Ανασκαφες στο Ζυγο.

I.

Όταν ένα περιστέρι πάει να χαλάσει τα καλοχτενισμένα μαλλιά σου, κοίταξε να το μεταπείσεις με το στόμα σου. Να το προσελκύσεις να σε φιλήσει. Το χειρότερο θα ‘ναι να το διώξεις με μιά νευρική κίνηση του χεριού σου. Γιατί τότε και τα μαλλιά σου θα ξεχτενιστούν και το περιστέρι ποτέ δεν πρόκειται να σ’ αγαπήσει.

II.

Πηγή της γνώσης κάποτε ξεπήδησε απ’ τη γη σε χώρα αραβική. Όμως κανείς δεν έτρεξε να πιεί και να επωφεληθεί. Κι αυτή, για εκδίκηση, έγινε πετρέλαιο.

III.

Η σημασία των πουλιών δεν φανερώνεται σαν τα φονεύεις με το δίκανο σε φθινοπωρινό κυνήγι. Η σημασία των πουλιών υπάρχει μόνο όταν πετούν. Για να θυμίζουνε τον ξεχασμένο προορισμό μας, που είναι κάποτε να πετάξουμε κι εμείς.

IV.

Μην αποφεύγεις τους ανέμους. Περιέχουν αποκαλυπτικά μηνύματα φίλων νεκρών και συγγενών.

V.

Ανατομικά ο Χρόνος παρουσιάζει τα εξής φαινόμενα. Στην αρχή φανερώνεται ένας μολυβένιος ουρανός. Οι αρτηρίες των ωκεανών φωτίζονται εκτυφλωτικά. Μαύρα πουλιά οι περιφερόμενοι αναστεναγμοί. Σκιές οι θλίψεις των νεκρών. Το χρώμα γίνεται βαθυπράσινο. Μιά κόκκινη κηλίδα από αίμα στο βάθος μεγαλώνει. Μιά κραυγή. Το σχήμα εξαφανίζεται. Και μένει τέλος η απορία των καθηγητών μπροστά σε μία κατάμαυρη πλάκα ακτινογραφίας. Ο σκελετός του Χρόνου δεν έχει φύλλο. Είναι άντρας και γυναίκα μαζί.

VI.

Η αληθινή τέχνη είναι σαν τον Θεό. Περιέχει και σένα αλλά και τον εχθρό σου.

VII.

Οι πέτρες ξεσηκώθηκαν για ν’ ανασάνει ο δυόσμος. Μα φύγαν τ’ άστρα ‘πό τη Γη και δάκρυσεν ο κόσμος.

VIII.

Όταν κοιτάς μιά γυναίκα σ’ εξαφανίζει. Όταν κοιτάς έν’ αγόρι, σ’ ανακαλύπτει.

IX.

Ποιός είναι αλήθεια ο πιό μεγάλος πειρασμός; Ο γιός του γείτονα που τόνε λένε Αριστογείτονα.

X.

‘Οποιος χαϊδεύει το πέος του δεν πάει να πει πως κατ’ ανάγκην αυνανίζεται. Μπορεί και να σκέφτεται. Αλλά, κι όποιος πάλι χαϊδεύει το πέος του δεν σημαίνει πως σκέφτεται. Μπορεί, και μάλλον, αυνανίζεται.

[(ολοκληρώθηκαν στις 7 Μαρτίου 1982), Μάνος Χατζιδάκις, Μυθολογία Δεύτερη, 'Αγρα 1982].