Friday, 28 December 2007

Middle Sexes...

Friday, 14 December 2007

το θηραμα.




δεν θελω να σε κυνηγησω... θελω να μου παραδωθεις... θελω να με κυνηγησεις εσυ... να νοιωσω εγω το αντικειμενο του ποθου, το τροπαιο... να παραδοθω στη γυναικα-κυνηγο...

δεν θελω να με κοιτας στα ματια ψαχνοντας τον αντρα. θελω να με κοιτας και να ψαχνεις εμενα.

εδω και μερες γυρνουν στο μυαλο μου καποιοι σκορπιοι στιχοι των cocorosie...

And if you take me inside
And you give me a place to hide and cry
I'll bathe you in the crystal light
That sleeps between my thighs.

και θελω να με 'λουσει' αυτο το φως... αυτο που κρυβεις αναμεσα στα ποδια σου. θελω να δουμε την αντανακλαση των αστεριων στα ρεζερβουαρ των αυτοκινητων...

θελω να μου πουλησεις τσαμπουκα... να ερθεις να με πιασεις απο τον γιακα γυρευοντας καυγα... και εκει που θα αγριευεις, να σε κοιταξω αποτομα και να 'μαζευτεις'... να σου τραβηξω τα μαλλια, να σε δαγκωσω... μονο μην μου αρχισεις τα "ναι, μωρο μου" και "οτι πεις μωρο μου"/"οτι-οπου-οπως το θες εσυ"... καλυτερα πες μου τ' αντιο παρα αυτο.

να περπαταμε χερι-χερι... να σε παρω στους ωμους μου... ή να με παρεις εσυ στους δικους σου. να αλλαξουμε τα ρουχα μας... να γινω το κατοικιδιο σου & εσυ το δικο μου. να αποδομησουμε μαζι το κοινωνικο ιερογλυφικο.

σκεφτομαι πως δεν υπαρχει ουτε ενα σημειο του κορμιου σου που δεν θα φυλαγα τωρα. απο τα ποδια σου, μεχρι τα μαλλια σου.

θα σπασω και αυτη την ενοχλητικη λαμπα που σε τυφλωνει με το φως της...

μου λες να χαλαρωσω... ολα θα πανε μια χαρα... αν και το εχω ακουσει χιλιαδες φορες αυτο, για καποιο λογο,

σε πιστευω.



υγ. βγαινω απο το κλουβι μου & νοιωθω μια χαρα.





Thursday, 13 December 2007

διαδικασια αποδομησης (+ αναδομησης).

REM/Man On The Moon


REM & Eddie Vedder/Man On The Moon (ξανα)


REM & Bruse Springsteen/Man On The Moon (+ ξανα).






και ξανα, και ξανα... και ξανα.


[If you believed they put a man on the moon, man on the moon,
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool...
Hey baby, are we losing touch?].

Monday, 10 December 2007

η δικη πλευρη και οι διαφορες φανφαρες περι ελευθεριας λογου + δημοκρατιας....

με αφορμη ενα κειμενο του faggot antinational σχετικα με τη δικη του πλευρη θα ηθελα να γραψω και εγω την αποψη μου...

ακουγονται πολλα σχετικα με την ανοχη της δημοκρατιας στην αλλη αποψη, κλπ... μεχρι εδω καλα... το θεμα ομως δεν ειναι να παψει ο πλευρης, και ο καθε πλευρης, να λεει τις οποιες αηδιες λεει... το θεμα ειναι να παψει να υποκινει τον κοσμο... διοτι σχολια σαν και τα ακολουθα:

[«Δηλώ εξ αρχής, ότι είμαι ναζί, φασίστας, ρατσιστής, αντιδημοκράτης, αντισημίτης», «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα», «Καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο (Άουσβιτς) εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον», «Ξυπνήστε, οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει», «Ο Χίτλερ κατηγορήθη για κάτι που αληθώς δεν συνέβη. Αργότερα η ιστορία της ανθρωπότητος θα τον κατηγορήσει, διότι ενώ ηδύνατο να απαλλάξει την Ευρώπην από τους Εβραίους, δεν το έκανε», «Ασφαλώς σιγά σιγά αποκαθίσταται η αλήθεια, η προπαγάνδα υποχωρεί και θα ξημερώση η ημέρα, που θα κυματίσουν αι σημαίαι του ναζισμού»

«Ο ναζισμός γνωρίζων καλά τα εβραϊκά σχέδια απεφάσισε, όπως αλλού περιγράφω, να εκδιώξει τους Εβραίους από την Ευρώπην. Και έπραξε κατά την γνώμιν μου πολύ ορθώς. Η απαλλαγή της Ευρώπης από τους Εβραίους είναι επιβεβλημένη, διότι ο εβραϊσμός συνιστά απειλή κατά της ελευθερίας των εθνών».

- «Εβραίος (στο θρήσκευμα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλην».

- «Ετσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα. […] Ξυπνήστε, οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει».
].

δεν αποτελουν απλα εκφραση μιας διαφορετικης αποψης αλλα παρακινουν τον κοσμο να ξεσηκωθει εναντι των εβραιων. για ποια ανοχη μιλαμε λοιπον; για ποια ελευθερια στον εχθρο της ελευθεριας; σε αυτον που αν μπορουσε θα "καθαριζε" ολους/ες τους/τις διαφορετικους/ες; σε αυτον που δεν χανει ευκαιρια να σπερνει το μισος του για τον μεταναστη ή τον ομοφυλοφιλο ή τον αριστερο, τον διαφορετικο, κλπ οπου βρεθει και οπου σταθει... σε αυτον θελουμε να δωσουμε βημα; η προστασια αυτου του κυρηγματος μισους αποτελει ανοχη στη διαφορετικοτητα;

λενε μερικοι/ες πως υπαρχει ελλειμμα παιδειας... και πως λογω αυτου, τα λογια του καθε πλευρη πιανουν τοπο... αλλιως θα μιλαγε στον τοιχο... χαιρω πολυ... κατι μας ειπαν... το θεμα ειναι τι κανουμε με αυτο το ελλειμμα παιδειας; περιμενουμε να παψει να υφισταται απο μονο του; ή μηπως η κοινωνια οφειλει να αμυνθει;

οταν ο 'χ' φανατικος, το 'χ' παιδι "προβληματικης οικογενειας", μαχαιρωσει καποιον ατυχο εβραιο ή καποια ατυχη εβραια που θα βρεθει μπροστα του, τοτε τι θα πουμε; ποσοι φιλιππικοι θα ακουσθουν εναντια στον ρατσισμο; ποσα κροκοδειλια δακρυα εχουμε ακομα να χυσουμε;

ή μηπως βολευει επειδη ο εχθρος ειναι ο εβραιος; ξερεις ποιος... αυτος που κυβερνα την αμερικη, αυτος που δεν πηγε στη δουλεια του στις 11/9 (και δεν πεθανε κανεις στους διδυμους πυργους), αυτος που κυνηγα την ελλαδα, που σταυρωσε το χριστο... ναι μωρε, αυτος... ο αντιχριστος... αυτος που σκοτωνει παιδακια στην παλαιστινη και στον λιβανο... του αξιζει λες... αυτος που εκλεψε τη φωνη του καζαντζιδη... που ανοιξε την κερκοπορτα και επεσε η πολη...

ποσο υπουλος μπορει να ειναι ο γαμημενος ο κρυφος ρατσισμος... ποσο υπουλος... ποσο υποκριτικη μπορει να ειναι μια κοινωνια... μια κοινωνια που ξεσηκωνεται οταν οι δικοι της συνωστιζονται, γιατι εκει δεν υπαρχει ελευθερια της αποψης... υπαρχει ενα βιβλιο ιστοριας της 6ης δημοτικου που πρεπει να καταστραφει... μια κοινωνια που ξεσηκωνεται για ενα βιβλιο του ανδρουλακη (που γραφει πως ο χριστος ειχε ερωτικη σχεση με τη μαγδαληνη), γιατι και παλι δεν υπαρχει ελευθερια της αποψης... δεν υπαρχει ανοχη... μια κοινωνια που ενοχλειται απο ενα πεος που εκσπερματιζει στον σταυρο σε μια εικαστικη εκθεση... μια κοινωνια που λογοκρινει μια γυναικα που αυνανιζεται ακουγωντας τον εθνικο σας υμνο... εκει θιγει εμας και σαφως και πρεπει να σταματησει. αλλα για τον εβραιο αδιαφορουμε. μια κοινωνια ποντιων πιλατων.

πρεπει να νοιαστουμε, λεει, πρωτα για τους ελληνες και τις ελληνιδες... λες και σε αυτον τον κοσμο που ζουμε η μοιρα του ενος δεν ειναι αμεσα συνδεδεμενη με τη μοιρα του αλλου... λες και δεν ζουμε σε ενα παγκοσμιο χωριο αλλα απομονωμενοι σε σπηλιες και βουνοκορυφες... προαγουμε τον ατομικισμο, την απανθρωπια, την αδιαφορια... και μετα ολοι/ες μαζι θα μαζευτουμε μπροστα σε μια τηλεοραση επ' ευκαιριας καποιου τηλεμαραθωνιου για καποια βασανισμενη ψυχη... να συγχωρεθουν τα πεθαμενα μας... οπως τοτε που τραγουδουσαμε για τους σερβους (στους ΝΑΤΟικους βομβαρδισμους) αλλα για τους αλβανους του κοσοβου δεν ειχαμε ενα τραγουδι να πουμε.

το παραδειγμα του χιτλερ βλεπεις δεν μας λεει τιποτα... το πως ενας παραφρων με αυτα που ελεγε καταφερε και ξεσηκωσε (στις συγκεκριμενες ιστορικες συνθηκες) εναν ολοκληρο λαο... λες και η ελληνικη κοινωνια διαφερει απο τη γερμανικη... δεν μπορει να παρασυρθει... εχει αντανακλαστικα...




Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους εβραίους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.

Μπερτολτ Μπρεχτ.




γαμω, λοιπον, τα εθνη σας & τις πατριδες σας... γαμω και την ηθικη σας, αν-ηθικοι/ες.


πρωτα απο ολα ειμαστε
Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Ι.




υγ. δεν βγαζω την ουρα μου απ' εξω... μερικες φορες ειμαι και εγω ενας απο αυτους τους μαλακες... προσπαθω να το διορθωσω ομως.

Saturday, 8 December 2007

ΔΕΗ τρεμε... τα φωτα σβηνουν (για 15 λεπτα)!

απο e-mail που μου ηρθε σημερα... μπλα μπλα και φυκια για μεταξωτες κορδελες...

[...

Στις νέες αυξήσεις της ΔΕΗ εμείς απαντάμε με μποϋκοτάζ!

Το Σάββατο 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ και 12.00 το μεσημέρι, ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΜΕ όλοι για 15 ΛΕΠΤΑ ΤΟ ΔΙΑΚΟΠΤΗ !!! Διαμαρτυρόμεθα έτσι έμπρακτα για τις νέες εξοντωτικές αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ.

Η μέχρι τώρα ανταπόκριση του κόσμου στην προσπάθεια του Νέου ΙNKA είναι εντυπωσιακή. Χιλιάδες εξοργισμένοι καταναλωτές επικοινωνούν μαζί μας είτε μέσω του blog μας είτε παίρνουν τηλέφωνο και δηλώνουν την αγανάκτηση τους αλλά και την στήριξη τους στην προσπάθεια αυτή που ξεκινήσαμε.

Διάδωσε το και εσύ σε όσους περισσότερους συμπολίτες μας μπορείς. Γίνε και εσύ αρωγός στην προσπάθεια να διαδώσουμε μια εκκωφαντική κραυγή αγανάκτησης για την εκμετάλλευση που όλοι υφιστάμεθα από τη ΔΕΗ και τις νέες αυξήσεις που θα επιβάλλει με τον αέρα που της δίνει το μονοπωλιακό (αυταρχικό) καθεστώς κάτω από το οποίο λειτουργεί .

Δεν επιτρέπεται την σήμερον ημέρα μια στρουθοκαμηλιστική προσέγγιση σε γεγονότα που διαμορφώνουν την ζωή μας. Πρέπει όλοι να συσπειρωθούμε και να δείξουμε ότι δεν είμαστε άβουλα όντα, μα ενεργοί πολίτες που έχουν τα κατάλληλα αντανακλαστικά και παρεμβαίνουν με εγκάρσιες τομές στις εξελίξεις...]

κι αναρωτιεμαι τωρα ο ταπεινος... τι διαολο θα γινει αν κλεισω ολες τις ηλεκτρικες συσκευες μου για 15 λεπτα; απλα, οτι ηταν να κανω, θα το κανω 15 λεπτα αργοτερα...

θα κλεισω για 15 λεπτα το φως, και μετα θα το εχω ολη την ημερα ανοιχτο... θα εχω κανει ομως την διαμαρτυρια μου... εστω και σε μορφη λαιφ-σταιλ...

απο τη στιγμη που ξερουν οτι αναγκαστικα θα πληρωσουμε οσο και αν αυξησουν τα τιμολογια τους (καθοσον δεν υπαρχει αλλη εταιρια παροχης ηλεκτρικου στην ελλαδα) δεν τους νοιαζει ακομα και αν κλεισουν τα φωτα για 3-4 ωρες... καποια στιγμη θα αναγκαστουμε να τα αναψουμε...


αφου αρνουμαστε να παρουμε την ζωη μας στα χερια μας, καλα μας κανουν...



υγ. πριν κατι μηνες...


... πρελουδιο!

τοση αναγκη να με (και να σε) τοποθετησω καπου... να παραδεχθω τι ειμαι και τι εισαι... ακομα μια ταυτοτητα για τις επιλογες μου... νοιωθω λες και καποιος/α προσπαθει να μου υπαγορευσει κατι... ή μηπως επιτιδευμενα αποφευγω κατι; ξερω οτι λαχταρω καθε κομματι της σαρκας σου παντως... να το φιλησω, να το αγγιξω, να το ακουμπησω... να το μυρισω... λαχταρω και την συντροφικοτητα σου... ετσι επειδη τα 'χω καπως ρομαντικα/ιδανικα πλασμενα στο κεφαλι μου... λαχταρω καθε κομματι της σαρκας σου και του μυαλου σου... σαν ενα ποντικι παγιδευμενο μεσα στον λαβυρινθο και εσυ ως επιστημoνας να με παρατηρεις... να γινω το "ποντικι" σου, να γινεις το "ποντικι" μου. να ζω απο τον αερα που αναπνεεις και εσυ απο τον δικο μου.

εκει στα 4 πεσμενος, να μυριζω τα γονατα σου... να μου χαιδευεις το κεφαλι στοργικα...να καθεσαι στα γονατα σου και να με κοιτας στα ματια... να με πιανεις απο τα αρχιδια... να σε πιανω και εγω (γιατι ειναι και δικα σου)... να με φιλας, να σε φιλω... να με δαγκωνεις και να σε δαγκωνω... να τελειωνω στο στομα σου και εσυ στο δικο μου... να εχω την αλμυρα των υγρων σου για γευση, ετσι ωστε να σε εχω μεσα μου για παντα. να μην περπατω ποτε μονος μου... ποτε.

να παιζω με τα στηθια σου, τα στηθια μου (γιατι ειναι και δικα μου)... να παρατηρω την καθε λεπτομερια του λαιμου σου... να μυριζω τον σβερκο σου... να νοιωθεις την γλωσσα μου στ' αυτι σου... να σου φιλω την κορυφη της μυτης σου...

ετσι καπως τα σκεφτομαι στον στρατο... ετσι τα θελω... μακρυα απο μικροτητες και ηλιθιους καυγαδες... αναγκες για επιβεβαιωσεις επιθυμιων αλλων και απωθημενα... εχω και εγω πολλα... θες να τα συζητησουμε, να κανουμε μια "σουμα" και να δουμε τι θα κανουμε; υπαρχει χρονος απλετος για σκεψη βλεπεις οταν εισαι φανταρος... και στην κανονικοτητα αυτη γυρω μου (την ετεροκανονικοτητα μιας και ολοι ενα ρολο παιζουμε εκει μεσα και πειθαρχουμε λογω φοβου) προσπαθω να επιβαλλω την δικη μου κανονικοτητα μακρια απο μιση και αλλες μαλακιες... ολοι/ες ισοι/ες, ολοι/ες διαφορετικοι/ες...

χαζευω καθε βραδυ μηπως και δω τον ουρανο... τ' αστερια... αυτα που δεν μ' αφηνει να δω το φως της πολης στην αθηνα. να 'χα μια θαλασσα να βλεπα απο το παραθυρο μου... βλεπω στο βαθος αχνα τα βουνα της τουρκιας... βλεπω τη θαλασσα και τα ταξιδια που σημαινει (αν και την πρωτη φορα που πηγα στο νησι ορκιστηκα να μην ξαναπαω - η φυγω απο εκει - με πλοιο... λογω του ταξιδιου με απαγορευτικο)...

κι ας ειμαστε ολοι/ες μαζι, νοιωθω τοσο μονος.

θελω να μου πεις αν σε καυλωνω... αν σου γαμω το μυαλο... αν θα με καυλωσεις εσυ... αν θα γαμισεις το δικο μου μυαλο. και σου υποσχομαι ακομα πως θα εκτελεσω και το χρεος μου ως προς τον ποιητη... αν βρω τον ανθρωπο μου, και εχω ενα χερι να με σφιγγει τρυφερα, εναν ωμο ν' ακουμπω την πικρα μου, ενα κορμι να υπερασπιζεται την εξαψη μου, στ' ορκιζομαι πως θα κοκκινισω για αυτη την ευτυχια, πως θα κρατησω ενος λεπτου σιγη για τους απεγνωσμενους.


ονειρα κανω...

κακο δεν ειναι.



να 'μαστε καλα και να ερωτευομαστε παντως...






I would go out tonight, but i haven't got a stitch to wear,
this man said "it's gruesome, that someone so handsome should care"
Oh, la-la, la-la, la-la, this charming man ...
Oh, da-da, da-da, da-da, this charming man!

Friday, 7 December 2007

Σωστε τον Μπομπ Σφουγγαρακη απο την Μπουρδελλαδα.

απο τον ελληνοκεντρισμο στη συζητηση για την θηλυπρεπεια και την ομοφυλοφιλια του μπομπ σφουγγαρακη, στην αγνοια, στην αδιαφορια... καπου που ατομα σαν τον ναζιστη πλευρη και τους μαιντανους του Λα.Ος κυριαρχουν σε επιπεδο παραγωγης πολιτικης σκεψης και επηρεασμου του/της καθε ανιδεου/ης... με λογια ευκολα, με "χιτακια" και σουξε... με κλισαρισμενες εκφρασεις που σκοπο εχουν να τονωσουν το εθνικο μεγαλειο του ελληνα, ατομα σαν και τους παραπανω θριαμβευουν σε αυτη τη χωρα...

καλουμαστε να υπερασπιστουμε την ανδροπρεπεια των παιδιων μας αλλα και την ηθικη τους... μην δουν τον πατρικ τον αστερια αγκαλια με τον μπομπ σφουγγαρακη... εχουν δει ομως 1000 τροπους να σκοτωσει κανεις/μια εναν ανθρωπο... εχουν δει σειρες με σκανδαλα, με μιζες, μπινελικοματα, "αν-ηθικοτητες" και λοιπες μαλακιες... εχουν μαθει απεξω ατακες τυπου σεφερλη... και η μενεγακη εγινε η "ελενη" που συζητουμε ολοι/ες για αυτη στο μεσημεριανο μας τραπεζι... εχουν δει ερωτικα τριγωνα, κλπ αλλα θα τα ενοχλησει η ομοφυλοφιλια...

οχι, το παιδι σας δεν θα γινει ανηθικο επειδη βλεπει τον γιαγκο δρακο με τη ψωλη του αλλα και τα λεφτα του να γαμαει και να δερνει... οχι, ο σεξισμος και ο ματσισμος του γιαγκου ειναι το ζητουμενο... να γινουν τετοια τα βλασταρια σας... ενω αν ο πατρικ με τον μπομπ κανουν αλλαξοκωλιες τι θα μαθει το παιδι μας... πως ενας αντρας μπορει να αγαπησει εναν αντρα; ή μια γυναικα μια αλλη γυναικα; που ζεις καλε; σε λιγο θα ισχυριστεις πως ολοι/ες εχουν δικαιωμα στον ερωτα και στην αγαπη... ακομα και οι παλιολεσβιες... ακομα και οι πουστηδες... αισχος πια... και μεγαλωνουμε συμπλεγματικα παιδια, μεσα στο μισος, να μαθουν να ξεχωριζουν και να δειχνουν την αδερφη και την λεσβια... να μαθουν να τα απομωνονουν και να γελουν μαζι τους... γιατι αυτο το κουσουρι κολλαει... ενω η μαλακια που μας δερνει οχι.

η ετεροκανονικοτητα μας απειλειται απο ενα αγορι που του αρεσει να φορα τακουνια; απο ενα αγορι που του αρεσει να παιζει με αλλα αγορια; και δεν απειλειται απο ενα αγορι με στολη; απο ενα μπατσο ή ενα στρατιωτη; σαφως και υπαρχουν και στρατιωτες που προτιμουν το ροζ απο το σκουρο χακι που δυσκολα συνδιαζεται. σαφως και ο γκει δεν ειναι απαραιτητα θηλυπρεπης (οπως δεν ειναι και ολες οι λεσβιες μυστακοφορες και φορτηγατζουδες)... σαφως και δεν ειναι ολοι οι στρατιωτες ετεροφυλοφιλοι... ο εχθρος, που ειναι εντος, δεν κοιτα προσανατολισμους... στηνει παγιδες και οποιος/α πεσει μεσα, επεσε.

που 'σαι... αυτοι μας προστατευουν απο τους αλλους... ειναι το ειδωλο μας στον καθρεφτη... ενω μια γυναικα πιασμενη χερι-χερι με μια αλλη γυναικα ειναι συμφορα... κατι που μας σοκαρει... και ας ειναι ευχη ολων να βρεθουν σε ενα ερωτικο τριγωνο με 2 λεσβιες... βλεπεις, αυτες αν φανε ενα πουτσο θα στρωσουν... θα γινουν "κανονικες"... σαν παιρνει τη θεση του μυαλου σου το καυλι σου ολα θολωνουν γυρω σου... ολες αυτο θελουν... εναν πουτσο να της σωσει... και ολοι για αυτο παλευουν... για το μεγαλυτερο παπαρι. και καθεσαι και το μετρας να δεις αν εισαι στον μεσο ορο... αν τον εχεις μεγαλο ή μικρο... αν εισαι του μεγεθους ή της ποιοτητας... και νοιωθεις ασχημα γιατι εχεις μαθει να αυτοπροσδιοριζεσαι απο το μικρο πουλι σου... και νοιωθεις υπεροχα αν ειναι τεραστιο... και αν εισαι γυναικα διχως στηθος, εισαι η γυναικα με τις 2 πλατες... αλλιως ολοι ονειρευονται να γευτουν τα βυζια σου...

αυτο δεν σου μαθαινουν τα περιοδικα; ποιος κωλος ειναι ο καλυτερος... ο δωδεκαλογος του μουνιου... με ποσες πρεπει να πας και πως... τι πρεπει να εχει κανει ενας αντρας μεχρι τα 30 του... πως να ντυθεις... τι να τρως, τι να πινεις, τι να διαβαζεις, που να διασκεδαζεις... ατελειωτες λιστες να σε σωσουν απο την αβεβαιοτητα σου... να σου πλασαρουν βεβαιοτητες αλλων... και μη νομιζεις... δεν υπαρχει συντακτης τετοιου αρθρου που τα εχει κανει ολα αυτα... ειναι η ζωη που βλεπουμε στην τηλεοραση και ολοι/ες θελουμε να την κανουμε... κομπλεξαρισμενα ατομα που ο πολιτισμος μας τελειωνει σαν πεσει το ηλεκτρικο ρευμα.

το ονειρο καθε νεου και νεας ειναι να βγει στην τηλεοραση... τι-βι σταρ... και το χοντροκομενο και ασχημο χιουμορ του ψινακη ειναι απλα χιουμορ πετυχημενο, γιατι εχει τον τροπο του ο ηλιας... και η ρουλα που μυξοκλαιει σε ολα τα καναλια ποναει και υποφερει απο την αγαπη, και η πανια παει αντιθετα στο ρευμα της κουλτουρας, και το κους-κους ειναι εκπομπη οικογενειακου προβληματισμου, και η τατιανα ειναι η οπρα της ελλαδος, ο σεργιανοπουλος πιαστηκε με πολλα γραμμαρια κοκας... τι φορα η καθε ακυρη ντιβα στη σκηνη, τα τελευταια νεα για ολα αυτα τα ακομψα "ποπ" ειδωλα... και πρεπει να με νοιαζει αν η βισση και η βανδη τα πανε καλα... προσωπικα χεστηκα και για τις 2... και ο ευαγγελατος εδιωξε την σταη απο το δελτιο του αντεννα... και ο αυτιας ο μεγας αυτος οικονομολογος/συνταξιολογος/κλπ... και ο καμπουρακης με τον οικονομεα ως ενναλακτικη λυση στην ακατασχετη μπουρδολογια του παπαδακη... και η κρατικη τι-βι με τα ντοκυμαντερ της ειναι η οαση που λες... λες ε; και στα δελτια σχολιαζει ο πρετεντερης, ο τραγκας, ο κακαουνακης, ο καμπουρακης... ολοι αυτοι οι πνευματικοι κολλοσοι... που μεσω του ρεπορταζ εχουν μαθει τα παντα... ας τους βαλουμε αυτους/ες στη βουλη... με τοσα που γνωριζουν σιγουρα θα σωσουν τον τοπο... και μεσα σε ολα αυτα, να σου και ο λακης... μα πως τα διακρινει ολα αυτα ε; και ολο λεει για δεξιους... του εθνικου μας διχασμου το τροπαρι... και ολο σατυριζει τον κωστετσο και τον γαλατη γιατι ειναι ομοφυλοφιλοι... αυτος ο εναλλακτικος ο λακης... ποιος ειναι ο σιγουρος τροπος για να κανεις θεαματικοτητα κυρια λιβανιου και λοιποι/ες; να δειχνεις αποσπασματα του αλ τσαντιρι απο το δικο σου τσαντιρι... τρομαζω μονο και μονο στην ιδεα πως η λαιφ- σταιλ διαμαρτυρια του λαζοπουλου μπορει να γινει οδηγος μαχης... το δικο μας κοκκινο βιβλιαρακι...

βεβαια εδω, οι της γης οι κολασμενοι μεταναστες ειναι το προβλημα... γιατι ξεκινα ο αλλος απο το αφγανισταν και ερχεται για τουρισμο στην ελλαδα... ενω οι μπαρμπαδες μας πηγαν στη γερμανια να δουλεψουν... μονο οι δικοι μας δουλεψαν... οι αλλοι κλεβουν... και εκει που βλεπεις τον αλλο εξαθλιωμενο, εκει να τον πατησεις πιο πολυ... γιατι μπορει ο παππους σου να ηταν προσφυγας, και ο μπαμπας σου μεταναστης (κι αν το σκεφθεις ολοι αυτοι ηταν 2 φορες ξενοι - μια στην πατριδα τους και μια εκει που πηγαν) αλλα εσυ εισαι ρατσιστης... στ' αρχιδια σου (και στο μουνι σου αν θες) στην τελικη... αυτοι ειναι μαυροι.

και το περιεργο ειναι πως οι ιδιοι οι γκει γινονται και αυτοι ομοφοβικοι... ετσι γινεται σε ολες αυτες τις περιπτωσεις... τι παγιδα και αυτος ο ορος... γκει... χαρουμενος... μαλακιες... ποσο χαρουμενος εισαι οταν αναγκαζεσαι να κρυβεσαι απο τους δικους σου και την κοινωνια; οταν πρεπει να κανεις εναν γαμο και μια οικογενεια για να ικανοποιησεις τα θελω καποιων αλλων... να δυστυχισει ο/η συντροφος σου και τα παιδια σου, χωρις να φταινε πουθενα... οταν ψωνιζεσαι στα κρυφα τα βραδυα στο διαδικτυο, οικογενειαρχης ανθρωπος; πως θα κρυψεις αυτο που δεν θες να φανερωσεις; με το να βριζεις και εσυ μαζι με αλλους/ες τους/τις ομοιους/ες σου... πως θα γινεις επιτελους γκει; με το να βγεις απο τη ντουλαπα που κρυβεσαι... αυτο το ορθιο φερετρο... δεν ειναι ευκολο, το ξερω... δεν λεω το αντιθετο... αλλα ειναι η ζωη σου διαολε... και δεν ανηκει σε κανενα/μια αλλο/η περα απο εσενα.

και κατι αλλο που δεν καταλαβαινω... λενε πως οι γκει ειναι το 10% της ελλαδος... καταρχας πως βγαινει αυτο το συμπερασμα; σε ρωτησε κανεις/μια εσενα; απαντησες; εμενα παντως δεν με ρωτησε κανεις... αρα λοιπον δεν ειμαι στην στατιστικη αυτη... δεν ειμαι στο 90% των ετεροφυλοφιλων καθως δεν ερωτηθει... και στην τελικη τι με νοιαζει εμενα το ποσοι/ες ειναι; τι διαολο οφελει να το γνωριζω αυτο; δηλαδη αν ηταν 9% θα επρεπε να αδιαφορω για την περιθωριοποιηση τους; αν ηταν 20% θα ειχαμε και εθνικη εορτη; ποσο ηλιθιο ειναι να μετατρεπεις τους ανθρωπους σε αριθμους, σε στατιστικες;

και ενω ολα ειναι τελεια, εχουμε διαμαχες μεταξυ παιδιων που ειναι emo και παιδιων που ειναι trendy... το ειδαμε και αυτο... και πες οτι αυτα ειναι ηλιθια και πλακωνονται (που για να πλακωνονται για τετοια θεματα, σαφως και ειναι ηλιθια)... εμεις που ασχολουμαστε με το θεμα αυτο τι ειμαστε; τρεμουμε μη βγει το παιδι μας emo; χαιρομαστε αν ειναι trendy; θα δουμε μανα emo οπως ειχαμε δει και μανα raver; κατανοουμε τι πραγματικα σημαινουν αυτοι οι οροι και γιατι ενα παιδι αυτοπροσδιοριζεται αναλογως;

το φαρμακο στο διαφορετικο ειναι το ξυλο... ο τσαμπουκας και ο προπυλακισμος... σε δερνει ο μπαμπας και η μαμα, χαστουκι ο δασκαλος... σφαλιαρα στο πανεπιστημιο και στο στρατο... φαπα στη δουλεια απ' τ' αφεντικο... μια ζωη τα ιδια... ποια κατανοηση μου λες εσυ τωρα... σιγα μην αφιερωσω εστω και ενα λεπτο απο τον πολυτιμο χρονο μου στο να καταλαβω τον/την αλλο/η. δεν προλαβαινω... ασε που χρωσταω στις τραπεζες, στις καρτες και στις πιστωτικες... θα βγω και στη συνταξη στα 70 γιατι καποιοι/ες φροντισαν να καταληστευσουν τα ταμεια για να φτιαξουν τον μυθο του χρηματιστηριου... σιγα μην σκασουν... κανενας/μια τους δεν επαθε το παραμικρο... και ανεβαινει και το τιμολογιο της ΔΕΗ, 3 φορα μεσα σε ενα χρονο... εχει ζημια λεει, δεν εχει κερδος... και αναρωτιεμαι ρε γαμωτο... πως γινεται εταιρια που εχει το μονοπωλειο διαθεσης μιας υπηρεσιας ή ενος προιοντος σε μια αγορα να μην εχει κερδος... αφου δεν υπαρχει αλλος παροχεας ηλεκτρικου ρευματος για την ανταγωνισθει... που πανε λοιπον τα λεφτα μας; ποιος/α φταιει για την κακοδιαχειρηση κ γιατι να πληρωσω εγω τα λαθη του/της;

κι αναρωτιεμαι τι γινεται πραγματικα με τα αλλα τα παιδια που δεν γεννιουνται κανονικα, δεν μεγαλωνουν κανονικα, δεν ερωτευονται κανονικα... δεν αγαπανε κανονικα... που ειναι; που κρυβονται αυτα τα παιδια; ποτε θα ξεσηκωθουν;

γιατι τα μη κανονικα παιδια στο δρομο ειναι η μονη μας ελπιδα... !!!

με βλεπεις καπου; εσενα;

Rating Description
0 Exclusively heterosexual
1 Predominantly heterosexual, only incidentally homosexual
2 Predominantly heterosexual, but more than incidentally homosexual
3 Equally heterosexual and homosexual
4 Predominantly homosexual, but more than incidentally heterosexual
5 Predominantly homosexual, only incidentally heterosexual
6 Exclusively homosexual
X Asexual




Past


Present


Ideal


Sexual Attraction: To whom are you sexually attracted?








Sexual Behaviour: With whom have you actually had sex?




Sexual Fantasies: About whom are your sexual fantasies?





Emotional preference: Who do you feel more drawn to or close to emotionally?








Social preference: Which gender do you socialize with?







Lifestyle preference: In which community do you like to spend your time? In which do you feel most comfortable?




Self-identification: How do you label or identify yourself?






(δυο πινακες δανεισμενοι απο την queerdom).

Αποστρατευμένοι...

Τώρα δεν έχει πια ΕΣΑ,
φωνές δεκανέων να σου ξηλώνουν τα όνειρα,
κυρίες ταγματαρχών να σφουγγαρίζεις την κουζίνα τους,
και κάθε βράδυ στο θάλαμο διψώντας για λίγη θαλπωρή,
καπνίζοντας απανωτά τσιγάρα.

Τώρα,
δίχως μπερέ και ζωστήρα,
οι λερωμένες αρβύλες δίνουν μια ιδέα λευτεριάς,
ξεκουμπωμένο στήθος θα πει είμαι κύριος,
να και το κορδονάκι που καθάριζα το όπλο μου,
θα το κρατήσω να θυμάμαι τις επιθεωρήσεις.

Θα 'θελα κάτι ν' αγοράσω πριν φύγω,
ένα τσιτάκι για την αδελφή μου, κανένα παιχνίδι για τα μικρά,
μα η τσέπη μου είναι άδεια σαν την καρδιά μου.
Θα 'θελα να τριγυρίσω και πάλι στους δρόμους,
να δω για τελευταία φορά τη Σαλονίκη,
όμως δεν έχω πόδια πια, δεν έχω μάτια,
δεν έχω όρεξη ούτε να μιλήσω,
ο νους μου κιόλας ταξιδεύει στο χωριό.

Ίπποι 8, άνδρες 40
(αυτό ας είναι το τελευταίο μας στρίμωγμα,
η τελευταία ανταμοιβή απ' την πατρίδα),
όμως ετούτο το τράνταγμα γιατί μου σφίγγει έτσι την καρδιά;
Αυτό που πέρασε δεν ήταν τίποτα μπροστά σ' αυτό που θα 'ρθει,
αναδουλειά, ξηρασίες, καταστροφή της σοδειάς,
η καθημερινή αγωνία για το καρβέλι,
και τ' αδελφάκια να κλαίνε, κι η σύνταξη του πατέρα μικρή,
κι ο θείος από την Αμερική μονάχα υποσχέσεις.

Δεν έχει τέλος αυτή η θητεία.

[του Ντίνου Χριστιανόπουλου,
από την ενότητα Ο αλλήθωρος (ποιήματα 1949-1970), από τη συγκεντρωτική συλλογή Ποιήματα (Ιανός, 2004)]