Saturday 8 December 2007

... πρελουδιο!

τοση αναγκη να με (και να σε) τοποθετησω καπου... να παραδεχθω τι ειμαι και τι εισαι... ακομα μια ταυτοτητα για τις επιλογες μου... νοιωθω λες και καποιος/α προσπαθει να μου υπαγορευσει κατι... ή μηπως επιτιδευμενα αποφευγω κατι; ξερω οτι λαχταρω καθε κομματι της σαρκας σου παντως... να το φιλησω, να το αγγιξω, να το ακουμπησω... να το μυρισω... λαχταρω και την συντροφικοτητα σου... ετσι επειδη τα 'χω καπως ρομαντικα/ιδανικα πλασμενα στο κεφαλι μου... λαχταρω καθε κομματι της σαρκας σου και του μυαλου σου... σαν ενα ποντικι παγιδευμενο μεσα στον λαβυρινθο και εσυ ως επιστημoνας να με παρατηρεις... να γινω το "ποντικι" σου, να γινεις το "ποντικι" μου. να ζω απο τον αερα που αναπνεεις και εσυ απο τον δικο μου.

εκει στα 4 πεσμενος, να μυριζω τα γονατα σου... να μου χαιδευεις το κεφαλι στοργικα...να καθεσαι στα γονατα σου και να με κοιτας στα ματια... να με πιανεις απο τα αρχιδια... να σε πιανω και εγω (γιατι ειναι και δικα σου)... να με φιλας, να σε φιλω... να με δαγκωνεις και να σε δαγκωνω... να τελειωνω στο στομα σου και εσυ στο δικο μου... να εχω την αλμυρα των υγρων σου για γευση, ετσι ωστε να σε εχω μεσα μου για παντα. να μην περπατω ποτε μονος μου... ποτε.

να παιζω με τα στηθια σου, τα στηθια μου (γιατι ειναι και δικα μου)... να παρατηρω την καθε λεπτομερια του λαιμου σου... να μυριζω τον σβερκο σου... να νοιωθεις την γλωσσα μου στ' αυτι σου... να σου φιλω την κορυφη της μυτης σου...

ετσι καπως τα σκεφτομαι στον στρατο... ετσι τα θελω... μακρυα απο μικροτητες και ηλιθιους καυγαδες... αναγκες για επιβεβαιωσεις επιθυμιων αλλων και απωθημενα... εχω και εγω πολλα... θες να τα συζητησουμε, να κανουμε μια "σουμα" και να δουμε τι θα κανουμε; υπαρχει χρονος απλετος για σκεψη βλεπεις οταν εισαι φανταρος... και στην κανονικοτητα αυτη γυρω μου (την ετεροκανονικοτητα μιας και ολοι ενα ρολο παιζουμε εκει μεσα και πειθαρχουμε λογω φοβου) προσπαθω να επιβαλλω την δικη μου κανονικοτητα μακρια απο μιση και αλλες μαλακιες... ολοι/ες ισοι/ες, ολοι/ες διαφορετικοι/ες...

χαζευω καθε βραδυ μηπως και δω τον ουρανο... τ' αστερια... αυτα που δεν μ' αφηνει να δω το φως της πολης στην αθηνα. να 'χα μια θαλασσα να βλεπα απο το παραθυρο μου... βλεπω στο βαθος αχνα τα βουνα της τουρκιας... βλεπω τη θαλασσα και τα ταξιδια που σημαινει (αν και την πρωτη φορα που πηγα στο νησι ορκιστηκα να μην ξαναπαω - η φυγω απο εκει - με πλοιο... λογω του ταξιδιου με απαγορευτικο)...

κι ας ειμαστε ολοι/ες μαζι, νοιωθω τοσο μονος.

θελω να μου πεις αν σε καυλωνω... αν σου γαμω το μυαλο... αν θα με καυλωσεις εσυ... αν θα γαμισεις το δικο μου μυαλο. και σου υποσχομαι ακομα πως θα εκτελεσω και το χρεος μου ως προς τον ποιητη... αν βρω τον ανθρωπο μου, και εχω ενα χερι να με σφιγγει τρυφερα, εναν ωμο ν' ακουμπω την πικρα μου, ενα κορμι να υπερασπιζεται την εξαψη μου, στ' ορκιζομαι πως θα κοκκινισω για αυτη την ευτυχια, πως θα κρατησω ενος λεπτου σιγη για τους απεγνωσμενους.


ονειρα κανω...

κακο δεν ειναι.



να 'μαστε καλα και να ερωτευομαστε παντως...






I would go out tonight, but i haven't got a stitch to wear,
this man said "it's gruesome, that someone so handsome should care"
Oh, la-la, la-la, la-la, this charming man ...
Oh, da-da, da-da, da-da, this charming man!

1 comment:

tsarlatann said...

προσπαθώ να μην σχολιάζω την αλήθεια των άλλων...

αλλά με ανατρίχιασες

χαιρομαι που σκέφτεσαι και που γράφεις