Στο ουράνιο ίνδαλμα της ψυχής μου, την ωραιόμορφη Οφηλία
Είναι τα αστέρια φωτεινά – να αμφιβάλλεις.
Κινείται ο ήλιος – να αμφιβάλλεις.
Λέει αλήθεια η Αλήθεια – να αμφιβάλλεις.
Μα ότι ο Άμλετ αγαπά – μην αμφιβάλλεις.
Ω αγαπημένη Οφηλία, δεν είμαι στιχοπλόκος· την τέχνη
να μετρώ τους αναστεναγμούς μου, δεν την ξέρω. Μα ότι σε
αγαπώ παράφορα, ω παράφορα, πίστεψέ το. Αντίο.
Δικός σου, αγαπημένη μου, για όσον
καιρό ακόμα επιζήσει το φθαρτό μου σώμα.
(μεταφραση, Αποστολος Δοξιαδης, 1991)
5 comments:
Ξέρεις τι μ'αρέσει στα ποστ σου; Το ότι μιλάς για τα πάντα :) Μ'άρεσε πολυ το απόσπασμα. Μακάρι να νιώθαμε όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας έτσι. Φοβάμαι έχω γίνει πολύ κυνική.
Man on the moon,
Όντως πολύ ωραίο απόσπασμα. (Γράφε όμως και τίνος είναι η μετάφραση!)
Αυτό που λέει η Queerdom, μακάρι να νιώθαμε κάποτε κι εμείς έτσι, το καταλαβαίνω βέβαια. Από την άλλη, πρέπει να προσθέσω και το παρακάτω:
Το απόσπασμα μου αρέσει πολύ και γιατί νομίζω πως συνοψίζει έξοχα ό,τι ονομάζουμε έρωτα. Μια ερωτική επιστολή, γεμάτη απλούς μα πανέμορφους όρκους αγάπης. Παραλήπτης ένα αιώνιο σύμβολο έρωτα, η Οφήλια. Ξέρουμε όμως και τη συνέχεια: Ο Άμλετ χάνει τη γη κάτω απ' τα πόδια του μετά τη δολοφονία του πατέρα του, κι αποφασίζει να παραστήσει τον τρελό για να εκδικηθεί. Και κάπου εκεί ανάμεσα παν κι οι έρωτες, παν κι οι όρκοι, πάει κι η Οφήλια, που πνίγεται στο ποτάμι. Λόγω αυτών των συνδηλώσεων λοιπόν, το κομμάτι που μας αντιγράφεις είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό της εμπειρίας του έρωτα.
(Queerdom, είμαι κυνικός;)
queerdom, στα ποστο μου βγαζω οτι εχω μεσα στο κεφαλι μου. αυτο μονο.
δεν νομιζω να εισαι κυνικη, απο το ελαχιστο που σε εχω διαβασει. δεν ξερω πολλους/ες κυνικους/ες να παλευουν για το δικαιωμα στην αξιοπρεπεια και στον ερωτα.
desiderius εχεις δικιο για τη μεταφραση. το ειχα ξεχασει να το γραψω. το διορθωσα. συμφωνω οτι συνοψιζει εξοχα πολλα απο αυτα που ονομαζουμε ερωτα... μερικες φορες ο λογος του σαιξπυρ ειναι πολυ ερωτικος.
τελικα ομως την οφηλια την ποθησε ποτε; και αν ναι, γιατι την συμβουλευσε να κλειστει σε μοναστηρι; τελικα ολα ηταν ενα σχεδιο για να εκδικηθει τη δολογονια του πατερα του (εξου και ο καταλαθος φονος του κλαυδιου και η αυτοκτονια της οφηλιας)...
Καλο Πασχα να εχεις αγαπητε (μου το κολλησες)
επισης μον αμι (χαχαχαχαχα)...
Post a Comment