Χουλιγκανς Α.Ε

καποιες προσωπικες εμπειριες απο το γηπεδο, με αφορμη τα χθεσινα γεγονοτα με τις συμπλοκες χουλιγκανων Παναθηναικου και Ολυμπιακου και το θανατο ενος 25χρονου.


το fuck modern football, τα ραντεβου για ξυλο, το ultras, a.c.a.b (all cops are bastards) και ολα τα αλλα που υιοθετουνται γιατι δεν τα περνει κανεις σοβαρα υποψη; ετσι σηκωθηκαν μια μερα και τα σκεφτηκαν; δεν κανει σε κανενα εντυπωση οτι εχουν αρχισει και υιοθετουν μεθοδους εξωτερικου; απο το casual το ντυσιμο, τα ταξιδακια σε αλλες χωρες να γνωριστουν με αλλους οπαδους, και κατι περιεργες αδελφοποιησεις... ποιοι πανε ιταλια να δουν την lazio με τους κατεξοχην φασιστες οπαδους; ποιοι αδερφοποιηθηκαν με τους delije και τους ρωσσους; με τους origulo της ρεαλ και τους αυστριακους της ραπιντ; με τους μαρσεγιεζους; εχει εισχωρησει η πολιτικη στο ποδοσφαιρο; μπορει να μεινει εκτος ποδοσφαιρου;υπαρχουν ακροδεξιοι συνδεσμοι στην ελλαδα; ετσι δεν χαρακτηριζουν τους ιερολοχιτες του αρη, το γκετο της αεκ, τους μισφιτς του ολυμπιακου και παλιοτερα την νοπο του Παναθηναικου; συνδεσμοι με αριστερους υπαρχουν; ισχυει οτι λενε για τους γκυζιωτες του Παναθηναικου, η την original της αεκ, για τους παοκτζηδες, και για καποιους αντιφασιστες του ολυμπιακου; εκλεγονται πολιτικοι βαση οπαδικης προτιμησης; το χρησιμοποιουν αυτο αλλοι για να εκλεχθουν; ποιος αφηνει επιχειρηματιες τυπου μπατατουδη, ψωμιαδη, μυτιληναιου, κοκκαλη, βαρδινογιαννη και κοσκωτα να περνουν ομαδες (για να εχουν μπραβους και λαο ως μοχλο πιεσης);

γιατι στο σκηνικο το χθεσινο συμμετειχαν ξενοι; τι ειναι αυτα τα καλοκαιρινα καμπινγκ οπαδων; σε ενα απο αυτα μαλιστα πηρε και βραβειο η θυρα 13 ως μαχιμη θυρα... γιατι σε κανενα δεν κανει εντυπωση οτι σε ολη την ευρωπη (δεν εχω ασχοληθει με οπαδους αλλων χωρων εκτος ευρωπης) υπαρχει μια συγκεκριμενη νοοτροπια χουλιγκανισμου;

δηλαδη τα βλεπουμε ολα αυτα εμεις που παμε γηπεδο και δεν τα βλεπουν οι ''ειδικοι''; βεβαια εδω στα τηλεοπτικα παραθυρα σχολιασε ο κουικ, ο βαρεμενος, ο κακαουνακης, η σταη, η ζαχαρεα κλπ... ο μοναδικος χουλιγκανος (που εχει συλληφθει να κανει κατι) και μιλησε ηταν ο ... πρετεντερης. ο δε πολυδωρας δηλωσε πως ειναι λυπηρο γεγονος... ναι, μας επεισε οτι τον απασχολει η ολη φαση...

ο κοκκαλης αυτους τους φιλαθλους δεν ειπε οτι εχει; ο γιαννακοπουλος αυτους δεν πριμοδοτει αν δεν μπορουν να ερθουν εκδρομες; σε αγωνες δεν μπουκαρει; ο βαρδινογιαννης το ιδιο... ποιος προεδρος βγηκε και ελεγε για κοτες και πελατες; για εφημεριδες που εχθρευονται την ομαδα; ειναι δυνατον να υπαρχει εκπομπη στην τηλεοραση που υπερασπιζεται τα μαχαιρωματα και τα πεσιματα; η να την παρουσιαζουν γνωστοι χουλιγκαν; ειναι δυνατον να λεει οτι σας τρεξαμε εκει, μας κλασατε τα αρχιδια, να δειχνει βιντεο που κοροιδευουν οπαδους του Παναθηναικου που τρεχουν στα βουνα στην ασεα για να μην φανε μαχαιρι και να συνεχιζει αυτη η εκπομπη να παιζει στην τηλεοραση; ειναι δυνατον να βγαινει ο τσουκαλας στην τηλεοραση και να λεει "στρακια βαζελες θα παθετε οτι επαθε ο ηλιοπουλος"; δεν ακουει κανεις απο την ιδιοκτησια του καναλιου αυτου;

τα μαχαιρια τωρα βγηκαν πρωτη φορα; στην ασεα που το εκαναν συνθημα οι γαυροι, αυτο δεν τραγουδουν; το βαζελοι λαγοι σε αυτο δεν αναφερεται; η των Παναθηναικων για τα κοτοπουλα με κρανη και το παγκρατι; τα παοκια δεν ειχαν βγαλει συνθημα που κοροιδευε τον μπλιονα (αυτον που εφαγε φωτοβολιδα παοκτζη στη καρωτιδα στη λαρισα και πεθανε); αυτο δεν τραγουδαγαν φετος στο αλκαζαρ; τετοιο πανι δεν ειχαν βγαλει; η μηπως τα καφριλικια του ηλιοπουλου και αυτα που επαθε τα ξεχναμε; τις μολοτοφ; στο δωματιακι της αεκ δεν ριχνανε καποιοι Παναθηναικοι καθε παρασκευη παλιοτερα μολοτοφ για να τους διωξουν απο την περιοχη; η μηπως δεν εχουν πεσει μολοτοφ σε συνδεσμους αλλους; τα πιτσιρικια που τους ανοιξαν το κεφαλι περσι σε ενα πεσιμο στο κλαμπ της αεκ στο μαρουσι; μεχρι και σε κηδεια την επεσαν Παναθηναικοι και ξεκινησε ολοκληρη η βεντετα με την original. οι συνδεσμοι τι ρολο βαρανε πια; υπαρχουν για τα εισητηρια η για τα πεσιματα, για τις υβριστικες ανακοινωσεις; ειναι για να στηριζουν την ομαδα παντου και παντα η να πλακωνονται με αλλους συνδεσμους αλλων ομαδων για το ποιος ηλιθιος ειναι το αφεντικο;

ασε δε τους ρουφιανους των ΜΜΕ που τωρα βγαζουν την ουρα τους εξω. ρε αλητες του πρωταθλητη, και του derby και των λοιπων κωλοφυλλαδων σας, τιτλοι οπως 'ερχονται οι πελατες', η 'κρασι da pipa', η 'αυτο θα πει πιπα' (μετα το 7-0 του γαυρου στο τορινο), ρεπορταζ και σχολια για διαιτητες κλπ τι σκοπο εχουν ρε; να πειραξουν τον αντιπαλο; σοβαρα ρε; που ζειτε ρε μαλακες; στις εφημεριδες σας δεν δημοσιευοντουσαν κειμενα για πεσιματα εδω και εκει; αλλα στην υπουλη ολοι ρουφιανοι και ψευτες...

περιστατικα υπαρχουν ΑΦΘΟΝΑ εδω και ΧΡΟΝΙΑ. απλα η τα καναμε συνθηματα και τα τραγουδαγαμε η πανια και τα βλεπαμε και περηφανευομασταν (εδω βγαλαμε περσι με τη αεκ πανι που επιανε τα 2 διαζωματα του οακα και ελεγε που τους την εχουμε πεσει και τους εχουμε παρει και δεν μιλησε κανεις/μια) η οσοι/ες δεν ασχολουντουσαν με αυτα τα αγνοουσαν (η εκαναν οτι τα αγνοουσαν)...

δηλαδη ολα αυτα πρωτη φορα τα ακουμε; πρωτη φορα τα βλεπουμε; τι κανουμε τους μαλακες τοσα χρονια και δεν μιλαει κανεις; ποσο κοιμησμενη ειναι η κοινωνια μας;

πολλους απο αυτους παντως δεν τους λυπαμαι καθολου. οταν κλεινεις ραντεβου για ξυλο με μαχαιρια, καδρονια, κλπ ξερεις οτι η θα φας καποιον η θα σε φανε. πας εν γνωση σου. και αν εισαι τοσο ηλιθιος πλακωσου τουλαχιστον με ατομα που την ψαχνουν και α γαμισου... αλλα μην την πεφτεις σε ανυποψιαστο κοσμο που παει να δει την ομαδα του... μην γινεσαι λογος να κοψουμε το γηπεδο με τις αρχιδιες σου... μας φτανει ο βυντρα και ο λεοντιου και τα λοιπα παλτα. θα μου πεις πως μιλαμε για θανατο νεου ανθρωπου...

βεβαια μεχρι τωρα δεν ειχαμε φονο (αλλο ψεμα αυτο... για ψαξτε καλυτερα να δειτε ποσοι εχουν πεθανει) και απλα τα αναφεραμε ως γεγονοτα. και τωρα αφου θα παψουμε να ζηταμε αιμα ως κοινο θα ξεχαστει και αυτο μεχρι το επομενο...

εγω παντως γηπεδο δεν θα σταματησω να πηγαινω. θα συνεχισω να ειμαι αρρωστος με την ομαδα μου μακρια απο δολοφονικες πρακτικες. και ας αναλαβουν ολοι/ες τις ευθυνες τους. πανω απο ολα ειναι η ομαδα, ο αθλητισμος, ο χαβαλες, ο σεβασμος στον οπαδο/φιλαθλο (αντιπαλο η μη), και ο σεβασμος στην ανθρωπινη ζωη. οι συνδεσμοι και ο χουλιγκανισμος δεν εχουν νοημα.

δεν παυει να σοκαρει ομως η αδιαφορια που δειχνουν για την ανθρωπινη ζωη... δεν παυει να σοκαρει το οτι η πιτσιρικαρια των συνδεσμων πια δεν δισταζει να βγαλει μαχαιρι για το παραμικρο... εχω τυχει και μαρτυρας σε περιστατικο οπου εχουν εγκλωβισει λεωφορειο του ολυμπιακου απο επαρχεια και του ριχνουν καπνογονα και μολοτοφ και αντι να ακουστει μια ψυχραιμη φωνη και να σταματησει η φαση πριν σκοτωθει κανεις, ακουγονταν κραυγες του στυλ "στη μηχανη ρηχτε τις μολοτοφ, στη μηχανη"... απο εκει και περα εμενα με νοιαζει γιατι πανε και σκοτωνονται οι συγκεκριμενοι. με νοιαζει γιατι αν τους θεωρησω απλα ως καφρους και δεν το ψαξω εις βαθος (να βρω την αιτια που τους δημιουργει) τοτε οχι μονο δεν θα σταματησουν να υπαρχουν αλλα διαρκως θα γεννιουνται νεοι στην θεση τους.

εδω σε κουβεντα με δικους μας συνδεσμιτες μου ελεγαν πως δεν γινεται να εχουμε φιλο απο αλλη ομαδα. αν ψαχνεται οπως ψαχνομαστε και εμεις τι φιλιες και μαλακιες... θα τον φαμε... θυμαμαι και αγωνα στη φιλαδελφεια οπου η κερκιδα μας ειχε μεσα οικοδομικα υλικα και το πορτακι που οδηγουσε διπλα στους αεκτζηδες ηταν ανοικτο... σαν να μας ελεγαν 'σκοτωθειτε'... τωρα πως ολοι αυτοι παλιοτερα ενωνοντουσαν και την πεφταν σε οσους ερχοντουσαν απο θεσσαλονικη (κυριως παοκια) ποτε δεν το καταλαβα... ασε δε για μερικους που πηγαιναν εκδρομες με αλλες ομαδες... ποσοι ολυμπιακοι εχουν ερθει μαζι μας θεσσαλονικη για ξυλο επειδη εχουν ενα γνωστο η φιλο στον συνδεσμο; ποσες φορες εχει συμβει το αντιθετο;

στο μεταξυ νοιωθω και απιστευτα μαλακας οσο θυμαμαι που φωναζαμε στο παλε 'πρωταθλημα μες το παλε για 'σενα ηλιοπουλε'... η που τραγουδουσα παλιοτερα συνθηματα για πεσιματα... αλλα απιστευτα μαλακας...

βλεποντας τις εκπομπες παντως το πρωι στην τηλεοραση και την εκπληξη ορισμενων με τις αποκαλυψεις αναρωτιεμαι ποσο σαπια ειναι η γηπεδικη μου πραγματικοτητα. ποσο συνηθισμενα ηταν τετοια σκηνικα για πολλους/ες απο εμας μεχρι τωρα...

αυτα.

υγ1. μετα τα γεγονοτα, επεσε ξυλο στο χαιδαρι οπου μαχαιρωθηκε και αλλος... τι λεει αυτο; και κατι ακομα... ποιος χουλιγκανος παει για ξυλο και κλεβει κινητα και πορτοφολια;
υγ2. τα κεφαλια λεει των γαυρων που κρυβονται πισω απο την δολοφονια το εσκασαν στο εξωτερικο και πιο συγκεκριμενα στο Βελιγραδι. που να τους βρουμε... καλα μας δουλευετε; δεν ξερετε με ποιον συνδεσμο στο βελιγραδι εχουν αδελφοποιηθει οι γαυροι; το ονομα 'delije' δεν σας λεει κατι; δεν ξερετε που να τους ψαξετε... η μηπως μας λετε μαλακιες;
υγ3. και κατι ακομα. τωρα με τη διαλυση των συνδεσμων που θα ενταχθουν ολοι αυτοι που ψαχνουν την φασαρια; σε καποιο αλλο υποσυνολο, βιαιο η μη;

Where I am.

Smeared black ink... your palms are sweaty
And I'm barely listening to last demands
I'm staring at the asphalt wondering what's buried underneath
Where I am
Where I am

I'll wear my badge... a vinyl sticker with big block letters adherent to my chest
That tells your new friends I am a visitor here...
I am not permanent
And the only thing keeping me dry is
Where I am
Where I am
Where I am

You seem so out of context in this gaudy apartment complex
A stranger with your door key explaining that I am just visiting
And I am finally seeing
Why I was the one worth leaving
Why I was the one worth leaving

D.C. sleeps alone tonight

Where I am
Where I am
Where I am

You seem so so out of context in this gaudy apartment complex
A stranger with your door key explaining that I am just visiting
And I am finally seing
Why I was the one worth leaving
Why I was the one worth leaving

Where I am
Where I am
Where I am

The district sleeps alone tonight after the bars turn out their lights
And send the autos swerving into the loneliest evening
And I am finally seeing
Why I was the one worth leaving
Why I was the one worth leaving
Why I was the one worth leaving
Why I was the one worth leaving

(postal service - the district sleeps alone tonight).

είμαι.

είμαι ο ερικ που μέσα στο δωμάτιο του αυτομαστιγωνόμαστε,
είμαι ο τζακ που στη ζούγκλα του μας κατασπάραξαν αγρία θηρία,
είμαι ο τζωρτζ που από το πινέλο περνάμε στον καμβά του,
είμαι ο τζων που στο δάσος του μαζεύουμε άγριες φράουλες,
είμαι η τζειν που στο δωμάτιο της πάντα βρέχει,
είμαι η μαρθα που όλοι οι εραστές της την εγκατέλειψαν,
είμαι η ανν που στην αυλή της παίζαμε,

είμαι ο ίδιος μου ο εαυτός, η κάθαρση μου;
κάποτε μου μίλησα… κ’ αυτά που μου ‘πα δεν μου άρεσαν.
και έκλεισα τα αυτιά μου στα λόγια μου, και με μίσησα γιατί ποτέ μου δεν μου είχαν μιλήσει έτσι, και με έφτυσα, με έγδαρα, με προσέβαλα, με ταπείνωσα, με κλώτσησα…
προσπάθησα να με σκοτώσω κι όλας. πήρα φόρα και από το παράθυρο με πέταξα, δεν κατάφερα όμως να με σκοτώσω. και έτσι αποφάσισα να με εκδικηθώ. πέθανε μου φώναζα κοιτώντας με στον καθρέφτη…

πρώτα αυτοτυφλώθηκα, μετά έκοψα τη γλώσσα μου για να μην μου μιλώ, τα αυτιά μου έκοψα, όχι το ένα, μα και τα δυο… έκοψα και τη μύτη μου να μην μυρίζω ούτε τα χνώτα μου. μετά ένα ένα τα δάχτυλα μου να μην μ’ εγγίζω. μετά σιγά τα πόδια μου, να μην περπατήσω και μου ξεφύγω. στο τέλος, έκοψα το πέος μου μα και το αιδοίο μου να μην μπορώ να αναπαραχθώ.

και έμεινα ένα σημάδι, που όμως πάλι με ενοχλούσα. και ξαφνικά κατάλαβα ότι έφταιγα εγώ. στη στιγμή όλα άλλαξαν μέσα μου. προσπάθησα απ’ την αρχή το σώμα μου να φτιάξω κι όταν γινόμουν όπως πριν… ε τότε ξανά θα αυτοκαταστρεφόμουν.

looking for a girl with a washing machine...

...

I'm looking for a girl
with a washing machine
and a room that's cool and shady

I'm looking for a girl
and i got plans for the night
I ain't saying i'm lonely but i could use some company

I'm looking for a girl
with a washing machine
I ain't saying I'm dirty
and I ain't saying I'm clean

I bet you got a washing machine
I bet you ain't got nothing i do
And I'm just a boy who came in town
I won't let you down...

(big sleep - a girl with a washing machine)

εθνικη ελλαδος γεια μας...

τοση κουβεντα για την ηττα απο την τουρκια και για το πληγμα που υπεστει το κυρος της χωρας. αλιμονο σε μια χωρα που περιμενει να δει ασπρη μερα απο μια ποδοσφαιρικη νικη... αλιμονο στη χωρα που κλεινει τους δρομους για να υποδεχθει την παπαριζου που νικησε στη γιουροβιζιον... να την υποδεχθει τραγουδωντας παντα το "δεν θα γινεις ελληνας ποτε αλβανε, αλβανε"... δεν το παιζω υπερανω... ισως τα τοσα χρονια στην αγγλια να με βοηθησαν στο να απεμπλακω απο τον συναισθηματισμο αυτον (και τις οποιες παγιδες μπορει να κρυβει) και να βλεπω τα πραγματα λιγο πιο ψυχρα. ισως να 'ναι και θεμα ιδεολογιας.

γενικα παντως περα απο το ποδοσφαιρικο δεν ενοιωσα κατι αλλο... δεν αλλαξε η καθημερινοτητα μου. δεν στεναχωρηθηκα. αν ειχε χασει ο Παναθηναικος με τετοια ξεφτυλα εμφανιση θα ειχα τα νευρα μου... αλλα και παλι δεν νομιζω να αλλαζε η καθημερινοτητα μου (παρολο που ο Παναθηναικος ειναι αρρωστεια)... ειδα μια εθνικη που παιζει 3 χρονια με τους ιδιους παικτες, ολοι κοντα στα 40, αλλοι δεν ειναι καν βασικοι στις ομαδες τους, αλλοι τραυματιες τοσο καιρο και ομοως δεν χανουν τη θεση βασικου... και ενω παιζουν για τα πανυγηρια αντιδρα ο σειταριδης γιατι τον εκραξε η κερκιδα, βγηκε ο κατσουρανης να πει για το μιζερο επιπεδο της ελλαδος (ελα ρε φιλε, στην αεκ δηλαδη ησασταν ευρωπαιοι;) κλπ...

παρελασαν και οι διαφοροι απο τα παραθυρα... ειδαμε και τα ακραια στο γηπεδο... κελτικους σταυρους και στοχους γυρω γυρω, να τραγουδουν τον εθνικο υμνο με την δεξιαν υψωμενη, να γιουχαρουν τον τουρκικο εθνικο υμνο, να πεφτουν τα απιστευτα μεσα στο γηπεδο... και ολα αυτα ως απαντηση στην κλαψα που οι αλβανοι μας γιουχαραν καποτε τον εθνικο υμνο, για το πανι με τον μωαμεθ τον πορθητη που ειχαν βγαλει οι της φενερμπαχτσε οταν παιξαμε μαζι, για τα απιστευτα που μας πεταγαν με τον Παναθηναικο* (ή και πιθανοτατα με την εθνικη)... τα διαφορα τρικακια που εγραφαν "καλος τουρκος μονο ο νεκρος τουρκος", το ξυλο στην κερκιδα...

τελικα εχουν εισελθει πολλα τομαρια στο ποδοσφαιρο που βρισκουν την ευκαιρια να κανουν την προπαγανδα τους με τα γαμωναζιστικα συμβολα τους...

ενας αγωνας ηταν και χασαμε. μεσα στο προγραμμα ειναι και οι νικες και οι ηττες. προχωραμε και βλεπουμε. αλλωστε και οι τουρκοι δεν ειναι τυχαια ομαδα. εχουν βγει και 3οι στον κοσμο... τελος παντων...


θα ηθελα να πω κατι και στον κυριο κουικ για καποια σχολια του σημερα στην εκπομπη του στο αλτερ.

αγαπητε τερενς το αν γελαμε εμεις με τον τραγικο νικοπολιδη ειναι δικαιωμα μας. ασχολησου εσυ με κατι αλλο και παρατα μας. οταν ο αντωνακης μας ελεγε οτι δεν θα παει ποτε στον γαυρο, οταν μας ελεγε οτι δεν τον θελει η διοικηση ενω αυτος ειχε υπογραψει ηδη απο τα χριστουγεννα στον γαυρο (και δημιουργουσε ενταση στην κερκιδα που την πληρωναν οι αλλοι τερματοφυλακες μας, βλεπε χαλκιας), οταν με το που πηγε στον γαυρο εγινε μελος και αμεσως αρχισε τις δηλωσεις... βρηκα λεει την οικογενεια μου στον ολυμπιακο... τι λες ρε φιλε... σοβαρα; και 15 χρονια στον Παναθηναικο τι εκανες; γιατι δεν εφευγες πιο νωρις ρε. αλλα επρεπε να πας στην ομαδα οπου ο προεδρος της σε ελεγε πελατη, σε ελεγε κοτα... σε αυτον που με την παραγκα του σου στερουσε την επαγγελματικη σου καταξιωση τοσα χρονια... καλα να παθεις.

και να σου αφιερωσω και 2 συνθηματακια, ετσι επειδη ειμαι εμπαθης κατα τον κουικ και επειδη δεν σε γουσταρω γιατι δεν εισαι αξιοπρεπης (μπορουσες να πεις: παιδια δεν θελω να μεινω αλλο. θελω να παω στον γαυρο με περισσοτερα λεφτα)...

1.το ελεγαν για τον ατματζιδη καποτε οι γαυροι αλλα σου παει γαντι και εσενα: βαλτε τον αντωνη στο ρολοι να μετραει ποσα τρωει...

και

2. αυτο αυτο αυτο ειναι σωστο, βαλτε αλλα 4 να γινουνε 8.

και που 'σαι αντωνη, παντα τετοια.

με τις υγειες μας κιολας.




*σκεψου να ερθουν οι βουλγαροι... τι πρεπει να τους πεταξω εγω ως Παναθηναικος φερνοντας στο μυαλο μου τον δυναμιτη που μας ειχαν πεταξει σε ενα αγωνα βολευ καπου στη βουλγαρια...

ordinary life.

meet me out in a dark and dense wood
an invitation to reguide my childhood
you know better what is wrong and what is right
be the host in my ordinary life

meet me on that cloud, I am sorry, I can' shout loud,
can't see nothing of you, blackout before my eyes,
cause I live an ordinary life…
(sigmatropic - ordinary life).

τηλεοπτικη καρικατουρα νο.2 "ο/η δημοσιογραφος"

βασικο στοιχειο της σωστης ενημερωσης είναι ενας δημοσιογραφος με πηγες. ενας δημοσιογραφος που εχει ακρες παντου… από την ασφαλεια μεχρι τον ρεχαγκελ… και που μπορει με την ιδια ευκολια που αναλυει τα περι ομολογου της Ακροπολις χρηματιστηριακης να αναλυσει τα περι παιδειας, τα περι 17Ν, το συστημα 4-4-2 που επαιξε η εθνικη στο ματς με τη τουρκια, τη λεψυδρια, κλπ.

μεχρι εδώ καλως. θα μου πειτε ολοι/ες εχουμε γνωμη (ποσο μαλλον δικαιωμα σε αυτην). δεν διαφωνει κανεις/μια με αυτό.

εδώ γινεται αναφορα στην στρεβλη εκδοχη του δημοσιογραφου. αυτου που εχει ακρη στην ασφαλεια και διοχετευει συγκεκριμενες πληροφοριες, του κομματοσκυλου που αντι για ενημερωση μας κανει κομματικη προπαγανδα (που δικαιολογει τα φαγοποτια των δικων του μιας και τρωγανε και οι των αλλων)…στον/στην αγενη δημοσιογραφο που δεν σεβεται τον/την συνομιλητη/ρια του και τον διακοπτει, δεν τον αφηνει να μιλησει, που συντηρει και αναζωογονει το μισος μεταξυ των καλεσμενων του, που ρωτα κατευθυνομενες ερωτησεις για να τους οδηγησει σε συγκεκριμενο συμπερασμα, που βαζει το μικροφωνο και ρωτα τους συγγενεις του θυματος πως νοιωθουν η τον δραστη εάν το μετανοιωσε.

τον δημοσιογραφο που χαρακτηριζει τους φοιτητες βρωμιαρηδες και απλυτους (και ας εχουν και αδικο σε μερικα αιτηματα τους), τον δημοσιογραφο που κανει λογο για απολυσεις από εταιριες όταν στην εφημεριδα του, στον ραδιοφωνικο σταθμο του αλλα και στο τηλεοπτικο καναλι που ειχε, οι εργαζομενοι εμεναν απληρωτοι για μηνες ολοκληρους (μαλιστα στον ραδιοφωνικο σταθμο δεν ξερω εάν πληρωθηκε και κανεις/μια πριν τον κλεισει).

σε δημοσιογραφους που εγιναν ξαφνικα εκδοτες με τα λεφτα καποιων επιχειρηματιων, ιδιοκτητων ποδοσφαιρικων ομαδων, πολιτικων, κλπ… και μας μιλουν για αντικειμενικη ενημερωση.

στους διαφορους που ακολουθουν τα βηματα της Αυριανης η που γραφουν σε εφημεριδες τυπου Esspreso, Trafic, κλπ.

για αυτους/ες που εκαναν ρεπορταζ για τον πολεμο του αφγανισταν από την παληνη και το πακισταν. για αυτους/ες που μας πρηζουν τα συκωτια με το τι εφαγε η ταδε τραγουδιστρια, ποιος την εβρισε, με ποια τσακωθηκε ο ταδε, ποτε χωρισε ο δεινα, κλπ…

με τους δημοσιογραφους που ξεφτυλιζουν τον ανωνυμο αλλα προσεχουν μην εκθεσουν τον επωνυμο (λες και δεν ειμαστε ολοι/ες φερωνυμοι/ες)…

τον δημοσιογραφο που ζητα από τον συνομιλητη του να τα εξηγησει απλα για να τα καταλαβει ο μεσος τηλεθεατης (ο οποιος μεσος τηλεθεατης είναι αυτό που ο γεωργιου καποτε χαρακτηρισε ως «ο κλασικος ο μαλακας ο ελληνας») κλπ.

τον δημοσιογραφο με τα ηλιθια δελτια που είναι γεματα από βιντεακια του youtube και ηλιθιες ειδησεις σχετικα με τη μπλουζα του σαρμπελ για τη γιουροβιζιον η για τον μαρτακη και τον ψινακη…

τον δημοσιογραφο που εγκαλει κοσμο από τα παραθυρα αγνοωντας ότι και αυτος εχει συλληφθει να πετα μπουκαλια στο γηπεδο και πως είναι απλα ενας δημοσιογραφος (ας είναι και γιος βουλευτη) και όχι ο θεος ο ιδιος.

τηλεοπτικη καρικατουρα νο.1 "ο/η ομοφυλοφιλος/η"

ναι, υπαρχουν και οι θηλυπρεπεις ομοφυλοφιλοι ανδρες αλλα και οι ανδροπρεπεις ομοφυλοφιλες γυναικες. υπαρχουν και τα ατομα που είναι σε συγχηση με το φυλο τους. αλλα δεν είναι ολοι/ες ετσι. υπαρχουν και λεσβιες που είναι πανεμορφες και δεν εμπιπτουν στην καρικατουρα του νταλικιερη. υπαρχουν και ομοφυλοφιλοι ανδρες που δεν είναι θηλυπρεπεις.

το ότι στην τηλεοραση προβαλλονται οι γκει ως σεξομανη καρικατουρα (και όχι ως ανθρωποι με συναισθηματα, με προβληματα, κλπ), με κινηση βαρκας σε τρικυμια, με μια γλωσσα που μιλουν και καταλαβαινουν μονο αυτοι/ες (βέβαια κάθε ομάδα έχει μια δική της διαλεκτική), προσπαθοντας να μιμηθουν στο ντυσιμο και στην εμφανιση γυναικες οι μεν και αντρες οι δε, και μονο σε επαγγελματικους χωρους κομμωτηριων ή οικων μοδας, δεν σημαινει ότι αυτή είναι η εικονα τους στην πραγματικοτητα.

αλλωστε αν πρεπει να παρουμε όλα τα προτυπα που παρουσιαζει η τι βι και να τα θεωρησουμε ως πραγματικα, η εικονα για την κοινωνια μας θα γινει ακομα πιο μιζερη.

πχ δειτε το πώς παρουσιαζει ο λαζοπουλος τον ομοφυλοφιλο... ενώ ο συγκεκριμενος ηθοποιος/συγγραφεας/κλπ το παιζει δηθεν εναλλακτικος (και όχι μια αναχρονιστικη φωνη), στις εκπομπες του τους γκει τους παρουσιαζει ως καρικατουρες (πχ. περιστατικο που δειχνει βιντεο καποιου που καθεται πανω σε φωτοτυπικο μηχανημα και βγαζει κοπιες του κωλου του, σχολιαστηκε ως οτι βγαζει διαβατηριο για γκει)… ενώ πχ. το singles (το 1 λεω) ειχε ένα ρολο ενός νεου ομοφυλοφιλου καθολου θηλυπρεπη και σε καμια συγχυση με το φυλο του.

βεβαια η ελληνικη τηλεοραση προσεγγιζει πολλα πραγματα επιφανειακα για να κολλησει στην λεπτομερη περιγραφη του/της ομοφυλοφιλου/ης.

"πρότυπα" + τηλεοραση / η δυναμη της εικονας. (Intro)

θελω καθε φορα που θα βρισκω μια τηλεοπτικη καρικατουρα να την καταγραφω... βεβαια το θελω απεχει πολυ απο την πραγματικοτητα... ειτε λογω αφηρημαδας, η αναβλητικοτητος - επιστημονικη ονομασια της βαρεμαρας... ξεκινω... και οτι γινει, εγινε....

Η τηλεόραση, όπως πολύ σωστά λέει και μια φίλη, αντιμετωπίζει όλες τις περσόνες ως καρικατούρες. Αυτό συμβαίνει γιατί η τηλεόραση πρέπει όλα να τα μεγεθύνει για να γίνουν αντιληπτά. Λειτουργούν όλα ένα (ή πολλά) κλικ παραπάνω από ό,τι στην πραγματική ζωή. Λες και οι γυναίκες παρουσιάζονται κανονικα, ή οι οικογένειες που παρουσιάζονται είναι ρεαλιστικές ή και τα σκηνικά των σπιτιών είναι απεικονίσεις πραγματικών σπιτιών. Ούτε καν οι φωνές ή οι ομιλίες των πρωταγωνιστών δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Οι χαζοί στην τηλεόραση είναι πιο χαζοί από ό,τι στην πραγματικότητα, οι κακοί είναι πιο κακοί, οι όμορφες είναι πιο όμορφες, οι άσχημες πιο ασχημες, και οι gay είναι πιο gay.

και εδώ είναι η δυναμη της τηλεορασης και της εικονας. το πώς μια συμπεριφορα καταφερνει να την καταδικαζει με την στρεβλη παρουσιαση της (πχ. γκέι) και πως μια άλλη πχ του σεξιστη σεξομανη να την θεοποιει και να την κανει αποδεκτη (πχ. μεσα από τον κωμικο ρολο του «ακαλυπτου», κλπ) ή την σεξουαλικη σχεση μεταξυ δασκαλου + μαθητριας (μεσα από ένα κωμικο σηριαλ του αντ1).

επικεντρωνομαι σε αυτη γιατι για πολλους/ες αποτελει το μεσο που τους/τις ενημερωνει, τους/τις διασκεδαζει, τους κανει παρεα και γενικοτερα ζει την ζωη αντι για αυτους/ες. η δυνατοτερη μηχανη επηρεασμου συνειδησεων (όχι στη λογικη του matrix απαραιτητα) και διαμορφωσης αντιληψεων αυτή τη στιγμη.

human beatbox

killa kela...

welcome to Jamrock

out in the streets they call it murder...

τα ισόβια έγιναν 5 χρόνια...

Σε όλο τον... Πειραιά ακούστηκαν οι κραυγές της μητέρας του 22χρονου Ηρακλή Μαραγκάκη, του παλικαριού που έχασε τη ζωή του σε μπλόκο του ΤΑΕ Ρεθύμνου το Δεκέμβριο του 2003, μόλις άκουσε την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Πειραιά. Η οργή και η πίκρα ήταν τέτοια, που οι συγγενείς της δεν μπορούσαν να την κάνουν καλά και να τη συνεφέρουν. Την ίδια ώρα, οι συνήγοροι υπεράσπισης του αρχιφύλακα Γιώργου Δημητρακάκη και του ειδικού φρουρού Θωμά Γκούτζα, που κάθισαν στο εδώλιο για τη δολοφονία του αδικοχαμένου νεαρού, άκουσαν την ετυμηγορία με ανακούφιση.

Απογοητευμένοι από την απόφαση εμφανίστηκαν οι συνδικαλιστές αστυνομικοί του Ρεθύμνου που σκοπεύουν να δώσουν συνέντευξη Τύπου, δηλώνοντας υπέρ της αθωότητας του συναδέλφου τους αρχιφύλακα. Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Πειραιά έθεσε σε επιφυλακή τις αστυνομικές Αρχές του Ηρακλείου, που φοβούνται ενδεχόμενα επεισόδια από άτομα που πρόσκεινται στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ο αρχιφύλακας Γ. Δημητρακάκης στο πρωτόδικο δικαστήριο των Χανίων καταδικάστηκε σε ισόβια για την ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο σε βάρος του 22χρονου, ενώ του επιβλήθηκε κάθειρξη 13 ετών για τις απόπειρες ανθρωποκτονίας εναντίον των δύο φίλων του. Χθες το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πειραιά τον έκρινε ένοχο κατά πλειοψηφία για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Πιθανολογείται ότι μειοψήφησαν οι τρεις τακτικοί δικαστές που πρότειναν την ενοχή του για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο.

Ως εκ τούτου, ο αρχιφύλακας καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης 5,5 ετών. Ειδικότερα του επιβλήθηκαν 4,5 χρόνια - είναι η ανώτερη που προβλέπεται για τη συγκεκριμένη κατηγορία - για την ανθρωποκτονία από αμέλεια, ενώ από έξι μήνες καταδικάστηκε για τα πλημμεληματικά αδικήματα της οπλοχρησίας και της χρήσης όπλου. Ο Δημητρακάκης αθωώθηκε για τις απόπειρες. Ο ειδικός φρουρός Θωμάς Γκούτζας κάθισε στο εδώλιο του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου μετά από την έφεση που άσκησε ο εισαγγελέας κατά της πρωτόδικης απόφασης - ήταν κατά πλειοψηφία - με βάση την οποία απαλλασσόταν από τις κακουργηματικές κατηγορίες. Και στο Εφετείο ο Γκούτζας αθωώθηκε για την ανθρωποκτονία και τις απόπειρες, και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή για τη χρήση όπλου. Ο έτερος ειδικός φρουρός Νίκος Μακρυποδάκης κάθισε στο εδώλιο του Εφετείου Πειραιά μόνο για την κατηγορία της χρήσης όπλου, για την οποία επίσης τού επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή. Η αθώωση του Μακρυποδάκη στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο ήταν ομόφωνη και κατά συνέπεια ο εισαγγελέας Εφετών δεν είχε κανένα περιθώριο να κινηθεί εναντίον του.

(πηγη: Crete tv)

αφορμη για κουβεντα.

δεν ξερω ποσοι/ες με διαβαζουν... με αφορμη ομως μια συζητηση που ετυχε και διαβασα στο διαδικτυο σχετικα με την διαδικασια αποκαλυψης ενος/μιας ομοφυλοφιλου/ης στο περιβαλλον του/της, θα ηθελα να ξεκινησει απο οποιον/α ενδιαφερεται μια κουβεντα σχετικα, εδω... το ποσο ευκολο ειναι να γινει μια τετοια αποκαλυψη, τις οποιες ανασφαλειες σχετικα, το ρισκο, την προκαταληψη, την απορριψη, την αποδοχη... δεν ξερω... οτι θελει ο καθενας και η καθε μια να συνεισφερει, καλοδεχουμενο ειναι.

ορίζοντας...

υπάρχει ένας κύκνος που μέτρα τις ορδές των Ούννων
που πλημμυρίζουν τον ορίζοντα,
σε μια θάλασσα που πνίγεται από τα κύματα της
(δεν θα ‘θελα να ΄μουν πουθενά αλλού εκτός από εδώ)
σαν κάτι κεντητό, στο δέρμα του ουρανού.

υπάρχει ένας λόγος για αυτή την αιτία,
ένα υπέροχο αντίο βγαλμένο από μέσα μου,
ίσως θα ‘πρεπε να ήσουν εδώ,
(μα πια έχω φύγει)
αν και με ψάχνουν, εγώ γι’ αυτούς ρωτώ,

υπάρχει ένα φυτό που κι αν το σπέρνω
δεν φυτρώνει,
δεν ξέρω αν φταίει το νερό ή ο καρπός,
πάντως δεν μεγαλώνει,

υπάρχουν σκηνές που θέλω να τις αποθανατίσω,
είτε στη σκέψη μου είτε με τη βοήθεια μιας μηχανής,
μα όμως πάντα κάτι μου συμβαίνει,
και δεν θέλω να τις ξαναδώ,

υπάρχουν χρώματα που θέλω να τα δω,
λέξεις που θα ικέτευα κάποιον να τις ακούσει,
να είμαστε όλοι γυμνοί
(γι’ αυτό και εγώ σε δημιουργώ).

parov stelar:

εψαχνα την δισκοθηκη μου, και επεσε στα χερια μου ενα cd που ειχα καιρο να ακουσω... το εβαλα λοιπον να παιζει και εκλεισα τα ματια μου... με βοηθαει να τα κλεινω... γιατι τοτε η αισθηση της ακοης μου δουλευει περισσοτερο... ακουει καλυτερα τους ηχους, τα λογια... προσπαθει να καλυψει το κενο της ορασης... ετσι η μουσικη εισερχεται περισσοτερο στην ψυχη μου...

δεν ξερω τα μουσικα σας γουστα αλλα αν με ρωταγατε, οσοι/ες με διαβαζουν θα σας προτεινα ανεπιφυλακτα το συγκεκριμενο cd εαν σας αρεσουν downtempo + nu jazz ηχοι...

parov stelar - seven & storm (2005).



1 γνωμη σχετικα + αλλη 1.


+ 2 κομματια...

το 1. απο το προηγουμενο αλμπουμ του (το rough cuts - ωραιο αλλα οχι οσο το seven & storm) και το 2. απο το Seven & storm.

1.

2. 04. Nowhere (feat. Billy Kern).mp3

η τελευταία φορά...

εχω ενα φιλο που οταν κρυβομαι με βρισκει παντα,
οπου κι αν παω μ' ακολουθει σαν σκια,
οταν του λεω πως δεν αντεχω πια να ζω παντα,
λεει,






... πες πως ειναι η τελευταια φορα.




(01 - H teleutaia fora.mp3 , με την υπεροχη φωνη του Παυλου Παυλιδη).

Mafia Ltd.

σύμφωνα με στατιστικές του state department, η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος διακινητής ηρωίνης στην Ευρώπη… αυτοί είναι που θέλουν να μας κάνουν φίλους, αναρωτιούνται οι του Λα.Ος… αυτοί είναι που σκοτώνουν τα παιδία μας συνέλληνες, λένε…

η Ελλάδα, πάλι, σύμφωνα με στατιστικές της Ε.Ε είναι στις υψηλότερες θέσεις διαφθοράς (αν όχι στην υψηλότερη με τους ούνα-φάτσα-ούνα-ράτσα Ιταλούς)…

κύριοι/ες του Λα.Ος πάρτε το χαμπάρι… μπορούμε να ανοίξουμε τρελές μπίζνες διεθνώς με τα αδέρφια από την άλλη μεριά του Αιγαίου… αφήστε τις υστερίες λοιπόν.

απορίες ενός νεοέλληνα:

τι έγινε με το σκάνδαλο των υποκλοπών; παρακολουθούσαν υπουργούς, πρωθυπουργό… την πλήρωσε κανείς/μία;

τι έγινε με το παραδικαστικό κύκλωμα; έγινε καμία δική; μπήκε κανείς/μία φυλακή;

τι έγινε με τον παπά που είχε 1 δις σε λογαριασμό στην τράπεζα (και ποιος/α ξέρει πόσα ακόμα σε μετοχές, επενδύσεις, κλπ); με τον παπά που είχε offshore εταιρία (με όνομα «Παράδεισος»);

με τον Γιοσάκη; τον Κεχαγιόγλου; την Μπουρμπούλια; τον Μιχαλόπουλο; τον Μαντούβαλο; με τον Τσιτουρίδη και κάποιους συνεργάτες του; με το Βαβύλη; με το Ρεγκούζα;

αντέδρασε η επίσημη πολιτεία όταν ο Χριστόδουλος προσπάθησε να διορίσει ως μητροπολίτη κάποιον εμπλεκόμενο στο παραδικαστικό;

με τις μίζες στα εξοπλιστικά;

με τους κουμπάρους;

με τα καρτέλ επιχειρήσεων;

με το περίφημο ομόλογο και τις περιουσίες των ασφαλιστικών ταμείων;

με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου;

με τους διαπλεκόμενους/νταβατζήδες;

με το σκανδαλο των ΔΕΚΟ;

με την ζαρντινιερα και το μοτοποδηλατο;

με την Ολυμπιακή;

με τα γαλάζια/πράσινα παιδιά;

με τις απαγωγές των πακιστανών;

με τους συμβασιούχους και τους αδιόριστους του ΑΣΕΠ;

με τις αποζημιώσεις των αγροτών;

με το ασφαλιστικό;

με τα εργασιακά;

με τους βαρόνους των μμε;

με τους εξοπλισμούς των νοσοκομείων;

με το κύκλωμα των απαλλαγών στο στρατό;


Ποιοί είναι τελικά αυτοί οι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι;

Kαμερα στραμενη πανω μου, στης πολης το κεντρο (μερος 2ο)...

[αναδημοσίευση από το φυλο της Παρασκευης (16/03/07) της Ελευθεροτυπιας].

Η ιστορία που θα σας αφηγηθεί ο «ναυτίλος» σήμερα είναι αληθινή, πλην όμως διατυπώνεται υπό ελαφράν παραλλαγή, ώστε οι πρωταγωνιστές της να μην μπορούν να «φωτογραφηθούν» από κάθε «ενδιαφερόμενο».

Ομως, και μόνον το γεγονός ότι καταφεύγουμε σε ένα τέτοιο τέχνασμα για τον φόβο του Μεγάλου Αδελφού δείχνει ότι δεν πάμε καθόλου καλά. Το ότι εκ προοιμίου παραδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε πια (χάριν της ασφάλειας άλλων) να κάνουμε αυτό που παλιότερα θα κάναμε εύκολα με πείσμα και τσαμπουκά, είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.

***

Η νεαρή κυρία Εψιλον εργάζεται σε μεγάλο κατάστημα στο κέντρο των Αθηνών. Μιαν όμορφη αμφίθυμη μέρα της φετινής άνοιξης γύρω στις 11 προς το μεσημέρι, νεαρός πελάτης μπήκε στο κατάστημα και με το πρόσχημα ότι ήθελε να ψωνίσει άρχισε να φλερτάρει τη νεαρή κυρία Εψιλον.

Στην προσπάθειά του να την εντυπωσιάσει ο νεαρός κατά παρένδυση πελάτης, άρχισε να περιγράφει στη νεαρή κυρία Εψιλον, πολλές απ' τις συνηθισμένες της κινήσεις που, καθημερινώς σχεδόν, πριν πιάσει δουλειά συνιστούν τη ρουτίνα της -πού πάρκαρε το αυτοκίνητό της, τι έπαιρνε απ' το καφέ δίπλα στο κατάστημα πριν πιάσει δουλειά και άλλα- έκπληκτη στην αρχή

η νεαρή κυρία Εψιλον κι έντρομη στη συνέχεια άκουσε τον τρομερό της «πελάτη» να της περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια πώς έκλεισε η ίδια την προηγουμένη την πόρτα του αυτοκινήτου της, τη μικρή βλαστήμια που της ξέφυγε διότι δεν την έκλεισε καλά, τι ακριβώς ρούχα φορούσε κι ότι είχε φθάσει στον προορισμό της με κάποια καθυστέρηση, αγχωμένη!...

Εμβρόντητη η νεαρή κυρία Εψιλον δεν πίστευε στα αυτιά της, όπως ακριβώς και δυο-τρεις πελάτες γύρω της, καθώς και άλλοι τόσοι συνάδελφοί της καθ' όσον άρχισαν να ακούν όλοι μαζί τον «πελάτη» να κομπορρημονεί πλέον, υψώνοντας τόσον τον τόνο της φωνής του, ώστε να είναι εις επήκοον όλων, ήθελαν δεν ήθελαν τα κατορθώματά του!!

Το μυστήριο δεν κράτησε πολύ! Εδωσε τη θέση του στον τραγέλαφο, όταν ο «πελάτης» απεκάλυψε ότι ήταν αστυνομικός, ότι όλα αυτά τα «έπαιρνε καθημερινώς μάτι» μέσω της... κάμερας της... Τροχαίας, ήτις καλύπτει την περιοχή ένθα το κατάστημα, οι διαβάτες, οι διαδηλωτές, οι συναντήσεις των ανθρώπων και πάει λέγοντας. Τραγέλαφος είπαμε; Α μπα! Απτόητος ο προφανώς ανεγκέφαλος αστυνομικός, συνέχισε να επαίρεται πιστεύοντας ότι έτσι εντυπωσιάζει τους ακροατές του για την τρομερή εξουσία που διαθέτει

εφ' όσον δύναται (μάλιστα μαζί με τους συναδέλφους του, όπως πασιχαρής διατράνωνε) να κάνει μπανιστήρι απ' το πρωί ώς το βράδυ ή όποτε άλλοτε γουστάρει μέσω της κάμερας, ζουμάροντας κατά το δοκούν σε πρόσωπα, μπούστα, γάμπες, συνήθειες και δεν συμμαζεύεται.

Αλαλοι οι πελάτες μπροστά σε όσα διαλαλούσε το αφελώς ηλίθιο όργανο της τάξεως, πανικόβλητη η νεαρή κυρία Εψιλον, γυμνή η πραγματικότης. (Ειρήσθω εν παρόδω ότι η κάμερα η οποία έχει στηθεί για να ελέγχει την κυκλοφορία στον δρόμο, αποδεικνύεται να διαθέτει βεληνεκές όρασης αλλά και ακρόασης έως το παρακείμενο πάρκινγκ και τα λοιπά πέριξ που, μαζί με το εν λόγω κατάστημα, συνθέτουν τον ευρύτερο χώρο στον οποίον κινείται η νεαρή κυρία Εψιλον).

Η οποία, όχι μόνον δεν θέλει να καταγγείλει την ιστορία αυτή, για να μη χάσει τη δουλειά της, αλλά φοβάται πλέον και να μουρμουρίσει μήπως ακουσθεί ο ψίθυρος. Οργουελικό; τι απ' όλα; ο τρόμος του θύματος; ο τρόμος των ανθρώπων που έζησαν από πρώτο χέρι τον τρόμο του θύματος; ο τρόμος όλων μας διαβάζοντας αυτήν την ιστορία; ο τρόμος μας για τη βλακεία του «οργάνου»; ο ακόμα μεγαλύτερος τρόμος μας για τα «όργανα» που δεν διαθέτουν τέτοιαν βλακεία, αλλά διαθέτουν πρόσβαση στην κάμερα; ο τρόμος μας για το ποιοι και πόσοι άλλοι διαθέτουν πρόσβαση σε αυτήν κι όλες τις άλλες κάμερες; ο τρόμος μας για το βεληνεκές τους; Η απελπισία μας -κωμική κατά βάθος- που όλα αυτά γίνονται με τα λεφτά μας (απ' τους φόρους μας) για το καλό μας; Η οργή μας όταν τα «όργανα» πιστεύουν ότι έχουμε πλέον εξοικειωθεί τόσον πολύ με τον τρόμο, ώστε να μας ζητούν να γίνουμε αυτοβούλως χαφιέδες, παραδίδοντας στην Αστυνομία όσα γράφουν οι κάμερες και οι φωτογραφικές μηχανές των ρεπόρτερς που καλύπτουν τις διαδηλώσεις; Τρόμος, οργή κι απελπισία για τι απ' όλα;

Κυρίως τρόμος για την απουσία οργής.

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 16.ΙΙΙ.2007 stathis@enet.gr

Ελλάς Ελλήνων Μπάτσων.

(δεν αντιλεγω οτι ισως να υπαρχουν και τραυματιες αστυνομικοι απο διαφορους κουκουλοφορους... στις φωτογραφιες ομως αυτες δεν υπαρχει 1 κουκουλοφορος... και εννοειται πως τα ΜΑΤ οφειλουν να δρουν μεσα στο πλαισιο του νομου εν αντιθεση με τους οποιους κουκουλοφορους που θετουν εαυτους εκτος νομου).



υγ. οι φωτογραφιες ειναι απο το αξιολογο blog του Γιωργου Μαργαριτη.

αποχρώσεις του μπλέ...

Ερωτηματολόγιο για ετεροφυλόφιλους

ενα πολυ καλο ερωτηματολογιο απο το blog της Queerdom

Η πρώτη μορφή αυτού του ερωτηματολογίου δημιουργήθηκε από έναν ψυχολόγο λεγόμενο Rochlin, το 1972, με σκοπό να εξηγήσει στους ετεροφυλόφιλους θεραπευτές πως βιώνει κάποιος τις ερωτήσεις για την σεξουαλικότητα του.

απαντώ λοιπόν, για να μπω στο ζουμί του ρόλου του ετεροφυλόφιλου θεραπευτή.

1. Τι νομίζεις ότι προκάλεσε την ετεροφυλοφιλία σου;

δεν ξέρω… νομίζω πως έτσι γεννήθηκα… πως έτυχε απλά να προτιμώ τις γυναίκες.

2. Πότε και πώς πρωτοαποφάσισες ότι είσαι ετεροφυλόφιλος/η;

πότε; όταν αυνανίστηκα (κουτσά-στραβά) για πρώτη φορά στα 13-14 με την εικόνα ενός μοντέλου, μιας γυναίκας, σε ένα περιοδικό. πως; έτσι μου βγήκε… έτσι εκδηλώθηκε η σεξουαλικότητα μου.

3. Είναι δυνατόν η ετεροφυλοφιλία σου να είναι απλά μια φάση που περνάς;

χμμμ... δεν νομίζω (δεν μπορώ να ξέρω για το μέλλον)… όχι, μόνο επειδή είμαι 30 ετών και έχω περάσει πολλά χρόνια ως σεξουαλικά ενεργός άνθρωπος, και άρα έχω κατασταλάξει στο τι προτιμώ… κυρίως γιατί δεν με ερεθίζει ένα γυμνό ανδρικό σώμα (και ας με ερεθίζει το πνεύμα ενός άνδρα όπως μπορεί να με ερεθίσει το πνεύμα μιας γυναίκας)… όταν ένα γυμνό γυναικείο μπορεί να μου γαμήσει ψυχή και σώμα…

4. Είναι δυνατόν η ετεροφυλοφιλία σου να πηγάζει από νευρωτικό φόβο των μελών του ιδίου φύλου με εσένα;

όχι.

5. Δεν είναι δυνατόν αυτό που χρειάζεσαι να είναι ένας/μια καλός/ή gay εραστής/ερωμένη;

τώρα όχι.

6. Αν η ετεροφυλοφιλία είναι φυσιολογική, γιατί υπάρχει ένας δυσανάλογος αριθμός ετεροφυλόφιλων ψυχικά ασθενών;

γιατί πολύ απλά υπάρχουν συμπλεγματικά άτομα (που συντελούν μια συμπλεγματική κοινωνία) τα οποία μεγαλώνουν νέους ανθρώπους μέσα στο μίσος και τα απωθημένα, μαθαίνοντας τους να μισούν την ίδια τους την φύση η την οποία διαφορετικότητα.

7. Σε ποιον έχεις αποκαλύψει την ετεροφυλοφιλία σου; Πώς αντέδρασαν;

δεν την αποκάλυψα σε κάποιον/α… μάλλον δεν με ένοιαξε να αποκαλυφθώ… απλά το κατάλαβαν βλέποντας την επιλογή μου στο θέμα ερωτικών συντρόφων…. πως αντέδρασαν; ανακουφισμένοι/ες που ο γιος (ανιψιός, φίλος, κλπ) δεν βγήκε «πούστης»…

8. Η πλειοψηφία των παιδόφιλων είναι ετεροφυλόφιλοι (95%). Νομίζεις πως είναι πραγματικά ασφαλές να εκτείθονται τα παιδιά σε ετεροφυλόφιλους δασκάλους;

ναι. δεν θεωρώ ότι έχει σχέση η σεξουαλικότητα με την παιδοφιλία. άλλα είναι τα αίτια.

9. Οι ετεροφυλόφιλοι είναι γνωστό ότι περιορίζουν τους εαυτούς τους και τους άλλους σε περιορισμένους, στεροτυπικούς ρόλους όσον αφορά στο φύλο τους; Γιατί επίμενετε σε τόσο προβληματικές φόρμες και προσωπικά και σε επίπεδο σχέσεων;

πολύ καλή ερώτηση… μα παρά πολύ καλή ερώτηση… γιατί πρέπει όλοι να φερόμαστε ως «άντρες» η ως «γυναίκες»; γιατί δεν μπορούμε απλά να είμαστε ο εαυτός μας;

10. Γιατί δίνουν οι ετεροφυλόφιλοι τόση έμφαση στο sex;

γιατί όπως λένε πολύ σωστά και κάποιοι στίχοι των στέρεο νόβα (το ταξίδι της φάλαινας) «χρησιμοποιούμε το σεξ για να αποφύγουμε τις σχέσεις»… τονίζω όμως πως αυτό ισχύει και για ετεροφυλόφιλους/ες αλλά και για ομοφυλόφιλους/ες… τονίζω ακόμα πως δεν αναθεματίζω το σεξ (αυτό έλειπε)… τον ευτελισμό του κατηγορώ. το σεξ είναι μια πολύ όμορφη πράξη και καλά κάνει και δίνει έμφαση όποιος/α δίνει σε αυτό.

11. Δείχνουν να υπάρχουν μόνο λίγοι ευτυχισμένοι ετεροφυλόφιλοι. Υπάρχουν πλέον τρόποι που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν να αλλάξεις την σεξουαλική σου προτίμηση. Έχεις σκεφτεί ποτέ να καταφύγεις σε θεραπεία αποστροφής (aversion therapy) για να ξεπεράσεις την ετεροφυλοφιλία σου;

δεν το έχω σκεφτεί ποτέ… και με βρίσκεις απροετοίμαστο… δεν ξέρω τι να απαντήσω. δεν νομίζω πως μπορώ… και εννοείται πως δεν θα κατέφευγα σε θεραπεία αποστροφής (μιλώντας εκ του ασφαλούς ως ετεροφυλόφιλος – a.k.a κοινωνικά αποδεκτός)… άλλωστε δεν βλέπω ποιο το νόημα του να καταφύγω σε μια πρακτική που θα με μάθει να μισώ τη φύση μου (και συνεπώς το ποιος είμαι)... άσε που δεν πιστεύω ότι τέτοιες πρακτικές υπάρχουν και πως λειτουργούν. σε γεμίζουν με ενοχές και απωθημένα άλλων, και απλά περιορίζεις τον εαυτό σου... δεν αποβάλλεις τη φύση σου.... απλά σε "πείθουν" (εξαναγκάζουν) να την καταπιέσεις... και μετά αναρωτιόμαστε γιατί πολλοί/ες ομοφυλόφιλοι/ες καταλήγουν να συνάπτουν σχέσεις η να παντρεύονται ετεροφυλόφιλα άτομα, σχέσεις που εκ των προτέρων είναι καταδικασμένες... πριν τους αναθεματίσουμε, ας μπούμε στη θέση τους πρώτα. εμείς τους/τις αναγκάζουμε να το κάνουν... δεν το πράττουν από μόνοι/ες τους.

12. Γιατί έχουν οι ετεροφυλόφιλοι τόσες πολλές και συχνές ερωτικές σχέσεις;

δεν ξέρω… εξαρτάται προφανώς από τον άνθρωπο… και δεν το βρίσκω και αρνητικό. υπάρχει όμως και ο παράγοντας της μίμησης ή της πλάνης… όταν το βλέπεις γύρω σου παντού, όταν βλέπεις ότι ακόμα και μια μάγκα μακαρονιών πχ να διαφημίζουν στην τηλεόραση θα υπάρχει στάνταρ ένα ημίγυμνο η γυμνό γυναικείο (τις πιο πολλές φορές) σώμα… κάτι που αντί να σε εξοικειώνει με το σεξ, σε εξοικειώνει με το μάτι… σε εξοικειώνει με το ρόλο του θεατή και του σεξ με το ρόλο του προϊόντος. πέρα όμως από τη γενική και αόριστη παραπάνω εικόνα, υπάρχει και το στερεότυπο του ετεροφυλόφιλου άνδρα και της ετεροφυλόφιλης γυναίκας που δεν αναζητά την αγάπη αλλά μόνο την εναλλαγή ερωτικών συντρόφων... ένα στρεβλό στερεότυπο μιας και όλοι/ες ψάχνουμε την αγάπη, την συντροφικότητα... απλά κάποιοι/ες βολεύονται να διαιωνίζουν ένα τέτοιο ψέμα για να ξορκίσουν τους δικούς τους δαίμονες (τις δικές τους ανασφάλειες) και να κηρύττουν ελεύθερα το μίσος τους... η εναλλαγή δεν είναι κακό. το κακό είναι να θεωρείς πως δεν έχεις το δικαίωμα να αγαπήσεις και πως πρέπει να περιοριστείς μόνο στο ευκαιριακό σεξ... το κακό είναι να θεωρείς πως δεν είσαι άξιος/α για να αγαπηθείς, καθώς έχεις ένα 'κουσούρι'... το κακό είναι να πιστεύεις ότι είσαι αναγκασμένος/η να κρύβεις το ποιός/ά είσαι και να ψωνίζεσαι κρυφά σε πιάτσες ή στο διαδίκτυο… το ωραίο είναι να διεκδικείς, να αγωνίζεσαι, να ερωτεύεσαι και να αγαπάς, να ζεις ελευθέρα (χωρίς να μπαίνεις στις φόρμες συμπεριφοράς που σου υπαγορεύουν τα στερεότυπα)… τίποτα δεν θα σου δοθεί στο χέρι… δεν είμαστε όλοι/ες ίδιοι/ες… και οι σχέσεις μας το ίδιο… η ντουλάπα δε που κρυβόμαστε, είναι ένα όρθιο φέρετρο (εύκολο να το λέω μέσα από τη σιγουριά της ετεροφυλοφιλίας).

13. Γιατί είναι τόσο σημαντικό για σένα να αναφέρεσαι στην ετεροφυλοφιλία επώνυμων ανθρώπων; Είναι για να δικαιολογήσεις την δικιά σου ετεροφυλοφιλία;

έτσι ακριβώς…ως μέσο κάλυψης στην όποια επίθεση μπορεί να δεχθώ εγώ για την επιλογή μου… να, δεν βλέπεις; και ο/η τάδε που θεωρείς σημαντικό/ή είναι ετεροφυλόφιλος/η…

14. Αν δεν έχεις "πάει" ποτέ με άνθρωπο του ίδιου φύλου, πώς ξέρεις ότι δεν το προτιμάς;

δεν χρειάζεται να πάω με κάποιον του ίδιου φύλου για να δω αν με καυλώνει ή όχι.

15. Γιατί επιμένεις να φαίνεσαι τόσο πολύ και να κάνεις την ετεροφυλοφιλία σου δημόσιο θέαμα; Δεν μπορείς να είσαι απλά αυτό που είσαι χωρίς να το κάνεις θέμα;

δεν επιμένω. είμαι απλά αυτός που είμαι. οι κομπλεξικοί μισάνθρωποι θα θεωρούσαν ότι επιδεικνύομαι και προκαλώ ακόμα και αν ήμουν κλεισμένος σε ένα σκοτεινό και βαθύ πηγάδι. πρόβλημα τους. δεν θα καταπιεστώ επειδή αυτοί/ές ζουν μέσα στο μίσος ή γιατί πιθανότατα νοιώθουν ανασφαλείς με την δική τους σεξουαλικότητα.

απαντώντας και στις 15 ερωτήσεις ειλικρινά, μπορώ να πω ότι σε κάποιες φάσεις τρόμαξα… τρόμαξα από τις ένοχες που προσπάθησε να μου δημιουργήσει το συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο… από το πόσο επιφανειακά και ηλίθια κάποιοι/ες κατατάσσονται ως κομπλεξικοί/ές, ως άρρωστοι και όχι απλά ως άνθρωποι με διαφορετική σεξουαλικότητα.

5 λεξεις - 1 κειμενο (μερος 2ο).

μερος 1ο.

κάθε δωμάτιο του σπιτιού μου έχει τον δικό του κάτοικο. και προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο διακριτικός μαζί τους, μην ενοχλήσω κανένα/μία. δεν θέλω να φανώ αγενής και να καταχραστώ τη φιλοξενία τους.

στο υπνοδωμάτιο μου, κάτω από το κρεβάτι, ζουν οι εφιάλτες μου… φοβάμαι να απλώσω τα πόδια μου στο κενό μήπως κάποιος από αυτούς με τραβήξει. απλώνω το χέρι μου και ακουμπάω το πάτωμα… τους προκαλώ… και η προσμονή με αναστατώνει…

στο μπάνιο μου, ζουν τα όνειρα μου… κοιτάζω τον εαυτό μου στον θόλο από την υγρασία καθρέφτη και φαντάζομαι τι θα ήθελα, τι θα μπορούσα άλλο να ‘μαι… δεν είναι από οίκτο… είναι η προσμονή της κάθαρσης, της δύναμης του νερού… η προσμονή που με αναστατώνει…

στο σαλόνι μου, με περιμένει η αποξένωση… καθισμένη σε ένα καναπέ, ακόμα τυλιγμένο με το πλαστικό του κάλυμμα, να κοιτάζει την εξώπορτα που σπάνια πια ανοίγει… να περιμένει να ακούσει το κουδούνι, που έχει πάψει πια να χτυπάει… και αυτή η προσμονή την ενοχλεί… ναι, εκείνη η προσμονή που με αναστατώνει.

στην κουζίνα μου, το έγκλημα… νεκρά λαχανικά και άλλου είδους τροφές, κλεισμένες στο ψυγείο… να προσμένουν βασανιστικά να φαγωθούν… και αυτή η προσμονή εμένα με αναστατώνει…

τέλος, στον κήπο μου, βασίλισσα είναι η εγκατάλειψη. πάει καιρός από την τελευταία φορά που ασχολήθηκα μαζί του… παλιά είχα και ένα σκύλο που τον πρόσεχε… κάποτε όμως έφυγε… κυνήγησε μια γάτα, είπα, και απομακρύνθηκε… δεν ξέρει να γυρίσει, υπέθεσα… κάποιος/α θα τον βρει και θα τον φέρει πίσω… και θα ‘ναι χαρούμενος που θα με ξαναδεί… και θα κουνάει σαν τρελός την ουρά του που επέστρεψε… αρκεί να περιμένω αυτόν/η τον/την κάποιο/α να βρεθεί… και αυτή η προσμονή με αναστατώνει…

μια σκέψη...

γιατί δεν φεύγουν τα κόμματα και οι κλαδικές τους από τα ελληνικά πανεπιστήμια; ως μια αρχή της μεταρύθμισης...

ανεξιθρησκεία (ή και ανεξιληστεία)...

ελέω της ήττας από τον ατρόμητο μέσα στο ο.α.κ.α, είδα για λίγο το βραδινό δελτίο ειδήσεων του alter… θέμα, το δικαίωμα κάποιων που αυτοπροσδιορίζονται ως πολυθεϊστές, να μπαίνουν στους αρχαίους ναούς χωρίς να πληρώνουν εισιτήριo, με προεκτάσεις στο κατα πόσο είναι θρησκεία ο πολυθεΐσμός ή όχι... καλεσμένοι, μια εκπρόσωπος ενός σωματίου (δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστή αυτή η λέξη) πολυθεϊστών, ένας παπάς, και ο δημοσιογράφος Γιάννης Ντάσκας…

περίεργο ‘πάνελ’ για μια τέτοια κουβέντα… καταρχάς ο παπάς ως τι προσκλήθηκε εκεί; να συνομιλήσει για ποιο πράγμα; να μας πει αν η εκκλησία δέχεται τον πολυθεϊσμό ως επίσημη θρησκεία; και ποιος/α χέστηκε; ποια είναι η εκκλησία που θα καθορίζει το θρησκευτικό πιστεύω των μη-χριστιανών; ποια είναι η εκκλησία που θα μας υπαγορεύσει το που θα πιστέψουμε ανάλογα με το τι αναγνωρίζει ως θρησκεία και τι οχι; από ποτέ την κάναμε νταβατζή της προσωπικότητας μας; είναι δυνατόν σε κάθε κουβέντα αναφορικά με τα δικαιώματα των μη-χριστιανών σε αυτή τη χώρα να καλούν ένα παπά; τι είναι ο παπάς; εκπρόσωπος του κράτους; να μας το πουν να το ξέρουμε… γιατί δεν περιορίζονται στους/στις πιστούς/ές τους; αρκετά πια με την προπαγάνδα των παπάδων και την εξουσιολαγνεία της εκκλησίας. το κράτος που στο διάολο είναι για να υπερασπιστεί τα της ανεξιθρησκείας;

ο δε Ντάσκας ως τι ήταν εκεί; ως δημοσιογράφος ειδικός στο θέμα αυτό ή ως δημοσιογράφος πασπαρτού; έλεος πια… δολοφονία είναι το θέμα; ο Ντάσκας (και ο/η κάθε ‘Ντάσκας’) σχολιάζει… συζητούν για τα σάπια κρέατα του ‘Διόνυσος’ που θα τάιζαν τον Καραμανλή, τον Πούτιν και τον Στανίσεφ, και ο Ντάσκας πάλι σχολιάζει… στην εξαφάνιση του μικρού Άλεξ στη Βέροια, ο Ντάσκας πάλι σχολιαστής… έχει δημιουργηθεί ολόκληρη σχολή δημοσιογράφων που έχουν μια άποψη για τα πάντα… βέβαια όταν καλούνται να τη στοιχειοθετήσουν αρχίζουν και πετούν τις ‘κοτσάνες’ τους… και σε κάποια θέματα βολεύει να έχεις σχολιαστή τον κάθε τραγκαουνάκη… έχουν τις άκρες τους στην ασφάλεια και παίρνουν πληροφορίες (ως παπαγαλάκια), έχουν και τις άκρες τους μέσα στα κόμματα (ως κομματόσκυλα)… αλλά είναι δυνατόν να μιλούν ακόμα και για τη λειψυδρία;

μέτρον άριστο ρε επαγγελματίες παπαρολόγοι. το αστείο είναι πως οι συγκεκριμένοι/ες όταν μιλούν θέλουν να τα λένε και απλά για να τα καταλαβαίνει ο μέσος τηλεθεατής… ναι, γιατί αυτοί/ές βλέπεις είναι οι κολοσσοί της διανόησης…

το λυπηρό είναι ότι από αυτά τα δελτία ειδήσεων σχηματίζει γνώμη ο κόσμος… και έτσι θεωρείται σωστό το να αποφασίζει φασιστικά ένας παπάς χριστιανός ορθόδοξος για το αν κάποιος/α έχει το δικαίωμα να επιλέγει τον πολυθεϊσμό (την θρησκευτική λατρεία των αρχαίων ελλήνων) ως θρησκεία του/της η όχι… έτσι νομιμοποιούνται όλοι αυτοί οι μαϊντανοί που κοσμούν τα τηλεοπτικά παράθυρα και μιλούν με ύφος 1000 καρδιναλίων… και δεν υπάρχει ένας/μια ρε να αντιδράσει…

δεν με νοιάζει εάν 10 υποψιασμένοι δεν ψαρώνουν από τα φύκια που πουλάει η εκκλησία για μεταξωτές κορδέλες… δεν με νοιάζει αν υπάρχουν 10 υποψιασμένοι που δεν μασάνε το ‘παπατζιλίκι’ κάποιων μαϊντανών/δημοσιοκάφρων… με νοιάζει το ότι αυτή η χώρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στο σκοτάδι… σε μια βρώμα και μια δυσωδία που μας πνίγει… και το χειρότερο είναι ότι δεν βλέπω φως…



υγ1. για τον Παναθηναϊκό δεν θα γράψω τίποτα γιατί αυτό το πράγμα ΔΕΝ είναι Παναθηναϊκός… αλλά και να την πουλήσει ο τζίγκερ ποιος θα την πάρει; καμία Enic; κανένας ψωμιαδης/σπανουδακης/μυτιληναιος/χουλης; όσο για τους «παίκτες» [τα εισαγωγικά πάνε σε όλους εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (βλέπε τον Σωτηράκη τον Νίνη κλπ)] το πριμ τους μάρανε… τομάρια.
υγ2. Μπάγεβιτς μείνε μακριά από τον Παναθηναϊκό.

χωρις λογια...

Περνούν οι μέρες γρήγορα
μα μερικές φρενάρουν
Με παίρνουν στην καρότσα τους
κι όμορφα με βολτάρουν
Γελούν με τα φτιασίδια μου
χαϊδεύουν τις πληγές μου
Μεθάνε και μου δίνονται
και γίνονται δικές μου
Φεύγουνε κοκκινίζοντας
και μ’ αποχαιρετάνε
Και μένω πάλι μόνος μου
να σε ξαναθυμάμαι

Κρίμα να μην είσαι εδώ
Τέτοιες μέρες αν με βρουν
Κρίμα να μην είσαι εδώ
Να γελάς και να σ’ ακούν
Μα αυτό που με ξεκάνει
και μου σταματάει το νου
Είναι που δεν είσαι
Που δεν είσαι καν αλλού

(στιχοι: γιαννης αγγελακας).

5 λεξεις - 1 κειμενο (μερος 1ο).

υπαρχει μια προσκληση για ενα κειμενο βγαλμενο απο 5 λεξεις [εγκατάλειψη, οίκτος, αποξένωση, προσμονή, έγκλημα] απο το παιδι της οργης. λογω πιεσης χρονου θα ειναι ετοιμο σε 2-3 ημερες...

why do we wear masks...

Q: Why are some of you masked and others are not, although you are all from the same movement?

M: Those of us who are more handsome always have to protect ourselves... What is happening is that, in this case, the officers are those who are masked, for two reasons. One, the primary one, is that we have to watch out for protagonism, in other words, that people do not promote themselves too much.

The mask is so that there is no protagonism, if you understand me, that we sometimes have a lot of, those of us who get into this business of appearing a lot. So now, since it is not well known who is who, probably in a little while another will come out, or it could be the same one. It is about being anonymous, not because we fear for ourselves, but rather so that they cannot corrupt us; for that reason some wear ski masks, so that they will not appear often and say, "What about me over here?" We know that our leadership is collective and that we have to submit to them. Even though you happen to be listening to me here now because I am here, but in other places others, masked in the same way, are talking. This masked person today is called Marcos here and tomorrow will be called Pedro in Margaritas or Josue' in Ocosingo or Alfredo in Altamirano or whatever he is called.

Finally, the one who speaks is a more collective heart, not a caudillo. That is what I want you to understand, not a caudillo in the old style, in that image. The only image that you will have is that those who make this happen are masked, then. And the time will come when the people will realize that it is enough to have dignity and put on a mask and say: Well then, I can do this too, and OK, I do not need to be of a particular physique. That is the truth, and for that reason, you should not believe what I said when I said I was very handsome. I am doing propaganda for myself.

(First interviews with Marcos, Jan 1 - 1994, http://flag.blackened.net/revolt/mexico/ezln/marcos_interview_jan94.html).



[υγ. επειδή πληθύνανε οι ρουφιάνοι και οι κάφροι με κουκούλες... υπάρχουν και κάποιοι κουκουλοφόροι με όνομα και αιτία].

σκόρπια βίντεο-κλίπς.

καποια τραγουδια για να ηρεμησει λιγο η φαση (μετα και το ξενερωμα με την ηττα απο τον εργοτελη - α ρε τομαρια που λερωνεται και την φανελα και την ιστορια του Παναθηναικου)...

texas – crazy (Gnarls barkley cover).

the killers – when you were young (live at the brits 2007).

skunk anansie – Charlie big potato.

rage against the machine – killing in the name of.


και επειδη ειμαι και λιγο ''αγαπησιαρης''

the beatles – I wanna hold your hand.

οι συμμορίες της .…Αθήνας

προβοκατόρικος τίτλος για ένα ανάλογο θέμα. αφορμή, η επίθεση σε 4 άνδρες των ματ από 50 (;) κουκουλοφόρους σήμερα Κυριακή στα Εξάρχεια έξω από το βιβλιοπωλείο των αδελφών Γεωργιάδη και το γενικοτερο κλιμα βιας που κυριαρχει στην ελλαδα.

απάντηση, δήθεν, στο φασιστικό χτύπημα των ΜΑΤ στην πορεία των φοιτητών την προηγούμενη Πέμπτη… δήθεν, καθότι τέτοιες λογικές είναι χαρακτηριστικό δράσης συμμοριών και όχι πολιτικού λόγου.

τώρα σειρά έχουν να απαντήσουν τα ΜΑΤ κλπ. τι ωραία… και όλη η δημιουργικότητα μας περιορίζεται στο ποιος/α θα πλακώσει τον/την άλλο/η πρώτα… λες και άμα πάνε 100 των ΜΑΤ στο νοσοκομείο και άλλοι/ες 100 διαδηλωτές/ριες κάτι θα γίνει… λες και το όποιο κίνημα θα πετύχει έτσι τον σκοπό του.

αλλά τι μας νοιάζει εμάς. αφού κάνουμε την επαναστατική γυμναστική μας. και αν πάρουμε και κάποιον/α στο λαιμό μας (βλέπε τους/τις αθώους φοιτητές/ριες που ξυλοκοπήθηκαν από τα ΜΑΤ – χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι μπάτσοι θέλουν και συγκεκριμένη αφορμή για να πλακώσουν τον κόσμο – λόγω των κουκουλοφόρων) ας πρόσεχαν… δεν θα καθυστερήσουμε εμείς την επανάσταση επειδή δεν είναι αυτοί/ές έτοιμοι/πρόθυμοι. δημοκρατικά πάντα… κατηγορούμε τα ΜΑΤ για το ότι συλλαμβάνουν ένα/μια και τον/την χτυπούν όλοι μαζί αλύπητα, όταν επιτίθονται 50 (;) σε 4;

και αν μας βάλει και κανείς/μια «χέρι» κατηγορώντας μας για φασίστες, την απάντηση την έχουμε έτοιμη… τι περίμεναν τα ΜΑΤ; να κάνουν ότι κάνουν και να μην έχουν απάντηση; έτσι πέφτουμε στην παγίδα του φαύλου κύκλου της βίας. και απασχολούμαστε με θέματα τύπου «ποιοι είναι οι κουκουλοφόροι», «τι σκοπό έχουν», «από πού προέρχονται», «είναι προβοκάτορες» (με ότι συνεπάγεται αυτό) ενώ νομοσχέδια περνούν, η ελληνική κοινωνία γίνεται συντηρητικότερη, ο κόσμος απομακρύνεται αντί να γίνεται αλληλέγγυος, την θέση των συντρόφων/ισσων την παίρνουν τα διάφορα κωλόπαιδα που καίνε, η αστυνομία γίνεται αυταρχικότερη, οι τηλεοπτικοί μαϊντανοί (επιεικώς – βλέπε Πρετεντέρης, Στάη, Ευαγγελάτος, Παυλόπουλος, Τριανταφυλόπουλος, τραγκαουνάκηδες, κλπ) ξεσαλώνουν, και ξάφνου γινόμαστε όλοι/ες κουκουλοφόροι. και σε ένα κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται προτάσσουμε τη βία ως απάντηση. και καταλήγουμε να θεωρούνται ριζοσπάστες οι πλέον συντηρητικοί αυτού του τόπου.

δεν με ενδιαφέρει να κρίνω κανένα και καμία ιδεολογικά. δεν νομιμοποιώ τον εαυτό μου για κάτι τέτοιο. αρνούμαι όμως να θεωρήσω συντρόφους/ισσες όσους\ες δρουν διασπαστικά. όσους/ες κάνουν κακό στον όποιο αγώνα (όπως τον αντιλαμβάνεται κανείς/μία) για έναν άλλο κόσμο.

αντιτίθομαι σε κάθε μορφή μιλιταρισμού, σε κάθε μορφή εξουσίας, στην άλογη χρήση βίας από όπου και αν προέρχεται. δεν είναι θέμα ρομαντισμού. ούτε θεωρώ ότι η αλλαγή θα έρθει με το να μοιράζουμε ο ένας στον άλλο λουλούδια (τι ωραία που θα ήταν όμως)… δεν είμαι όμως και «χούλιγκαν». θέλω να έχω έναν πολιτικό λόγο να ορθώσω απέναντι στο κράτος και στις όποιες αυθαιρεσίες του (και την γροθιά μου αν χρειασθεί) και όχι μολότοφ, καδρόνια και ένα ξύλινο λόγο.

οφείλω να παραδεχθώ πως το μέλλον δεν με γεμίζει με αισιοδοξία. τι θα γίνει εάν κάποιος/α θεωρήσει ότι η μολότοφ έχει ξεπεράσει την χρησιμότητα της; θα πάρουν τις καραμπίνες και θα βγουν στους δρόμους; θα συνεχιστεί η βεντέτα με τα ΜΑΤ και θα έχουμε νεκρούς; που είναι η ανθρωπιά μας; γίναμε και εμείς γουρούνια-δολοφόνοι;

[Χαρακτηριστικό σχετικά είναι το παρακάτω απόσπασμα από μία μπροσούρα που βγήκε για τα τρία χρόνια λειτουργίας μιας από τις γνωστότερες καταλήψεις της Θεσσαλονίκης: «Να περιμένω να γίνει η επανάσταση, αυτό δεν γίνεται. Η αναμονή είναι ο καθημερινός βιασμός μου από το σύστημα, δεν μπορώ να τη δεχτώ ως επαναστατική πρακτική. Έχω περιμένει πάρα πολύ – (…) – για να περιμένω και την επανάσταση μπας και δω καμία άσπρη μέρα (…). Θέλω να καθορίζω εγώ τον τόπο διαμονής μου, το φαγητό μου, τον τρόπο και το περιεχόμενο της μόρφωσης και της εργασίας μου (!!!), της μουσικής (ψυχαγωγία)». Αυτό που τρομάζει σ’ αυτές τις διαπιστώσεις είναι η πρόσδεση σ’ έναν ακραίο ατομικισμό ο οποίος εμπλουτίζεται με φαντασιώσεις παντοδυναμίας του υποκειμένου το οποίο νομίζει πως μπορεί να κατορθώσει τα πάντα. Όλα αυτά που μόνο η αλλαγή του συστήματος μπορεί να κατορθώσει υποτίθεται πως μπορεί να τα παράσχει ένα στέκι, μια κατάληψη, μια παρέα κτλ. Είναι περισσότερο από προφανές ότι συμπεράσματα αυτού του είδους αποδυναμώνουν το αίτημα για την συστημική αλλαγή αφού υποδεικνύουν πως μια ατομική λύση των προβλημάτων είναι δυνατή. Συγχρόνως οδηγούν κατευθείαν στον life-style αναρχισμό, δηλαδή στην υιοθέτηση συγκεκριμένου λαιφ σταιλ σαν υποκατάστατο της επίπονης και μακρόχρονης δράσης μέσα σε ένα προγραμματικό κίνημα για την αλλαγή του συστήματος.
(http://www.inclusivedemocracy.org/pd/is8/issue_8_atomikismos.htm)]


αν θέλεις να αλλάξεις την κοινωνία πρέπει να απευθύνεσαι και σ’ αυτήν, συνεπώς πρέπει να έχεις προτάσεις οι οποίες θα είναι αλληλένδετες με την πραγματικότητα. διαφορετικά, ευλογείς τα γένια σου.



"Yes, Dante, they can crucify our bodies today as they are doing," Sacco tells his son, "but they cannot destroy our ideas, that will remain for the youth of the future to come."
(Nicola Sacco, August 18, 1927. Charlestown State Prison).

η στρατηγική λογική των επιθέσεων αυτοκτονίας.

με τον Robert A. Pope, καθηγητη Πολιτικων Επιστημων του Πανεπιστημιου του Σικαγο (16/02/06).

To: Dr. Άννα Παναγιωταρέα

(ενα πολυ καλο κειμενο απο το αξιολογο blog του/της δε μασαμε ρε και ενας ακομα συνδεσμος απο το blog Greek University Reform σχετικα με το διδακτορικο της κας Καραμανλη. τα 2 αυτα κειμενα ειναι αφιερωμενα σε ολους/ες αυτους/ες που μιλουν για μεταρυθμισεις -που φυσικα και ειναι αναγκαιες- στα ελληνικα πανεπιστημια).


Tο e-mail αυτό το απευθύνω στην κ. Παναγιωταρέα με την ιδιότητά της ως καθηγήτριας πανεπιστημίου. Τη καθηγήτρια Δρ. Παναγιωταρέα, που εμφανίζεται στις τηλεοράσεις για να διατυπώσει κρίσεις για την κρίση στην παιδεία. Tο κάνω για δεύτερη φορά, πιο οργανωμένα αυτή τη φορά.

Δεν γνωρίζω αν θα αποφασίσει να απαντήσει ή όχι. Αν το κάνει θα φιλοξενήσω την απάντησή της.

Kαι επειδή δεν είμαι της γνώμης ότι οι απόψεις που αναπτύσσονται στο διαδίκτυο δεν πρέπει να μένουν μόνο μέσα σε αυτό, αλλά να διαχέονται και στο περιβάλλον εκτός, το στέλνω σε εμπλεκόμενους, σε συναδέλφους της, και σε ανθρώπους που πιστεύω ότι έχουν αποδείξει την ευαισθησία τους σε θέματα παιδείας και πολιτικής. Tους αναφέρω στο τέλος – δίνω τα ονόματά τους, αλλά όχι τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις τους οι οποίες πάντως είναι στο διαδίκτυο.

Mπορεί να διαλέξουν να ασχοληθούν με το θέμα. Mπορεί και όχι. H κυρία Παναγιωταρέα μπορεί να συνεχίσει να εμφανίζεται στην τηλεόραση ως ακαδημαϊκός δάσκαλος.

Θα γνωρίζει όμως ότι όλο και περισσότεροι γνωρίζουν γιατί, αυτή πρώτη, είναι μέρος όχι της λύσης, αλλά του προβλήματος.


From: DMR – demasamere [AT] yahoo.com
To: Anna Panagiotarea - anpan_2190@jour.auth.gr
apanagiotarea@ert.gr


Αγαπητή Δρ. Παναγιωταρέα.

Σας απευθύνομαι ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας που είστε, και συγκεκριμένα σαν Αναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μία θέση που συνεπάγεται δηλαδή την μονιμότητα.

Kαι παίρνω αφορμή επειδή σας βλέπω συχνά-πυκνά καλεσμένη στην εκπομπή του κ. Γιάννη Πρετεντέρη για τα θέματα της παιδείας.

H επιλογή του κ. Πρετεντέρη να σας καλεί είναι εξαιρετική.

Αναρωτιέμαι πότε θα την εκμεταλλευτεί κάποιος επιτέλους, καθώς η παρουσία σας σε τέτοιες συζητήσεις Δρ. Παναγιωταρέα είναι η πλέον κατάλληλη για να αποκαλυφθεί η παθογένεια του Eλληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου, και το χάλι στο οποίο έχει περιέλθει.

Bλέπετε Δρ. Παναγιωταρέα, το Eλληνικό πανεπιστήμιο πάσχει πρώτα από όλα όχι γιατί οι φοιτητές κάνουν καταλήψεις. Πάσχει γιατί δε μπορούν να σεβαστούν ένα πανεπιστήμιο όπου κάποια σαν και εσάς, χωρίς σημαντικά ακαδημαϊκά προσόντα, χωρίς ερευνητικό έργο, χωρίς διεκπεραίωση τον βασικών υποχρεώσεων που έχετε απέναντι στο πανεπιστήμιο, κατέχει μόνιμη θέση καθηγητού σε αυτό.

Θα αναρωτιέστε με ποιο δικαίωμα σας απευθύνω τον λόγο.

H απάντηση Δρ. Παναγιωταρέα είναι ότι πρώτα από όλα με τους φόρους μου πληρώνω τους τρεις μισθούς σας – τον πρώτο στο δημόσιο πανεπιστήμιο, τον δεύτερο στην δημόσια τηλεόραση, την EΡT, τον τρίτο στο Δημοτικό Ραδιόφωνο της Αθήνας. (Tον τέταρτο μισθό σας τον πληρώνει το Ίδρυμα Ωνάση).

Kαι επιπλέον όπως εσείς διατηρείτε το δικαίωμα να κρίνετε τους φοιτητές εγώ ως πολίτης έχω το δικαίωμα να κρίνω εσάς.

Tην αφορμή μου την δίνει η προκλητική και θρασύτατη παρουσία σας στα τηλεοπτικά πάνελς ως τιμητού της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η παιδεία στη χώρα μας, όταν εσείς είστε το χαρακτηριστικότερο αίτιο.

Kαι εξηγώ:

Eπισκέφθηκα τον διαδικτυακό τόπου του πανεπιστημιακού τμήματος στο οποίο διδάσκετε και μόνη εσείς από όλους τους διδάσκοντες δεν αναφέρετε ούτε το αντικείμενο του διδακτορικού σας, ούτε τις δημοσιεύσεις σας, ούτε την έρευνα την οποία πραγματοποιείτε;

Γιατί Δρ. Παναγιωταρέα;

Eίναι μυστικά;

Γιατί η ακαδημαϊκή κοινότητα να μη γνωρίζει την σημαντική συνεισφορά σας στην επιστήμη την οποία απαιτεί η καθηγητική καρέκλα που καταλάβατε;

Πείτε μας λοιπόν κυρία Παναγιωταρέα, ποια είναι η ερευνητική δουλειά με την οποία ασχολείστε στην παρούσα φάση;

Σε ποια έγκυρα περιοδικά του εξωτερικού έχουν δημοσιευθεί εργασίες σας; Για να μην μπερδευτείτε, δεν εννοώ τα άρθρα σας στις εφημερίδες. Δεν εννοώ το μυθιστόρημα μας και το βιβλίο συνέντευξη ενός πολιτικού προσώπου. Eννοώ αυτά τα επιστημονικά περιοδικά (refereed scientific journals) στα οποία η δημοσίευση περνάει από κρίση από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, (το λεγόμενο peer review system) και βάσει των οποίων η διεθνής ακαδημαϊκή κοινότητα κρίνει τα μέλη της.

Ποιες από τις εργασίες αυτές υπάρχουν στο "Citation Index", τον κατάλογο εκείνο που παρουσιάζει εργασίες άλλων επιστημόνων που αναφέρονται στο δικό σας επιστημονικό έργο;

Πόσες διδακτορικές εργασίες έχετε επιβλέψει από τότε που γίνατε καθηγήτρια και που βρίσκονται οι διδακτορικοί φοιτητές σας σήμερα;

Mε βάση ποιο επιστημονικό έργο εκλεγήκατε στην βαθμίδα του μόνιμου καθηγητή στο δημόσιο πανεπιστήμιο;

ποιο είναι το θέμα του διδακτορικού σας και που το εκπονήσατε; Που δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα του; Πώς προχώρησε την επιστήμη;

Δρ. Παναγιωταρέα, όταν βγαίνετε στην τηλεόραση οι τηλεθεατές δεν είναι όλοι ανόητοι όπως εσείς πιστεύετε.

Mερικοί από αυτούς έχουν αποκτήσει και διδακτορικό, έχουν διδάξει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, και γνωρίζουν τη σκληρή, επίμονη, ανελέητη διαδικασία που χρειάζεται για να ανέβει κάποιος τις καθηγητικές βαθμίδες.

Απαιτείται κουραστική και χρονοβόρα έρευνα, δημοσίευσή της σε έγκριτα περιοδικά, παρουσίασή της σε συνέδρια, επίβλεψη διδακτορικών εργασιών και ερευνητικού έργου, διδασκαλία σε μεταπτυχιακό επίπεδο και προπτυχιακό επίπεδο (δηλαδή προετοιμασία παραδόσεων, διορθώσεις εργασιών, βαθμολόγηση εξετάσεων κλπ). Ακόμα και για καθηγητές πανεπιστημίου που έχουν αποκτήσει τα διδακτορικά τους από πανεπιστήμια τα οποία βρίσκονται στη διεθνή κατάταξη πολύ υψηλότερα από ότι αυτό στο οποίο έχετε σπουδάσει εσείς, δηλαδή για επιστήμονες με τεράστιο ταλέντο και μεγάλες επιστημονικές επιδόσεις, οι απαιτήσεις της καθηγητικής καρέκλας απαιτούν όλο το χρόνο τους, όλη την ενέργειά τους, για πάρα πολλά χρόνια.

Eσείς όμως ζείτε στην Αθήνα, εργάζεστε σε τρεις (τουλάχιστον) διαφορετικές δουλειές εκτός του πανεπιστημίου, γράψατε ένα μυθιστόρημα, και ταυτόχρονα προσπαθείτε να μας πείσετε ότι εκπληρώνετε τις υποχρεώσεις σας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο που βρίσκεται σε μία άλλη πόλη από εκείνη που βρίσκεται ο τόπος κατοικίας σας και της κύριας εργασίας σας, στη Θεσσαλονίκη.

Kαι αυτό που με εκπλήσσει Δρ. Παναγιωταρέα, αυτό που με θυμώνει ως πολίτη και ως μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι ότι όχι μόνο δεν κρύβεστε, αλλά επειδή έχετε το θράσος να βγαίνετε στις τηλεοράσεις και να παριστάνετε την αγανακτισμένη με την κατάντια του Eλληνικού πανεπιστημίου, στην οποία πρώτη από όλους συνεισφέρετε εσείς.

Tο διαδίκτυο είναι ένα νέο μέσο διαλόγου και μετάδοσης πληροφορίας. Αν σας αδίκησα περιμένω την απάντησή σας την οποία θα δημοσιεύσω χωρίς περικοπές αυτούσια στο blog μου, demasamere.blogspot.com όπου βρίσκεται και η επιστολή μου προς εσάς.

Mε τιμή,

DMR

Yπόψιν

Αναστασία Δουλκέρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα ΜΜΕ, ΑΠΘ
Ανδρέας Βέγλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα ΜΜΕ, ΑΠΘ

Ελευθερία Καρνάβου, Πρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού, ΑΠΘ

Γιάννης Κρεστενίτης
Γραμματέας Πρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού, ΑΠΘ

Γιάννης Πρετεντέρης
Δημοσιογράφος

Στάθης Σταυρόπουλος
Δημοσιογράφος – Σκιτσογράφος
Εφημερίδα Ελευεθεροτυπία

Λάκης Λαζόπουλος
Ηθοποιός – Σχολιαστής

Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"
Εφημερίδα Πρώτο Θέμα
Περιοδικό "Δες" Εφημερίδα Παρών
Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Εφημερίδα Καθημερινή
Ραδιοφωνικός Σταθμός Σκαι
Εφημερίδα Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Εφημερίδα το 'Εθνος
Εφημερίδα Αυγή
Εφημερίδα ΤΟ ΑΡΘΡΟ
Press-gr Blog

ενα υποθετικο ερωτημα...

με αφορμη τα προσφατα γεγονοτα στο Συνταγμα:

βλεπετε ενα νεαρο/η, αοπλο/η, να προσπαθει να καψει ενα πολυχρωμο κομματι υφασματος η ενα φυλακιο στο μημειο του αγνωστου στρατιωτη... συμβολα που εχετε μαθει να θεωρειτε ως εκφραση της συλλογικης εθνικης σας συνειδησης (η και του συλλογικου εθνικου σας ασυνειδητου - εαν υπαρχει κατι τετοιο).

απο την αλλη βλεπετε εναν/μια οπλισμενο/η, που ειναι ετοιμος/η να αιματοκυλισει τον/την αοπλο/η νεαρο/η...

ποιον/α θα σταματουσατε;

η λογικη και οι αξιες μου, μου υπαγορευουν να σταματησω τον/την ενοπλο/η. οι ανθρωπινες ζωες ειναι υπερανω συμβολων.

ισως επειδη αναγνωριζω ως ρολο στα συμβολα ακομα και την καταστροφη τους.

δεν ειναι μονο αυτος/η που μεσω αυτων αντλει την εθνικη του/της αξιοπρεπεια. ειναι και αυτος/η που μεσω της καταστροφης/καταργησης των αντιδρα στην εθνικη του/της αναξιοπρεπεια.


Οριστε και οι εικονες που θα επηρεασουν την κριση σας: