"πολιτης", "εθνος" και "εξανθρωπισμος του ανθρωπου" (προχειρες σκεψεις)

το 'εγω' δυσκολα, αν οχι ακατορθωτα, δυναται να αντικατασταθει απο το 'εμεις' (κ τα συναφη πχ ανταγωνισμος σε συναγωνισμο) στην εποχη μας. δυστυχως οι ασθενειες της νεωτερικοτητος βασανιζουν και το μεταμοντερνο... ισως να χρειαζεται αυτο που ελεγε κ ο μαρξ... να βρεθει ο καπιταλισμος στο υστατο σταδιο του... δεν ξερω... προσωπικα θεωρω πως γινεται να επικρατησει το 'εμεις' κ χωρις να φτασουμε σε επιπεδα εξαθλιωσης αρκει να υπαρχει θεληση (οσον αφορα την εξαθλιωση, αρκει να αναλογιστει κανεις/μια πως ενα δις ανθρωποι πχ. δεν εχουν προσβαση σε καθαρο ποσιμο νερο για να καταλαβει) .

παραδειγματα τετοια υπαρχουν, το ζαπατιστικο αυτονομιστικο κινημα των ιθαγενων της τσιαπα στο μεξικο... απο την στιγμη που υπαρχει εστω και μια εξαιρεση παυει να ισχυει κ ο κανονας. θα χρειαστει πολυ δουλεια ομως. τωρα αν αυτο θα ειναι μια αναρχικη κοινωνια η μια κοινωνια αμεσης δημοκρατιας (με καποια κοινα με την αθηνα του 8ου με 5ου πχ αιωνα) δεν θεωρω οτι εχει σημασια. ζητουμενο δεν ειναι το ονομα αλλα η αλλαγη (οχι με 'παπανδρεικους' ορους).

ο ορος ‘πολιτης’ τωρα (οπως τον εννοουμε στη συγχρονη εποχη) ειναι αποτελεσμα της νεωτερικοτητος. υπαρχουν ομαδοποιησεις σε ολη την ανθρωπινη ιστορια αλλα δεν ηταν τα κυριαρχα 'κρατη' που εννοουμε σημερα. ναι, μεν ειχαν πολλες ομοιοτητες (οπως η γλωσσα η το νομοθετικο συστημα) αλλα μην ξεχναμε πως πχ στην αρχαια αθηνα δεν ηταν ολοι οι κατοικοι της 'πολιτες' ουτε ειχαν ολοι δικαιωμα συμμετοχης στα κοινα (το 'εκλεγειν' και 'εκλεγεσθε') η οτι στην σπαρτη ισχυε ενα στρατοκρατικο καθεστως (ομοιο με την σοβιετικη ενωση), κλπ, οταν το βασικο συστατικο της συγχρονης αστικης δημοκρατιας ειναι η συμμετοχη 'ολων' στα κοινα.

ηρθε μετα η αρχαια ρωμη και η φεουδαρχια… ηρθε και η επικρατηση του χριστιανισμου και ολα αυτα καταργηθηκαν μεχρι την εξοδο του ανθρωπου απο τον μεσο αιωνα οπου αρχισε να αμφισβητηται το θεοσταλτο (κυριαρχια) της καθολικης εκκλησιας (δυστυχως η θεοκρατια των βυζαντινων θεωρηθηκε προσον για τους ελληνες) και να αναζητουνται ξανα τασεις αυτονομησης με τους πρωτους αστους (τους διαφυγοντες δουλους των φεουδαρχων που λεει κ ο μαρξ) κ την δημιουργια αργοτερα των εθνικα κυριαρχων και ανεξαρτητων κρατων.

υπηρχε όμως το 'εθνος' πριν το 'κρατος'; ειναι αμφισβητουμενο. ενδιαφερον εχει το να μελετησει κανεις/μια την εξελιξη του ορου 'εθνος' (nation) στην ιστορια... πχ πως ο μακιαβελι οταν μιλουσε για την πατριδα του (patrya) αναφεροταν στην Φλωρεντια ενω οταν ηταν να αναφερθει στην Γαλλια η στην Ισπανια η καποια αλλη περιοχη χρησιμοποιουσε τον ορο provincia/province (περιοχη/επαρχια) κ πως χρησιμοποιουσε τον ορο 'nazione/nation' οταν αναφεροταν σε καποια 'φραξια'... η πως στον μεσαιωνα χρησιμοποιουταν για να δειξει γλωσσικα γκρουπ μεσα στην republica Christiana (οπου κυριαρχος ηταν η καθολικη εκκλησια)... κ πως ο ορος αυτος κατεληξε να σημαινει αυτο που εννοουμε σημερα ως 'τεκνο' της γαλλικης επαναστασης κ του μοντερνισμου.

ο ανθρωπος, κατεβηκε απο τα δεντρα στην λογικη του οτι εχει αναπτυξει τασεις κοινωνικοποιησης, μια τεχνολογια για να καλυτερεψει/διευκολυνει την ζωη του, κ εχει ενα οραμα να πορευεται στο μελλον... απο την προσωπικη μου παντως παρατηρηση ολα αυτα ειναι προφασεις. οντως σηκωθηκαμε στα δυο ποδια (homo erectus) και κατεβηκαμε απο τα δεντρα αλλα οι κοινωνιες μας ειναι απανθρωπες, η τεχνολογια χρησιμοποιειται κυριως στο πως να δυσκολεψει (η και να καταστρεψει) την ζωη καποιων (πολλων η λιγων) και το οραμα για το μελλον ειναι δυσοιωνο. ισως να χρειαζεται και ο ανθρωπος να 'εξ-ανθρωπιστει'