλοι διαθέτουν πρόσβαση σε αυτήν κι όλες τις άλλες κάμερες; ο τρόμος μας για το βεληνεκές τους; Η απελπισία μας -κωμική κατά βάθος- που όλα αυτά γίνονται με τα λεφτά μας (απ' τους φόρους μας) για το καλό μας; Η οργή μας όταν τα «όργανα» πιστεύουν ότι έχουμε πλέον εξοικειωθεί τόσον πολύ με τον τρόμο, ώστε να μας ζητούν να γίνουμε αυτοβούλως χαφιέδες, παραδίδοντας στην Αστυνομία όσα γράφουν οι κάμερες και οι φωτογραφικές μηχανές των ρεπόρτερς που καλύπτουν τις διαδηλώσεις; Τρόμος, οργή κι απελπισία για τι απ' όλα;

Κυρίως τρόμος για την απουσία οργής.

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 16.ΙΙΙ.2007 stathis@enet.gr