Monday, 16 April 2007

"τ’ ωραίο ταξείδι" (οι Ιθακες τι σημαινουν)



(απο την ταινια Kavafis, 1996)



Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.


(Κωνσταντινος Πετρου Καβαφης - Ιθακη, http://www.kavafis.gr/)

10 comments:

fallen_angel said...

Έχω γεννηθεί Σαββάτο και δεν έχω συγγενείς
Έκανα το θεατρίνο και δε γέλασε κανείς
Τόσα χρόνια ταξιδεύω μα δε φτάνω πουθενά
Γνώρισα πολλές αγάπες, η δική σου με πονά

Άσε με να σ’ αγαπήσω όπως το φαντάστηκα
Απ’ τις ψεύτικες αγάπες δες πως κομματιάστηκα
Άσε με να σ’ αγαπήσω όπως το φαντάστηκα
Σε αδέσποτες αγάπες κλείστηκα και σάπισα

Τόσα χρόνια ταξιδεύω μα δε φτάνω πουθενά

Όπου πάω λες και έχω ραντεβού με τις βροχές
Και ανάβω τα τσιγάρα νύχτα με τις αστραπές
Με αγίους και αγγέλους μίλησα στον ενικό
Μα σαν σκέφτομαι εσένα χάνομαι στον πανικό

κανείς
Τόσα χρόνια ταξιδεύω μα δε φτάνω πουθενά
Γνώρισα πολλές αγάπες, η δική σου με πονά

Άσε με να σ’ αγαπήσω όπως το φαντάστηκα
Απ’ τις ψεύτικες αγάπες δες πως κομματιάστηκα
Άσε με να σ’ αγαπήσω όπως το φαντάστηκα
Σε αδέσποτες αγάπες κλείστηκα και σάπισα


ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑΞΙΔΕΥΩ, ΜΑ...
ΔΕΝ ΦΤΑΝΩ ΠΟΥΘΕΝΑ

( άκουσέ το )

Man on the moon said...

το θεμα του ταξιδιου το θετει πολυ καλα και ο Περιδης.




Για πού το βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά
για ποια πέλαγα ουράνια άστρα μαγικά
για πού το βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά

Για ποια μακρινή πατρίδα έρμη ξενητειά
θάλασσα ουρανός μ' αστέρια πουθενά στεριά
για πού το βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά

Ποια αγάπη ποιο λιμάνι ποια παρηγοριά
θα χεις αγκαλίά το κύμα χάδι το νοτιά
για πού το βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά

Man on the moon said...

Peridis, Orfeas - Gia pou to ebales kardia mou.mp3

fallen_angel said...

Με έχει ταξιδέψει ουκ ολίγες φορές

( α, ρε τι μου θύμισες )

osela said...

εμένα είναι το αγαπημένο μου ποίημα αυτό, και η Πόλις, του ίδιου. Γενικά μ' αρέσει πολύ ο Καβάφης.

ΥΣ; Όσο για τον χατζηγιάννη, δεν θα τ' αφήσω να περάσει έτσι. Βάσιμοι οι φόβοι σου. Όλοι μ' έναν Χατζηγιάννη ξεκινάνε. Να μη σου πω που καταλήγουν, ξέρεις....

osela said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Man on the moon said...

μην μου πεις που καταληγουν... μερικες φορες το ΜΗΝ το αντιλαμβανομαι ως ΚΑΝΕ ΤΟ... ετσι αν μου πεις μην ακους χατζηγιαννη γιατι θα καταληξεις να ακους βισση και βανδη στο "μυαλο" μου θα το ερμηνευσω σαν να με προτρεπεις... και φανταζομαι δεν θες να με δεις να καταστρεφομαι...


υγ. και επειδη εχει αρχισει να με λουζει κρυος ιδρωτας δεν μου λες που καταληγουν;

Man on the moon said...

osela, θεωρησα πως εκανες λαθος και εσβησα τη δευτερη απαντηση σου μιας και ηταν ακριβως ιδια με την πρωτη.

ευχαριστω για το σχολιο σου.

osela said...

θα σου πω που καταλήγουν man,
έτσι για να μην πεις οτι δεν σε προειδοποίησα. Και στα λέω αυτά εγώ, που αν δεν πιω 3 βότκες και δεν πάει 4:00, δεν πάω στα μπουζούκια. Η βανδή και η βίσση είναι μόνο η αρχή- ας πούμε το πρώτο σκαλοπάτι. Ακολουθούν πολλά ακόμα, όπως ο Πλούταρχος, ο Τερλέγκας, η Δημητρίου, ο Σαρμπέλ, η Μπεζαντάκου κ.α.
Όπως λέει και ο φίλος μου ο Λιάγκας "ο κατήφορος δεν έχει πάτο"

ΥΣ Το ξέρω, το γραψα 2 φορές.

Man on the moon said...

"Και στα λέω αυτά εγώ, που αν δεν πιω 3 βότκες και δεν πάει 4:00, δεν πάω στα μπουζούκια."

η παραπανω προταση σου με σκοτωσε... θα τριζουν τα κοκαλα του adorno... σου εφιστω την προσοχη.

αν το λεει ο λιαγκας παντως ετσι θα 'ναι... ευχομαι να εχει πει κατι που να το αντικρουει αυτο ο γκουρου μου νικος τσιαμτσικας... αλλιως με βλεπω χαμηλα (πιο χαμηλα)... και αντε να δω ποιος/α θα με προσεχει (που λεει και ο σαββοπουλος).