Tuesday 9 December 2008

το τερας ειναι νεκρο. η κοιλια που το γεννησε ομως, οχι.

ξεκινω με μια παρατηρηση. η δολοφονια του παιδιου μας αγγιξε γιατι σκοτωθηκε ενα 15χρονο παιδι απο οπλο μπατσου, γιατι οταν πεθαινει καποιος/α το οπλο του μπατσου εκπυρσοκροτει, και τελος διοτι παραμενουν οι κυριοι αυτοι ατιμωρητοι (δες ζαρντινιερα με τον κυπριο φοιτητη, δες το παιδι που μπηκε φυλακη γιατι φοραγε πρασινα allstar, τον τσιγγανο που σκοτωσανε πριν καμποσο καιρο, τον μεταναστη που σκοτωσαν επισης, τον καλτεζα παλιοτερα, τον κουμη και την κανελοπουλου, κλπ). οπως ειπε και μια μαθητρια εχθες, οταν αυτοι που τους εμπιστευομαστε τη ζωη μας, μας σκοτωνουν τοτε πρεπει να βγουμε στους δρομους.

σαφως και βγηκαν καποιοι/ες που απλα τους/τις ενδιεφερε η συγκρουση με την αστυνομια και τιποτα αλλο. σαφως και δεν αγγιζε ολους/ες η δολοφονια του παιδιου. σαφως και επαιξε ρολο το οτι τον σκοτωσε μπατσος. αν τον σκοτωνε φουρναρης δεν θα εβγαιναν στον δρομο. για αυτο πρεπει να αντιληφθουμε το ειδικο βαρος του γεγονοτος. ο κοσμος ειναι δυσπιστος απεναντι στην αστυνομια.

και σαφως και δεν ειναι ολοι/ες αυτοι/ες αναρχικοι/ες... δεν υπαρχουν τοσοι/ες στην ελλαδα. μεσα υπηρχαν και γηπεδοχουλιγκανοι, και αλλοδαποι, και χρηστες ουσιων, κι οποιος/α βρισκοταν κοντα στον πανικο και ειτε παρασυροταν ειτε καιροφυλακτουσε... υπαρχουν και προβοκατορες... υπαρχουν και τα παιδια μας.

απο εκει και περα τωρα, αμα θελαμε να βρουμε αφορμες για λαικη εξεγερση, ολο αυτο τον καιρο υπαρχουν πολλες. τι να πιασεις και τι να αφησεις; ακριβεια, εμπαιγμος, βατοπαιδι, πυροπληκτοι, ομολογα, αλλα εκει δεν εγινε τιποτα.

και μπορω να προσθεσω και χιλιους ακομα λογους στη λιστα. απο τοτε που γεννηθηκα, το 1976, θυμαμαι αυτη τη χωρα να βρισκεται συνεχεια σε λιτοτητα...

δυστυχως δεν εγινε τιποτα εκει. και ντρεπομαι και για εμενα, διοτι και εγω δεν αντεδρασα καθολου.

αλλα δεν μπορω να δεχτω οτι ολα αυτα εγιναν για εμενα... σαφως και υπαρχει νεολαια που βραζει... αλλα το μαγαζι σου και το αυτοκινητο σου δεν μου φταινε. δεν μου φταιει ουτε να στο καψω ουτε να στο σπασω ουτε να στο λεηλατησω. και δυστυχως παγκοσμιως σε μια κοινωνια που παρακμαζει, σε μια κοινωνια σε κριση, οι λεηλασιες αποτελουν κανονα... αλλοι/ες γιατι δεν εχουν να φανε και αλλοι/ες για να επωφεληθουν. στην αμερικη μετα τον τυφωνα κατρινα, ο κοσμος λεηλατουσε οποιο μαγαζι ειχε μεινει ορθιο - ειτε για να παρει τροφιμα ειτε για να παρει καμια τηλεοραση πλασμα...

κι αν δεν βγω στον δρομο με αιτια και με λογο συγκεκριμενο τοτε γαμα τα.

και δυστυχως αυτοι/ες που βγηκαν στο δρομο μου φορτωσαν τα σκατα τους... με εκαναν να μη μπορω να βγω εγω κι ο/η καθε αλλος/η που βιωνει το αδιεξοδο της σημερινης ελληνικης κοινωνιας. και δεν ειμαι κκες... αλλα δυστυχως το λαικο κινημα θα το πληρωσει ακριβα το χθεσινο... θα στιγματιστει γιατι δεν μπορεσε να 'αυτολογοκριθει', να 'περιφρουρηθει'.

καποτε ελεγα πως η κουκουλα μου δινει ενα ονομα... πως με βγαζει απο την ανωνυμια. τωρα ρε πρεπει να βγαλω την κουκουλα για να δουν ποιος/α ειμαι και γιατι παλευω.

No comments: