ορίζοντας...

υπάρχει ένας κύκνος που μέτρα τις ορδές των Ούννων
που πλημμυρίζουν τον ορίζοντα,
σε μια θάλασσα που πνίγεται από τα κύματα της
(δεν θα ‘θελα να ΄μουν πουθενά αλλού εκτός από εδώ)
σαν κάτι κεντητό, στο δέρμα του ουρανού.

υπάρχει ένας λόγος για αυτή την αιτία,
ένα υπέροχο αντίο βγαλμένο από μέσα μου,
ίσως θα ‘πρεπε να ήσουν εδώ,
(μα πια έχω φύγει)
αν και με ψάχνουν, εγώ γι’ αυτούς ρωτώ,

υπάρχει ένα φυτό που κι αν το σπέρνω
δεν φυτρώνει,
δεν ξέρω αν φταίει το νερό ή ο καρπός,
πάντως δεν μεγαλώνει,

υπάρχουν σκηνές που θέλω να τις αποθανατίσω,
είτε στη σκέψη μου είτε με τη βοήθεια μιας μηχανής,
μα όμως πάντα κάτι μου συμβαίνει,
και δεν θέλω να τις ξαναδώ,

υπάρχουν χρώματα που θέλω να τα δω,
λέξεις που θα ικέτευα κάποιον να τις ακούσει,
να είμαστε όλοι γυμνοί
(γι’ αυτό και εγώ σε δημιουργώ).