πραξη 1η.

δεν ξέρω κατά πόσο η φλόγα των ονείρων μου σβήνει την φλόγα των δικών σου,

το αν αυτός ο Απρίλης φύλαξε μια τρυφερή πρωταπριλιά για ‘σένα.

στο κρεβάτι σου ξαπλώνω,

παρέα με τα μαξιλάρια σου,

νωχελικά τα των χεριών σου δάχτυλα γλύφω,

υψηλές κορφές των στηθών σου,

στα χέρια σου που χαρωπά χτυπούν,

στα τρανταχτά χαμογελά απ’ τις πατούσες σου.