summertime

ολο το βραδυ στριφογυριζα στο κρεββατι… τα σεντονια κολλουσαν πανω μου. δεν μπορουσα να ηρεμησω… η ζεστη δυσκολευε oχι μονο τον υπνο αλλα και την αναπνοη μου. σηκωθηκα και πηγα στην κουζινα να πιω λιγο νερο, το ηπια τοσο λαιμαργα που το μισο πρεπει να κυλισε στο λαιμο μου, στο στηθος μου και μετα στην κοιλια μου… ενοιωθα το σωμα μου να προσπαθει να ρυθμισει την θερμοκρασια του για να ταιριαζει με αυτή του παγωμενου νερου…

εριξα λιγο νερο στο προσωπο μου και βγηκα για λιγο στη βεραντα… λογω του βουνου, τα βραδια είναι παντα πιο δροσερα… εβαλα και ενα σταθμο σε ενα μικρο φορητο ραδιοφωνο και καθησα να χαζευω τον ουρανο, ή οτι φαινοταν απο αυτον μεσα απο τα φωτα της πολης και το στρωμα ζεστης… στο βουνο, ενα οχημα της πυροσβεστικης εκανε περιπολια και εμεινα να το κοιταζω…

στο ραδιο, η billie holiday να τραγουδα το “summertime”…

Summertime and the livin’ is easy, oh your daddy’s rich and your ma is good lookin’, so hush little baby, dont you cry…nothin’ can harm you…

μου ηρθαν σκηνες από αμερικανικες ταινιες στο μυαλο… πυροσβεστικοι κρουνοι στους δρομους του χαρλεμ της νεας υορκης να καταβρεχουν τον κοσμο και παιδια να παιζουν ανεμελα μεσα στα νερα. ακουμπω τα χερια μου στα καγκελα της βεραντας και προσπαθω να εισπνευσω λιγο από την ελαχιστα δροσερη βραδινη αυρα…

καλησπερα… ηταν η κοπελα που μενει από κατω… και αυτη στη βεραντα για τον ιδιο λογο… καλησπερα, αποκριθηκα… ζεστη, ε; με ρωταει... αφορητη, απαντω… δεν μπορω να κοιμηθω μου λεει… στριφογυριζω στο κρεββατι… και εγω της απαντω… ενα χρονο γειτονες και δεν εχουμε ανταλλαξει ουτε μια καλημερα… κι ομως τωρα ειχαμε και οι δυο ορεξη για κουβεντα… λες και θελαμε να αναπληρωσουμε ολο τον χαμενο χρονο. θελω να φυγω διακοπες, μου λεει… δεν μπορω αυτη την τσιμεντουπολη με τετοια ζεστη… ναι, και εγω της λεω… παω μεσα, ειπε… καλο βραδυ, της απαντω. επισης…

ριχνω λιγο ακομα κρυο νερο στα μουτρα μου και παω να ξαπλωσω... το αλλοτε φιλοξενο κρεβατι μου, σαν να ΄θελε να με διωξει… μικρος, φοβομουν το σκοταδι… πιστευα πως κατω απο το κρεβατι μου ζουσαν τερατα και πως καποια απο αυτα προσπαθουσαν να μου κανουν κακο… αλλα εγω κουκουλωνομουν και πιστευα πως αφου δεν με βλεπουν, δεν μπορουν και να με βλαψουν… στο κρεβατι μου ημουν ατρωτος… κι ομως, αυτο το βραδυ, μεχρι και το καταφυγιο μου υπεφερε μαζι μου…

ακουμπησα την πλατη μου στον τοιχο μηπως και δροσιστω… μια προχειρη λυση… θα μου ‘δεινε λιγο χρονο να σκεφτω… επεσα να κοιμηθω… δεν με ενοιαζε τιποτα… ας γινομουν μουσκεμα στον ιδρωτα… ανυπομονουσα να ξημερωσει… να κανω ένα κρυο ντουζ.

μεσημεριασε και η ζεστη ειναι ακομα αφορητη. παντα μου αρεσε το καλοκαιρι… ακομα και με τον καυσωνα. χιλιες φορες αυτο, παρα το κρυο… ο ανεμιστηρας λες και ειναι καρφωμενος στο εδαφος… στελνει κυματα χλιαρου (εστω δροσερου αερα) στο προσωπο μου. τι δουλεια να κανω με αυτον τον καιρο… μου αρεσει ομως…. δεν θα το αλλαζα με τιποτα.

η ζεστη μου εδινε παντοτε ενα αισθημα ελευθεριας… ελαχιστα ρουχα, αν οχι καθολου… μπανιο στη θαλασσα… πολλα φρουτα… αντε και καμια παγωμενη μπυρα. και ολη την ωρα εξω… αντιθετα ο χειμωνας με περιοριζε μεσα σε ρουχα, σε δωματια, διπλα στο καλοριφερ… ουτε ενα βημα πιο ‘κει.

να ‘χαμε παντα καλοκαιρι… και η θερμοκρασια να εφτανε το πολυ μεχρι τους 38 βαθμους… και αυτο μονο σε περιπτωσεις καυσωνα… αλλιως σταθερα στους 35. αραγε υπαρχει καμια τετοια χωρα στον πλανητη και πως θα καταφερω να μετακομισω εκει;

εχω και ενα διαρκες βουητο στο αυτι μου… μου θυμισε τον εαυτο μου μικρο, τοτε που εμενα λεπτα ολοκληρα χωρις να μιλαω για να ακουω την ησυχια… μετα καπου διαβασα πως το ανθρωπινο αυτι καποιες συχνοτητες δεν μπορει να τις ακουσει, δεν μπορει να τις αντιληφθει, ή κατι τετοιο… για αυτο ακουγα οτι ακουγα…

βεβαια το τωρινο βουητο ουδεμια σχεση ειχε με αυτο… ηταν «σουβενιρ» απο το μπανιο της τριτης… απο τα δηθεν καθαρα νερα μιας θαλασσας της αττικης… απο εδω και περα μπανιο μονο εκτος λεκανοπεδιου… σαν εκδρομη… οι συνεχεις διακοπες ρευματος με επαναφερουν στην πραγματικοτητα… η εναλλαγη δροσιας (λογω ανεμιστηρα) και ζεστης με εκνευριζει…

σ’ ακουω στο τηλεφωνο να παραπονιεσαι πως δεν μπορεις με αυτη τη ζεστη. θα πας για μπανιο με μια φιλη σου, μου λες… και εγω εδω στο λιοπυρι…

κοιτα μονο μην κατσεις πολυ στον ηλιο και κοκκινισει η μουρη σου, meine Österreichische Freundin.