στη χωρα της ρουτινας...

ζω στη χωρα του προβλεπομενου... συγκεκριμενα τραγουδια (ποσες φορες ακομα θα ακουσω το "ελα να νοιωσεις πως ειναι η ζωη";), συγκεκριμενοι χοροι... ακομα και συγκεκριμενες αποψεις... ακομα και η διαφωνια εκφραζεται μεσω του trendy (ποσο ακομα θα βλεπω στιγμες απο την εκπομπη του λαζοπουλου σε διαφορα πρωιναδικα); ποσο ακομα θα υπαρχει ο κουικ, η λιβανιου , ο αυτιας, ο φοιβος και ο καρβελας; ο "μεγαλος" μανος και ο "μεγαλος" μικης; γιατι οτι εχει εστω και την παραμικρη υποψια "κουλτουρας" σε αυτη τη χωρα πρεπει να φερνει κατι σε πεθαμενατζιδικο; κατι μαυρο απο το κλαμα και απο τη μιζερια;

μερικες φορες δεν εχω καμια πιστη για το μελλον αυτου το κοσμου... παραδοξως αυτη η απελπισια με γεμιζει αισιοδοξια... καποια στιγμη θα γινει η εκρηξη και θα γεμισουν οι δρομοι εξεγερμενους/ες...

(εγω που θα 'μαι τοτε;)

η καθημερινοτητα μου, ορισμος της ρουτινας... ξυπνημα, μια συγκεκριμενη ωρα... ιδιες κινησεις... νωχελικο ξυπνημα... βαριεστημενο πλυσιμο δοντιων... ντυσιμο, αργα αλλα σταθερα... συνωστισμος στις σκαλες με τους αλλους φανταρους... καλημερα σε οποιον αξιωματικο συναντησω... η ιδια καρεκλα, οι ιδιες σφραγιδες, τα παντα ειναι εκει οπου τα αφησα την προηγουμενη... ποσο θα ηθελα να εβρισκα εστω ενα μολυβι παρατημενο αλλου και να σπαταλουσα το μυαλο μου στο πως βρεθηκε εκει... καποιες κουβεντες με τους συναδελφους φανταρους... τα ιδια. η τηλεοραση να παιζει... πρεπει να εχω δει ολα τα "πρωιναδικα"... νοιωθω σαν δημοσιος υπαλληλος στην ιδια δουλεια 40 χρονια τωρα... παλι καλα που εχω φερει μαζι μου μουσικη και βιβλια... υπαρχει και η καλη παρεα... κατι ειναι και αυτο. νοιωθω σαν ηρωας σε βιβλιο του καφκα... ετοιμος να μεταμορφωθω σε ενα τεραστιο εντομο (ενω θα ηθελα να ειμαι η ξεγνιαστη Scout).

που και που συμβαινει και κατι ομως που σπαει το ολο βαρετο αυτο κλιμα... οπως πριν 2 ημερες οπου κολλησε ενα αντιαρματικο μπροστα στην εισοδο της μεραρχιας και εκλεισε ολο το δρομο... παραξενως ομως στις 2.30 που σχολουσαν οι βαθμοφοροι, το αντιαρματικο ειχε φτιαχθει... συμπτωση ισως...

καποιες μερες με πιανει η περιεργη αυτη διαθεση... φοραω το κολλαρο μου και ειμαι ετοιμος για να με πας βολτα.

[The system makes me hurt you]