"φανταρος" για ολες τις δουλειες.

δεν τρως πολυ, δεν κοιμασαι πολυ, τρεχεις ολη την ωρα, δεν εχεις δικαιωματα... εισαι οτι σου 'πουν πως εισαι... φ-α-ν-τ-α-ρ-o-ς... χρειαζονται καποιον να βαψει; ο φανταρος... καποιον να μεταφερει κατι; ο φανταρος... καποιον να διωξει τα σκυλια για να γινει ο γαμος στη μεραρχεια; ο φανταρος... καποιος να σου πληρωσει τη ΔΕΗ; ο φανταρος... να καταθεσει ενα δελτιο τζοκερ; ο φανταρος... επεσε ο σοβας στο κεφαλι του φανταρου; και τι να κανει ο στρατος; να ερθει να χτισει τον τοιχο; φανταροι ειναι μωρε... δικαιολογει και ο νομος μια απωλεια εν καιρο ειρηνης (4 στους 1000)... δε γαμιεται... εχουμε πολλους απο δαυτους. και σε κοιτουν και οι ντοπιοι στην περιοχη και δεν σε πλησιαζουν... εισαι προσωρινος εκει... σου παιρνουν τα λεφτα, φευγεις και ερχεται καποιος αλλος.

συγχαρητηρια. εισαι ο μαλακας για ολες τις δουλειες. ο "προβλεπομενος" μαλακας.

αμοιβεσαι πλουσιοπαροχα... 8,60. βεβαια για γραφειοκρατικους λογους μπορει ουτε αυτα τα 8 ευρω να μην σου δωσουν... και φταις εσυ που απο τη μια μοναδα δεν εχουν παει στην αλλη τα χαρτια σου... γιατι ειπαμε εισαι φανταρος.

12 μηνες κανεις την οικιακη βοηθο, τον σκλαβο του καθενος και της καθεμιας... ομως ολα αυτα θα σε κανουν αντρα... αντρα, σε ενα μερος που δεν υπαρχουν γυναικες (εξαιρουνται καποιες αξιωματικι-νες)... μια ζωη να προσπαθεις να γινεις αντρας.... πρωτα θα πας με γυναικα, μετα θα σπουδασεις, θα βρεις μια δουλεια, θα πας φανταρος... ε λοιπον, εγω θελω να γινω γυναικα.

υπαρχει και κατι αλλο "τρομερο" στην ολη φαση (περα απο τα διαφορα ιδεολογικα συμπλεγματα που κρυβονται πισω απο τον στρατο - κρυφα ή φανερα)... γινεσαι μερος μιας στατιστικης. εισαι το α.σ.μ σου... δεν εχεις ονομα, συναισθηματα, ιδιοτητες... ενας απλος αριθμος. και ερχεται και η ζωη να στο επιβεβαιωσει.

οι περισσοτεροι φανταροι, λενε, ή γινονται "κεραταδες" ή χωριζουν. το πρωτο πραγμα που ακουσα οταν καταταχθηκα... η μοναξια, λενε, ειναι αβασταχτη... η ποια; ειναι μοναξια το να ξερεις οτι καπου υπαρχει καποιος που σε σκεφτεται και σε θελει; ειναι μοναξια που για ενα διαστημα καποιων μηνων δεν θα τον βλεπεις οσο συχνα θες; και σε ολη αυτη τη συγχηση εννοιων προσπαθεις να ενταχθεις και εσυ.

και ξημεροβραδιαζονται στα τηλεφωνα... και "μου λειπεις μωρο μου", και "δεν φταιω εγω, δεν μου δινουν αδεια"... και "σ' αγαπω"... και στεναχωρεια που η αλλη δεν περιμενε και την "εκανε"... και ολα σταματουν γυρω σου. και ή στεναχωριεσαι, ή νευριαζεις, ή τελος ξενερωνεις...

βγαινεις μια βολτα και δυο υπεροχα ματια σε κοιτουν. η ζωη συνεχιζεται. και ειναι πολυ μικρη για να 'ναι θλιβερη μωρο μου...

καλη μου ημερα.


υγ. η παραδοση λεει πως αν πιεις νερο της μυτιληνης, θα παντρευτεις ντοπια και θα μεινεις εκει... και πινω μονο εμφιαλωμενο.