Κυριε Γκορμπατσοφ, γκρεμιστε το τειχος...
σαν [...] χθες, πριν απο 20 χρονια, στο Βερολινο της πρωην δυτικης γερμανιας, ο τοτε αμερικανος προεδρος Ροναλντ Ρηγκαν, εκφωνοντας ενα λογο, μπροστα στην πυλη του βραδεμβουργου, προκαλεσε τον τοτε σοβιετικο προεδρο (τον καλυτερο, κατα τη γνωμη μου, προεδρο της παλαι ποτε σοβιετικης ενωσης) Μιχαηλ Γκορμπατσοφ να γκρεμισει το τειχος (του Βερολινου) ετσι ωστε να ληξει η τυραννια του "κομμουνισμου" (βλεπε: σταλινισμος, γραφειοκρατια, κλπ) στην ευρωπη.
4 comments:
Ιστορικές στιγμές που τις θυμάμαι σαν όνειρο. Είμαι τυχερός που ζω σε αυτό το κομμάτι της ιστορίας...
Και εγω αισθανομαι καπως τυχερος για οσες αλλαγες εχω δει, κυριως γιατι η χωρα που ζω τις περασε αναιμακτα...
απο την αλλη αισθανομαι ατυχος, για τους αιματηρους εμφυλιους που εχουν προκαλεσει, για τους στυγνους δικτατορες που εχουν φερει στην εξουσια, για τις εισβολες σε χωρες με σκοπο το κερδος, για τις αθλιες συνθηκες διαβιωσεις σε πολλες χωρες, κλπ...
ατυχος γιατι δυστυχως ως ανθρωποι δεν δειχνουμε οτι εχουμε διδαχθει απο την ιστορια το παραμικρο.
η ιστορία πολλές φορές είναι κτ αστείο, ειδικά όταν επαναλαμβάνεται με διαφορετικούς πρωταγωνιστές.
Εγώ δεν έχω βιώσει αλλαγές μεγαλές. Μπορεί γι' αυτό να μην έχω διδαχτεί.
man έχεις υποσχεθεί μία κριτική ανάγνωση του post μου, κι εγώ είμαι μην τάξεις σε παιδί και άγιο που λέμε, παρόλο που δεν είμαι τπτ από τα δύο.
εχω ταξει, και θα το κανω... τις ιδιες αντιδρασεις εχουμε...
Post a Comment