... τα τραγουδια της καψουρας.

δεν ξερω που με συναντησαν και γιατι. νοιωθω όμως σαν να γραφτηκαν για ‘μενα. δεν τα ‘χω χορεψει (πολλα δεν ξερω αν θα τα ακουγα αλλιως)… εδώ δεν τα ‘χω ακουσει ποτε οντας καψουρης (που να σε βρω και ‘σενα τετοια ωρα)… και μεταξυ τους είναι τοσο μα τοσο διαφορετικα… μερικα από αυτά, ερμηνευμενα από γυναικες…

την βικυ μοσχολιου

Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ
μέτρο δεν έχει η αγάπη
είναι απ' τον ήλιο πιο ψηλά
και δεν τη φτάνει μάτι.

ή την μελινα κανα

και στη φουφού του καστανά
στάχτη να γίνεις σατανά (γιατι διαολος εισαι)

κ’ ειναι που θελω να σε κοιτω στα ματια όταν ακουω τη φωνη της τσανακλιδου

Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

αναρωτιεμαι τι να νοιωθει όταν τραγουδαει το «χελιδονια της βροχης»

Κάθε φτερό και φόβος της φωτιάς σου
Κάθε μου πέταγμα παιχνίδι στη ματιά σου
Όρκους κι ευχές που έκανες θυμήσου
Μέσα στα χέρια μου τα θαύματα παγώνουν

σκεφτομαι τι θα γινοταν αν μ’ αγαπουσε

Αν μ' αγαπάς
θα κλέψω χρώμα της φωτιάς μόνο αν μ' αγαπάς

αν θα την τρελαινα ποτε

Εσύ θα με τρελάνεις, θα με πεθάνεις
μ' έχεις στα χέρια σου μα δε με πιάνεις

αν είναι η αγαπη μας μικρη ή μεγαλη

με πράγματα, λόγια δικά μας μοναδικά
μιας αγάπης μικρής η βροχή ξεκινά
Μη σταματάς. (ναι, μην σταματας)…

(παλιοτερα, στο μυαλο μου, ερωτοτροπουσα με την τανια… μου περασε… αναθεμα και αν ξερω το γιατι…).

καποτε γνωρισα και την ποπη αστεριαδη

Απόψε για σένα θ' ανάψω τ' αστέρια
να πέσουν βροχή μες τα δυο σου τα χέρια
θα ανάψω για χάρη σου και το φεγγάρι…

(ποσο να απεχει το λαθος από το παθος;)

Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
είσαι εσύ είσαι εσύ
μονάχα εσύ

(κατι θα ξερει η τσαλιγοπουλου)

με σκεφτομαι σαν σε ασπρομαυρη ταινια, με ένα μπουζουκι στο χερι σαν τον μανωλη χιωτη, και ‘σενα στο πλευρο μου ως μαιρη λιντα (βιτσιο ε; ΣΙΓΟΥΡΑ)

Πολλές φορές
μου λες πως θα φύγεις.
Πού θα πας
και θέλεις να μ΄αφήσεις.
Μια βραδιά
σε μένα θα γυρίσεις.

(με πονο στην καρδια)…

και εχω ακομα πολλα να σου πω…