τηλεοπτικη καρικατουρα νο.2 "ο/η δημοσιογραφος"

βασικο στοιχειο της σωστης ενημερωσης είναι ενας δημοσιογραφος με πηγες. ενας δημοσιογραφος που εχει ακρες παντου… από την ασφαλεια μεχρι τον ρεχαγκελ… και που μπορει με την ιδια ευκολια που αναλυει τα περι ομολογου της Ακροπολις χρηματιστηριακης να αναλυσει τα περι παιδειας, τα περι 17Ν, το συστημα 4-4-2 που επαιξε η εθνικη στο ματς με τη τουρκια, τη λεψυδρια, κλπ.

μεχρι εδώ καλως. θα μου πειτε ολοι/ες εχουμε γνωμη (ποσο μαλλον δικαιωμα σε αυτην). δεν διαφωνει κανεις/μια με αυτό.

εδώ γινεται αναφορα στην στρεβλη εκδοχη του δημοσιογραφου. αυτου που εχει ακρη στην ασφαλεια και διοχετευει συγκεκριμενες πληροφοριες, του κομματοσκυλου που αντι για ενημερωση μας κανει κομματικη προπαγανδα (που δικαιολογει τα φαγοποτια των δικων του μιας και τρωγανε και οι των αλλων)…στον/στην αγενη δημοσιογραφο που δεν σεβεται τον/την συνομιλητη/ρια του και τον διακοπτει, δεν τον αφηνει να μιλησει, που συντηρει και αναζωογονει το μισος μεταξυ των καλεσμενων του, που ρωτα κατευθυνομενες ερωτησεις για να τους οδηγησει σε συγκεκριμενο συμπερασμα, που βαζει το μικροφωνο και ρωτα τους συγγενεις του θυματος πως νοιωθουν η τον δραστη εάν το μετανοιωσε.

τον δημοσιογραφο που χαρακτηριζει τους φοιτητες βρωμιαρηδες και απλυτους (και ας εχουν και αδικο σε μερικα αιτηματα τους), τον δημοσιογραφο που κανει λογο για απολυσεις από εταιριες όταν στην εφημεριδα του, στον ραδιοφωνικο σταθμο του αλλα και στο τηλεοπτικο καναλι που ειχε, οι εργαζομενοι εμεναν απληρωτοι για μηνες ολοκληρους (μαλιστα στον ραδιοφωνικο σταθμο δεν ξερω εάν πληρωθηκε και κανεις/μια πριν τον κλεισει).

σε δημοσιογραφους που εγιναν ξαφνικα εκδοτες με τα λεφτα καποιων επιχειρηματιων, ιδιοκτητων ποδοσφαιρικων ομαδων, πολιτικων, κλπ… και μας μιλουν για αντικειμενικη ενημερωση.

στους διαφορους που ακολουθουν τα βηματα της Αυριανης η που γραφουν σε εφημεριδες τυπου Esspreso, Trafic, κλπ.

για αυτους/ες που εκαναν ρεπορταζ για τον πολεμο του αφγανισταν από την παληνη και το πακισταν. για αυτους/ες που μας πρηζουν τα συκωτια με το τι εφαγε η ταδε τραγουδιστρια, ποιος την εβρισε, με ποια τσακωθηκε ο ταδε, ποτε χωρισε ο δεινα, κλπ…

με τους δημοσιογραφους που ξεφτυλιζουν τον ανωνυμο αλλα προσεχουν μην εκθεσουν τον επωνυμο (λες και δεν ειμαστε ολοι/ες φερωνυμοι/ες)…

τον δημοσιογραφο που ζητα από τον συνομιλητη του να τα εξηγησει απλα για να τα καταλαβει ο μεσος τηλεθεατης (ο οποιος μεσος τηλεθεατης είναι αυτό που ο γεωργιου καποτε χαρακτηρισε ως «ο κλασικος ο μαλακας ο ελληνας») κλπ.

τον δημοσιογραφο με τα ηλιθια δελτια που είναι γεματα από βιντεακια του youtube και ηλιθιες ειδησεις σχετικα με τη μπλουζα του σαρμπελ για τη γιουροβιζιον η για τον μαρτακη και τον ψινακη…

τον δημοσιογραφο που εγκαλει κοσμο από τα παραθυρα αγνοωντας ότι και αυτος εχει συλληφθει να πετα μπουκαλια στο γηπεδο και πως είναι απλα ενας δημοσιογραφος (ας είναι και γιος βουλευτη) και όχι ο θεος ο ιδιος.