Πατρίδα μ' αραεύω σε.
Πέντε οσπίτια έχτισα κι ασ’όλα ξεσπίτουμαι
Πρόσφυγας είμ’ασο κουνί μ’, Θε μ’ θα παλαλούμαι.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Όσπιτα 'θεκα ανάμεσα σ’ορμήν και ποταμάκρη
Πεγάδια μαρμαρόχτιστα, νερόν αμόν το δάκρυ.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Και τώρα αδακές διψώ νερό να πίνω ’κι έχω
Εντρέπομαι να ψάλαβω τα χείλοπα μ να βρέχω
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος.
Patrida mου araeyw se.mp3 (<-- κλικ me).
Η 19η Μαΐου επιλέχθηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, καθώς στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ, ο μετέπειτα "πατέρας των Τούρκων" -Ατατούρκ-, αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ανέλαβε τη διοίκηση του εθνικού τουρκικού στρατού. Με στόχο να επιβάλει το σύνθημα του προγενέστερου κινήματος των Νεοτούρκων, "Η Τουρκία στους Τούρκους", ο Κεμάλ ήταν αποφασισμένος να καταπνίξει κάθε αντίθετη φωνή, πιστεύοντας ότι μόνο ένας τρόπος υπήρχε ώστε μία πολυεθνική χώρα να μετατραπεί σε εθνικό κράτος.
Ακομη, δεν προτιθετο να αφήσει να χαθούν και άλλα τμήματα της Τουρκίας - είτε με τις πιο "εξτρεμιστικές" προτάσεις για ένωση του Πόντου με την Ελλάδα ή δημιουργία ανεξάρτητου ποντιακού κράτους, είτε με την πρόταση για Αρμενοποντιακή Ομοσπονδία, που τότε συζητείτο, δηλαδή την ένταξη των Ποντίων σε αρμενικό κράτος, στο οποίο θα περνούσε και η Τραπεζούντα.
Επιπροσθέτως, ο Κεμάλ θεωρούσε τους χριστιανικούς πληθυσμούς συνεργάτες των εχθρών της Τουρκίας, Ρώσων. Στην ταραγμένη Τουρκία της περιόδου, από την οποία είχαν αποκοπεί τεράστια τμήματα μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα και η οποία κινδύνευε με πλήρη διάλυση, η εθνοκάθαρση αποτελούσε εύκολη και εφαρμόσιμη λύση και τρόπο απαλλαγής από δυνάμει προδοτικά στοιχεία.
Συνεργοι του Κεμαλ στις διώξεις κατά του ελληνικού στοιχείου ήταν, σε στρατηγικό επίπεδο, οι γερμανοί σύμμαχοί του και, ως εκτελεστές, οι τσέτες, ληστρικές ομάδες κυρίως κουρδικής καταγωγής, που συντάχθηκαν με τους Νεότουρκους. Οι σφαγές, το κάψιμο ολόκληρων χωριών, οι εκτοπισμοί, οι εξορίες, οι βιασμοί, οι καταστροφές ή οι λεηλασίες περιουσιών, τα "Τάγματα Εργασίας" και κατ' ουσίαν εξόντωσης είναι η μοίρα και των Ποντίων Ελλήνων.
Η καταστροφή του ποντιακού ελληνικού στοιχείου, όπως και η Αρμενική Γενοκτονία και οι σφαγές των Ασσυρίων, αποτελούν, σύμφωνα με τον Τζορτζ Χόρτον, γενικό πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη, παρακλάδια της κεντρικής απόφασης των Τούρκων να "τελειώνουν" με τους χριστιανικούς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν ήταν δυνατό να εξισλαμισθούν ή να απορροφηθούν στη νέα τουρκική ταυτότητα. Από το 1915, ενώ ξεκινά η γενοκτονία των Αρμενίων, η κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης έχει σχεδιάσει και την εξόντωση του ποντιακού στοιχείου, που εν τέλει θα πραγματοποιήσει ο Κεμάλ.
Ο υπουργος των Εσωτερικων Ταλαάτ μπέης και ο υπουργός Πολέμου Ενβέρ πασάς βρίσκονται πίσω από τον αρχικό σχεδιασμό της γενοκτονίας.
Το ποντιακό στοιχείο γνωρίζει εξ αρχής ποια μοίρα τού επιφυλάσσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν οι Ρώσοι εγκαταλείπουν την Τραπεζούντα, μετά από διετή κατάληψη, το 1918, χιλιάδες Πόντιοι τους ακολουθούν και προτιμούν να μεταβούν ως πρόσφυγες στον Καύκασο, όπου υπάρχουν προσφυγικές ποντιακές κοινότητες από το 1460, που οι Οθωμανοί πήραν την Τραπεζούντα.
Η Τουρκια δεν αναγνωριζει καμία γενοκτονία. Ούτε την Αρμενική, ούτε την Ποντιακή ούτε αυτή των Ασσυρίων. Μάλιστα, θεωρεί ότι η επιλογή από την Ελλάδα της 19ης Μαΐου -ημέρας που συνδέεται άμεσα με τον Ατατούρκ και εορτάζεται ως απαρχή της Κεμαλικής Επανάστασης-, έχει ως στόχο να αμαυρώσει την εικόνα του Κεμάλ.
(πηγη: skai.gr).
(αναλυτικοτερα εδω απο το blog Ποντος και Αριστερα).
Πρόσφυγας είμ’ασο κουνί μ’, Θε μ’ θα παλαλούμαι.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Όσπιτα 'θεκα ανάμεσα σ’ορμήν και ποταμάκρη
Πεγάδια μαρμαρόχτιστα, νερόν αμόν το δάκρυ.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Και τώρα αδακές διψώ νερό να πίνω ’κι έχω
Εντρέπομαι να ψάλαβω τα χείλοπα μ να βρέχω
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος.
Patrida mου araeyw se.mp3 (<-- κλικ me).
Η 19η Μαΐου επιλέχθηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, καθώς στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ, ο μετέπειτα "πατέρας των Τούρκων" -Ατατούρκ-, αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ανέλαβε τη διοίκηση του εθνικού τουρκικού στρατού. Με στόχο να επιβάλει το σύνθημα του προγενέστερου κινήματος των Νεοτούρκων, "Η Τουρκία στους Τούρκους", ο Κεμάλ ήταν αποφασισμένος να καταπνίξει κάθε αντίθετη φωνή, πιστεύοντας ότι μόνο ένας τρόπος υπήρχε ώστε μία πολυεθνική χώρα να μετατραπεί σε εθνικό κράτος.
Ακομη, δεν προτιθετο να αφήσει να χαθούν και άλλα τμήματα της Τουρκίας - είτε με τις πιο "εξτρεμιστικές" προτάσεις για ένωση του Πόντου με την Ελλάδα ή δημιουργία ανεξάρτητου ποντιακού κράτους, είτε με την πρόταση για Αρμενοποντιακή Ομοσπονδία, που τότε συζητείτο, δηλαδή την ένταξη των Ποντίων σε αρμενικό κράτος, στο οποίο θα περνούσε και η Τραπεζούντα.
Επιπροσθέτως, ο Κεμάλ θεωρούσε τους χριστιανικούς πληθυσμούς συνεργάτες των εχθρών της Τουρκίας, Ρώσων. Στην ταραγμένη Τουρκία της περιόδου, από την οποία είχαν αποκοπεί τεράστια τμήματα μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα και η οποία κινδύνευε με πλήρη διάλυση, η εθνοκάθαρση αποτελούσε εύκολη και εφαρμόσιμη λύση και τρόπο απαλλαγής από δυνάμει προδοτικά στοιχεία.
Συνεργοι του Κεμαλ στις διώξεις κατά του ελληνικού στοιχείου ήταν, σε στρατηγικό επίπεδο, οι γερμανοί σύμμαχοί του και, ως εκτελεστές, οι τσέτες, ληστρικές ομάδες κυρίως κουρδικής καταγωγής, που συντάχθηκαν με τους Νεότουρκους. Οι σφαγές, το κάψιμο ολόκληρων χωριών, οι εκτοπισμοί, οι εξορίες, οι βιασμοί, οι καταστροφές ή οι λεηλασίες περιουσιών, τα "Τάγματα Εργασίας" και κατ' ουσίαν εξόντωσης είναι η μοίρα και των Ποντίων Ελλήνων.
Η καταστροφή του ποντιακού ελληνικού στοιχείου, όπως και η Αρμενική Γενοκτονία και οι σφαγές των Ασσυρίων, αποτελούν, σύμφωνα με τον Τζορτζ Χόρτον, γενικό πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη, παρακλάδια της κεντρικής απόφασης των Τούρκων να "τελειώνουν" με τους χριστιανικούς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν ήταν δυνατό να εξισλαμισθούν ή να απορροφηθούν στη νέα τουρκική ταυτότητα. Από το 1915, ενώ ξεκινά η γενοκτονία των Αρμενίων, η κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης έχει σχεδιάσει και την εξόντωση του ποντιακού στοιχείου, που εν τέλει θα πραγματοποιήσει ο Κεμάλ.
Ο υπουργος των Εσωτερικων Ταλαάτ μπέης και ο υπουργός Πολέμου Ενβέρ πασάς βρίσκονται πίσω από τον αρχικό σχεδιασμό της γενοκτονίας.
Το ποντιακό στοιχείο γνωρίζει εξ αρχής ποια μοίρα τού επιφυλάσσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν οι Ρώσοι εγκαταλείπουν την Τραπεζούντα, μετά από διετή κατάληψη, το 1918, χιλιάδες Πόντιοι τους ακολουθούν και προτιμούν να μεταβούν ως πρόσφυγες στον Καύκασο, όπου υπάρχουν προσφυγικές ποντιακές κοινότητες από το 1460, που οι Οθωμανοί πήραν την Τραπεζούντα.
Η Τουρκια δεν αναγνωριζει καμία γενοκτονία. Ούτε την Αρμενική, ούτε την Ποντιακή ούτε αυτή των Ασσυρίων. Μάλιστα, θεωρεί ότι η επιλογή από την Ελλάδα της 19ης Μαΐου -ημέρας που συνδέεται άμεσα με τον Ατατούρκ και εορτάζεται ως απαρχή της Κεμαλικής Επανάστασης-, έχει ως στόχο να αμαυρώσει την εικόνα του Κεμάλ.
(πηγη: skai.gr).
(αναλυτικοτερα εδω απο το blog Ποντος και Αριστερα).
3 comments:
man
το ξέρω το τραγούδι! το είχα ξανακούσει,αλήθεια, πολύ καιρό πριν. θυμάμαι τον τελευταίο στίχο! Γιατί το έγραψες όμως? Έτσι αισθάνεσαι?
ειμαι ποντιος κατα το ημισυ (και εκ ρωσιας και εκ τουρκιας). σημερα ειναι η ημερα μνημης για τη γενοκτωνια των ποντιων, ειπα να γραψω λιγα πραγματα...
το τραγουδι αυτο εκφραζει αυτο που υπηρχε και υπαρχει στη συνειδηση των συγγενων μου. τον ξεριζωμο που υπεστησαν, το οτι αφησαν ολα τα υπαρχοντα τους πισω (η γιαγια μου πχ. αυτο που μπορεσε να φερει απο το σπιτι της στην ρωσια ηταν ενας δισκος σερβιρισματος τον οποιο της τον κατεσχεσε το ελληνικο κρατος με το που εγκατασταθηκε στην ελλαδα), το οτι ηρθαν και εγκατασταθηκαν παμφτωχοι χωρις υπαρχοντα, μιας και οταν ξεκινησαν οι πορειες θανατου απο την τουρκια τους εξαναγκασαν να παρουν μαζι τους μονο οτι μπορουν να κουβαλησουν, το οτι στη ρωσια και στην τουρκια τους θεωρουσαν ελληνες και στην ελλαδα ξενους (ρωσους + τουρκους), το μισος που νοιωθουν για κομμουνιστες και τουρκους (+ βουλγαρους μιας και οι δικοι μου εγκατασταθηκαν στην μακεδονια και λιγο αργοτερα εισεβαλαν οι βουλγαροι ως συμμαρχοι των γερμανων), το οτι δεν θελουν να γυρισουν πισω (για να μην δουν να μενουν αλλοι/ες στα σπιτια τους), κλπ.
εκφραζει και καποιες εικονες που εχω στο μυαλο μου με την γιαγια μου, τη μητερα μου και τους λοιπους συγγενεις να μιλουν ποντιακα η τουρκικα οταν θελουν να πουν κατι μυστικο για να μην καταλαβουν αλλοι/ες (τωρα τα λενε στα τουρκικα γιατι μιλω ελαχιστα ποντιακα και φοβουνται μην καταλαβω τι λενε), τη ποντιακη κουζινα, το ποσο εξω καρδια ειναι ως ανθρωποι, το οτι μικρος ντρεπομουν να λεω οτι ειμαι ποντιος γιατι με κοροιδευαν (λογω ανεκδοτων) και το οτι μεγαλωνοντας συνειδητοποιησα αυτη την ταυτοτητα μου και αρχισα να την ψαχνω περισσοτερο...
αυτα και πολλα αλλα.
man
καταλαβαίνω. Ήταν πολύ γλυκό αυτό που έγραψες, μπράβο σου και για την καταγωγή σου και για τις εικόνες που κράτησες. Μεγάλη υπόθεση η μνήμη. Και η ιστορία. Με συγκίνησες.
Post a Comment